Maand in woord en beeld: oktober 2022 #1
Dag 274 – Voorlaatste dag van onze culturele vulkanenvakantie met een heerlijke overdosis barok in Reggia di Caserta (met dank aan mijn Italiaanse collega voor de tip!)
Dag 275 – We besloten opnieuw een tussenstop in te lassen om de rit wat te breken en dus werd het vandaag Terni – Winterthur na Napels – Terni gisteren. Heerlijk om thuis te komen tussen de bergen!
Dag 276 – Terug thuis, terug naar de fitness (algemeen goed, maar vooral voor mijn heup)
Dag 277 – Vakantiegevoel nog een beetje vasthouden door na de eerste werkdag een massage te plannen
Dag 278 – Homeoffice met middagwandelingetje naar de moestuin. Grappig hoe de eiken in onze tuin vanuit het ene standpunt één reusachtige eik lijken en vanuit het andere twee, terwijl het er eigenlijk drie zijn
Dag 279 – Blijft heerlijk, zo over de middag even in het water gaan plonzen!
Dag 280 – Het nadeel van mijn ene bureau op het zesde verdiep is dat het een landschapsbureau is (dus meer lawaai), het voordeel dit:
Dag 281 – Fiets oppikken aan het station met een omweg door de wijngaarden
Dag 282 – Dat het hier echt wel herfst geworden is, terwijl wij in Italië nog van de zomer genoten 🙂
Dag 283 – Kleurtjes op ons bord!
Dag 284 – Geen yogales omwille van de herfstvakantie, dus als vervanging tijd gemaakt voor een wandelingetje in de lokale “Tobel”
Dag 285 – We bezoeken af en toe huizen die te koop staan om te zien of er iets goeds/betaalbaars tussen zit. En dan blijft het telkens opnieuw absurd als zo’n eengezinswoning een schuilkelder bezit
Dag 286 – Hoogste punt van mijn pendelrit. Net niet hoog genoeg om vandaag boven de wolken uit te komen, wel net genoeg om een beetje blauwe lucht mee te pikken
Dag 287 – Die blauwe luchten zijn uiteraard leuker om onder naar huis te fietsen, maar ook een grijze zorgt tegen dat ik thuis ben voor een leeg hoofd
Dag 288 – We hebben op zich geen oude of heel slechte matrassen, maar met heupproblemen bij de ene en regelmatig een pijnlijke rug bij de andere, besloten we toch eens te gaan kijken voor aangepaste matrassen (ha, krijgt de kine die zei dat “we nu toch echt wel te oud geworden zijn om nog op dezelfde matras te slapen, zeker?!” toch gelijk 😜)
Dag 289 – Online botsen op een nieuwbouwproject en dus met de fiets naar de andere kant van de “stad” om een eerste blik op de al gestarte werf te werpen
Wat leuk om – enigszins verlaat – nog mee te mogen kijken! En ik vraag me nog steeds af, hoe is het nu met die heup? En waarvoor zijn die schuilkelders?
Die schuilkelder 🙂
Na mijn kankerbehandeling, had ik ook wel behoorlijk wat moeite met slapen (nog meer dan anders, ha) en dan hebben we een aantal serieuze aanpassingen doorgevoerd, waarbij het jong volkje ons meewarrig bekijkt natuurlijk. Maar ik heb het me NOOIT beklaagd, integendeel. Elektrisch bediende lattenbodems, apart dus. Aparte matrassen, aparte dekens. Weet je: het is zalig. Doen, echt waar. Het is niet omdat je elkaar graag ziet, dat je slaapnoden daarvoor hetzelfde zijn. En goed slapen is belangrijk. En ook nog: je brengt toch behoorlijk wat tijd in bed door, niet? Laat het dus maar zo comfortabel mogelijk zijn en goed voor je lichaam.
(einde van de preek)
Wij hebben ook ieder een aparte matras sinds een paar jaar, ha :p Ja ge zijt echt volwassen als ge veel te veel geld uitgeeft aan matrassen op maat van uw problemen.
ik heb al altijd andere matras dan mijn man. Hij weegt 2 keer zoveel als ik, tja, dan heeft hij voor mij keiharde matras en zakt hij helemaal weg in de mijne.
schuilkelders? Is dat vrij frequent?
‘k zou dat in feite nog akelig vinden als individueel gezin (geen gedeelde in de gemeente of zo). Wat als er echt een ramp gebeurt en ge zit daarin en je huis erboven is kapot, hoe raak je er dan uit en weet men dan dat je erin zit? Al heeft het natuurlijk ook keiveel voordelen eh.