Minimaliseren en français conclusie

Aangezien september ondertussen alweer voorbij is, is het ook tijd om jullie vertellen hoe de 30-day minimalism challenge van Into Mind en de Ik lees Frans-maand van Literasa afgelopen zijn. Zowel over mijn oorspronkelijke doestellingen als over de eerste vijftien puntjes lazen jullie eerder al.

Ik lees Frans 2015

In het eerste deel van de maand las ik al Sarah’s Key en de graphic novel Le bleu est une couleur chaude. Daarna kwam nog Stupeur et tremblements van Amélie Nothomb aan de beurt, een boek dat ik op school ooit al wel eens las en dat bij een tweede lezing nog steeds heel erg de moeite bleek. Het zorgde er ook voor dat ik zodanig met mijn hoofd in het Frans verdween dat ik vlak na het lezen moeite moest doen om mijn eerste woorden op het werk of in de winkel wel degelijk in het Duits en niet in het Frans te zeggen (wat niet altijd lukte en dus voor wat rare blikken zorgde 😉 ).

In L’histoire de la Suisse pour les nuls startte ik, maar ik weet nog niet of ik het ga verder lezen. Dat ligt niet aan het boek zelf, want dat is best wel leuk en interessant, maar momenteel lees ik voor het werk over de geschiedenis van verschillende dorpen en gebouwen, voor mijn studie voor het ene vak over de geschiedenis van architectuur en dan meer specifiek de historismestroming en voor het andere vak over de geschiedenis van stedenbouw. En euhm ja, dat is al zodanig veel geschiedenislectuur dat de zin om ook in mijn vrije tijd over de geschiedenis van Zwitserland te lezen, een beetje ontbreekt. Ik zie nog wel: als ik er niet in gevorderd ben tegen dat het binnen moet in de bib, breng ik het gewoon terug en lees het later wel eens.

Naast de Franse boeken las ik ook gewoon in andere talen, dus het was zeker geen “Ik lees enkel Frans”-maand, maar dat was ook niet de bedoeling. Wat ik wel wilde, was de Franse taal en haar boeken weer wat meer aandacht geven en dat is met verve gelukt! Bedankt Literasa voor het aanmoedigende duwtje in de rug 🙂

30-day minimalism challenge

Wat elk puntje juist inhoudt, vind je bij Into Mind, die met het idee van de challenge op de proppen kwam.

16. Mest je kleerkast uit
Ik zie mijn trouw meelezende broer nu al met zijn ogen rollen, want “is ze daar nu weer met haar kleerkast?!” 😉 , maar jawel: ik ga hier een aparte post aan wijden, want een half jaar na de eerste kleerkastopruiming, bleek dat er nog wel wat buiten kon. Tijd voor een update dus!

17. Bepaal wat bij jou stress veroorzaakt
Tja, ik begon aan een lijstje en dat bleef maar duren jammer genoeg. Niet dat ik het al niet wist, maar naast de “voor de hand liggende” triggers als werk of studie, blijkt ongeveer elk mogelijk aspect van mijn leven af en toe aanleiding te geven tot stress. Het ene al wel meer dan het andere natuurlijk en ook niet altijd even erg (zo kan ik de ene keer het feit dat ons appartement half overhoop ligt compleet negeren, maar jaagt datzelfde mij een week later compleet op). Of ik vertoon uitstelgedrag waardoor ook zaken die eigenlijk geen probleem zouden moeten zijn, veranderen in een tikkende tijdbom en ik het sowieso altijd aanwezige gevoel dat ik achter de feiten aanhol, nog meer versterk.

18. Zet de eerste stap in het leren van iets nieuws
Ik was eigenlijk van plan om eens een lesje StandUp Paddling uit te proberen voor dit puntje, maar aangezien het seizoen ondertussen blijkbaar afgelopen is, maakte ik er mij een beetje makkelijk vanaf door de eerste les van mijn nieuwe studie mee te tellen. Alhoewel “makkelijk” misschien niet echt het juiste woord is voor iets dat mij twee jaar lang veel nieuws gaat bijbrengen 🙂

19. Leer te genieten van afzondering
Ik ging deze dag alleen lopen, lezen aan de rand van het meer en wandelen en eigenlijk was dat absoluut geen probleem; ik kan gerust tijd alleen doorbrengen. Maar de uiteindelijke conclusie is vooral dat ik zo’n dingen ook gewoon heel graag mét Johan doe 🙂 Ik ga dus absoluut proberen om regelmatig(er) momenten zonder social media en TV- en andere achtergrondgeluiden door te brengen, maar dat moet voor mij niet noodzakelijk helemaal alleen zijn.

20. Oefen single-tasking
Dit was een moeilijke: ik nam mij deze (thuis)dag voor om taken gebundeld af te werken en dus niet continu van het ene naar het andere te springen. Het durft er hier namelijk al wel eens zo uit te zien: het plan is “de keuken opruimen”. Ik start dus in de keuken, maar loop na twee minuten naar de berging om een potje dat daar thuis hoort weg te zetten. Daarbij loop ik door de living, waar ik een boek zie liggen dat ik straks nodig heb en dus maar al meteen even naar mijn bureau breng. Mijn laptop staat aan, dus eventjes kijken of die ene mail al beantwoord is. Fast forward naar minstens een half uur later, wanneer ik besef dat ik in de keuken bezig was. Terug naar daar, waar ik merk dat de keukenhanddoeken eigenlijk in de was mogen. Hop, naar de badkamer, waar ik zie dat de tandpasta op is en ik dat dus maar even op het boodschappenlijstje ga zetten. Ondertussen is er in de keuken nog altijd bijna niets opgeruimd en staat dat ene potje naast mijn laptop i.p.v. in de berging! Vermoeiend!

Dit was dus een dag van patronen doorbreken, waarbij ik mijzelf af en toe echt moest dwingen om mijn aandacht bij iets te houden. Dat lukte al bij al vrij goed; veel problematischer echter bleek het blok “internetten”. Dat kon ik weliswaar gescheiden houden van de rest (al een prestatie op zich), maar binnen dat blok liep het compleet mis met duusd-en-één tabbladen die openstonden. Op de ene pagina beginnen lezen, doorklikken naar een andere, daar beginnen lezen en na nog wat doorklikken pas een kwartier later terugkomen bij die eerste pagina, waar ik ondertussen natuurlijk al lang de draad kwijt ben. En dát is iets waar ik echt iets aan wil doen, want rust geeft dat uiteraard niet bepaald. Een werkpuntje dus dat ik ook na deze challenge wil meenemen.

21. Laat een doel gaan
Een puntje dat mij dagen bezig hield en een knoop in mijn maag legde.

22. Bepaal je doelstellingen voor het komende jaar
Die krijgen jullie ergens eind december of begin januari wel nog te lezen 😉

23. Ontwikkel een relaxerende bedroutine
Ook hierover volgt er nog een berichtje, vermoedelijk een combinatie van de bedroutine en het ochtendritueel.

24. Geen geklaag dag
Achteraf bekeken koos ik misschien niet de beste dag uit om dit te testen, in die zin dat het een dag was waarop ik eigenlijk niet echt iets had om over te klagen. En ja, dan is het wel vrij makkelijk natuurlijk 🙂 Ik probeer er desondanks ook op andere dagen op te letten, al vind ik “nooit klagen” ook niet nodig: soms doet het gewoon deugd om iets te kunnen ventileren, omdat ik er anders in mijn hoofd over zou blijven doormalen. Zolang het maar niet klagen om te klagen wordt natuurlijk en daar ga ik dus op letten.

25. Volg een ochtendritueel
Blogje komt dus nog!

26. Hou een dagboekschrijfsessie van 20 minuten
Ik schreef zonder timer, dus of ik nu aan de vereiste 20 minuten gekomen ben, weet ik niet zeker 😉 Op zich was het wel leuk om te doen, maar tegelijk ook wat raar om “verplicht” te moeten schrijven. Laat mij in het vervolg dus maar gewoon schrijven als ik daar zin in heb, want dagelijkse dagboekmomenten of dergelijke zijn niet echt aan mij besteed.

27. Schep orde in de digitale wanorde
Het nadeel van de laatste dagen van zo’n challengemaand is dat er minder en minder keuze is om het uitgekozen thema eventueel nog te wisselen met een andere dag. Dat zorgde ervoor dat ik na een lange wandeldag dit puntje nog moest aanpakken, terwijl ik daar eigenlijk niet echt veel tijd (en goesting) voor had. Ik zette er mij desondanks wel aan, maar hield het beperkt tot een paar mappen van mijn “favorieten”. Ach ja, beter een klein beetje dan helemaal niets zeker? En: ermee beginnen, heeft wel zin gegeven om de rest ook eens aan te pakken, dus hopelijk hou ik dat gevoel nog even vast en heb ik binnen een tijdje al wat minder digitale rommel!

28.  Laat een ganse dag ongepland
Dit bleek een grotere uitdaging dan ik op voorhand verwacht had. Wij hebben in het algemeen namelijk vrij weinig afspraken: tijdens de week zelden en ook onze weekends zijn op voorhand eerder vaag gedefinieerd als bijvoorbeeld “een actieve uitstap”, maar wat dat dan exact gaat worden (een wandeling, een fietstocht, waar, hoe laat…) beslissen we regelmatig pas de dag zelf.
En toch blijkt er altijd wel iets te zijn dat enige planning vraagt: zo vond ik werk- en universiteitsdagen al niet tellen als “ongeplande dagen”, want ik moet op een specifiek uur ergens zijn en daar bepaalde voorbereidingen voor treffen. Maar ook op weekend- of andere vrije dagen kwam er vaak iets (meestal kleins) tussen: mijn fiets afhalen bij de fietsenmaker, boodschappen doen, naar de bib gaan op de terugweg van het werk (geen strikte afspraak, maar ik moet het wel “plannen” zodat ik de boeken die terug moeten, wel degelijk bij heb)…

Deze dag was er dus eentje waar er absoluut niets vast lag; ik zorgde op voorhand zelfs voor eten in de diepvries zodat ook naar de winkel gaan een keuze was en niet iets dat “moest”. Uiteindelijk werd het een dagje met wat sporten, wat huishouden, wat internetten…, wat eigenlijk vrij gewoon aanvoelde, niet zo anders dan sommige van onze weekenddagen. Ik had dus zeker geen gevoel van “bevrijding”, wat mij doet concluderen dat het hier best wel snor zit met het overmatig plannen.
En die kleine afspraakjes en planningen, zoals boodschappen en fietsenmakers: tja, die horen gewoon bij het leven zeker? 🙂 Zolang er maar regelmatig ademruimte is en niet elk weekend of elke weekavond bomvol afspraken staat, vind ik het al lang goed. Want hoe leuk het in België ook was om elk weekend met mensen af te spreken en vanalles te doen, het was vaak ook gewoon vermoeiend om te weten dat ik nog minstens x weken zou moeten wachten op een volledig vrije dag. Lang leve verhuizen naar Zwitserland dus, want mijn agenda is al in geen tijden zo leeg geweest als hier 😉

29. Onderzoek je dagelijkse gewoontes
Mijn dagen variëren tegenwoordig nogal in inhoud met gewone werkdagen, lesdagen, zelfstandige studiedagen en vrije dagen. Een paar algemene bedenkingen:

• ik “verspil” veel tijd aan pendelen. Wat de universiteit (1u enkel) betreft, kan ik daar weinig aan veranderen, behalve dan verhuizen, maar de omgeving daar is minder leuk (veel minder groen), dus dat beschouwen we momenteel niet als een optie. Mijn huidige job (1u15 enkel) eindigt eind december en ik hoop heel hard dat ik daarna iets dichters bij huis vind (duimen dus voor meewerkende Zwitsers 😉 ), want het huidige ritme, waarbij ik om 6u moet opstaan en pas tegen 19u terug thuis ben, bepaalt mijn dagen op een absoluut niet fijne manier. Want ook al kan ik tijdens die pendeltijd wel lezen, het beperkt de tijd die ik heb voor andere dingen: liever een uurtje lezen onderweg en een uurtje lopen of vers koken dan twee uur lezen onderweg, niet sporten en moeten hopen dat er nog iets gezond in de diepvries zit. Zoiets.
• ik breng iets te veel tijd online door. Soms is dat niet erg (bloggen is vb. een hobby, dus daar mag tijd naartoe gaan), maar op tamme dagen staat het in de weg van sporten en dat is niet ok.
• ik sport weliswaar wel vrij veel uren per week, maar dat wordt sinds ik werk meer en meer gebundeld in het weekend, terwijl ik graag op regelmatigere basis bezig zou zijn. Ik wil dus proberen om vaker een kort sportmomentje in te bouwen, zoals vb. een korte yogasessie of vijf minuten buikspieroefeningen. Nu heb ik namelijk iets te vaak de houding dat als het niet minstens voor een half uur is, ik het dan net zo goed meteen kan laten vallen. Terwijl 10 minuutjes nog altijd beter is dan helemaal niets…

30. Ga wandelen en oefen mindfullness
Ik was helemaal vergeten dat we deze avond uitgenodigd waren bij vrienden, waardoor we vrij laat thuis waren. Wetende dat ik de dag erna vroeg op moest, wist ik dat ik de moed niet meer zou hebben voor een avondwandeling eens ik de deur achter mij dicht zou trekken. Stoptrein to the rescue dan maar, want ik stapte gewoon een halte vroeger af en wandelde van daar naar huis. Een beetje gefoefel dus, zeker omdat Johan er bij was en ik dus niet alleen mindfullness aan het oefenen was. Anderzijds hebben we wel goed kunnen praten over een paar “zware” onderwerpen, wat er ook voor zorgde dat mijn hoofd wat rustiger werd. Mindfull met twee dus 🙂
En in lijn met het vorige puntje, bedenk ik mij dat ik misschien wat vaker moet afstappen aan die halte vroeger: zo heb ik op drukke dagen tenminste een kort stukje gewandeld.

Hoewel het bij momenten uitdagend was om elke dag iets gedaan te krijgen van deze challenge en ik er mij af en toe (zij het al bij al vrij beperkt) wat makkelijk vanaf gemaakt heb, ben ik wel heel blij dat ik hem gedaan heb. Zowel de eerder praktische opruimpuntjes als de bij momenten vrij confronterende denkpuntjes hebben immers “deugd” gedaan. Facebook mis ik na een maand bijvoorbeeld helemaal niet, al is het wel jammer dat er door het opzeggen van mijn account minder korte babbels tussendoor zijn met mijn broer (daar wil ik wel nog iets voor vinden). Sommige puntjes gingen mij makkelijk af en toonden dat ik al goed bezig ben, anderen blijk ik niet zo belangrijk te vinden en nog anderen neem ik mee naar de toekomst. Enerzijds het blijven opruimen en het doen met minder (niet noodzakelijk zo weinig mogelijk spullen, wel enkel geliefde en vaak gebruikte spullen behouden). Maar anderzijds zeker ook het blijven aandacht hebben voor mijn hoofdprioriteiten, aandacht hebben voor het inbouwen van ontspanmomenten in mijn dagelijkse bezigheden, leren loslaten, oefenen op single-tasking… Het is natuurlijk nog maar de vraag hoe haalbaar dat allemaal is, maar het was alleszins al een goede manier om wat belletjes te doen rinkelen. En nu is het aan mij om te zorgen dat ze niet vruchteloos gerinkeld hebben!
Er volgen alleszins wel nog wat blogjes, o.a. over mijn ochtend- en avondroutine, mijn “beauty-verzameling”… Jullie zien ze wel verschijnen in de komende weken!