Silberstreifen april

Ik zei al dat er een overdosis gelukjes aan kwam; vandaag is het zover 😉

• Mijn grootmoeder kunnen feliciteren met haar negentigste verjaardag
• Een lammetje ter wereld brengen. Het zag er eerst naar uit dat de moeder de bevalling alleen ging kunnen doen, maar toen bij het eerste – en vrij grote – lammetje de pootjes naar achter bleken te liggen, hebben we ingegrepen. Waar ik dat vroeger zonder enige twijfel aan mijn ouders zou overgelaten hebben, was ik nu degene die de rol van “gynaecoloog” op mij nam. Er zijn weliswaar gezelligere dingen dan in het geboortekanaal van een schaap gaan, de pootjes van een glibberig, bebloed lammetje vastnemen om ze goed te plaatsen en vervolgens aan dat beestje te moeten trekken om het eruit te halen, maar tegelijk deed het ook wel deugd om zowel de “opluchting” bij de moeder te merken (ze was immers duidelijk al moe van het vruchteloos proberen persen) als te zien dat het lammetje er perfect gezond uitkwam – iets wat bij de eerste bevalling die ik jaren geleden helemaal alleen deed jammer genoeg niet het geval was. Het tweede, veel kleinere, volgde een klein half uurtje later trouwens wel probleemloos.

• Diezelfde lammetjes knuffelen (ja, ik weet het, ik val in herhaling, maar ze zijn dan ook zooooooo schattig 😜)

• Te horen krijgen dat een nummer op een album dat ik liet horen, ondertussen een lievelingsnummer geworden is
• Fluitende vogeltjes
• Oprechte spijt zien bij iemand die mij gekwetst heeft
• Een goede vergadering, ondanks dat ik als enige van ons kantoor tegenover vier mensen aan de andere kant van de tafel zat en een paar van mijn bemerkingen in vraag gesteld werden
• Tijdens een spelletje loups-garoux (weerwolven) verzon elke speler een verhaaltje rond zijn personage (logischerwijs zonder te verklappen welke rol op zijn kaart stond). Behalve dat dat op zich al leuk is, speelden A. en ik – eerst onbewust, daarna bewust – met onze verhaaltjes een hele avond op elkaar in, waardoor we tegen het einde van de avond één ziek drama bij elkaar hadden verzonnen. Absurditeit en onnozeliteit samen, heerlijk!
• Tijdens een bezoek aan een gebouw kortaf behandeld worden door de architect (met o.a. de opmerking “dat ik x toch zou moeten weten”) en i.p.v. onzeker te worden correct, maar beslist op mijn strepen staan.
• Nieuwe faire en ecologische kledingmerken ontdekken

• Een moeilijke, maar deugddoende stap in therapie zetten
• Vrij onverwacht in België zijn voor mijn vader zijn verjaardag
• Bloemen laten leveren bij mijn grootmoeder de dag voor we er langs gingen. Toekomen en vragen of het een mooi boeket is. Als antwoord krijgen dat er niets geleverd is. Of ja, wacht, er stond de dag ervoor een doos bij de deur toen ze terugkwam van een wandeling, maar dat was een doos van het bedrijf waar mijn nonkel werkt. Waarop haar ook aanwezige zus antwoordde dat ze die doos binnen had gezet om ze te beschermen tegen de regen, maar dat er inderdaad de naam van mijn nonkel op stond. Die doos gaan bekijken en zien dat er én bloemen én de naam van het bloemenbedrijf (niet het bedrijf van mijn nonkel) én de naam van mijn grootmoeder opstaan. De doos openen en er een vaas en boeket (gelukkig nog zeer fris) uithalen. Twee oudere mensen, ’t is soms toch geen zottigheid zenne 🙂
• Mensen terugzien die ik dacht nooit meer (bewust) te zien. Stevig vastgepakt worden.
• Bestelde meubels mogen afhalen
• Mooie avondzon
• Werken in de moestuin