Silberstreifen augustus 2019
Laatste inhaalbeweging, maar ’t is een schoontje 😉
- Na een mail van de studieleiding die mij compleet deed panikeren (zijnde: dat ik mij moest inschrijven voor het volgende semester, terwijl de vorige leiding mij gezegd had dat net dat absoluut niet meer kon, omdat ik al eens uitgesteld heb), een heel eerlijke mail sturen over hoe het met mij en mijn thesis gaat. Heel veel begrip krijgen, wat bij woorden als “depressie” en “paniekaanval” absoluut niet altijd zo is, en mijn thesis kunnen uitstellen
- Daarna beslissen om mijn thesis in augustus even te laten voor wat het is en mijzelf tijd te geven om op mijn effen te komen
- Dat helemaal kunnen omdat mijn ouders, mijn broer en zijn vriendin (ofte: quasi al mijn favoriete mensen) op bezoek komen
- Op den bots een overnachting aan de Bodensee boeken en vertrekken voor twee dagen op de fiets. Deugd dat dat deed!
- De rust tijdens het fietsen ’s ochtends vroeg wanneer de andere fietstoeristen nog niet wakker zijn of hoogstens naar de bakker gaan
- Lunchen in de zon aan de Bodensee met een boek
- Zeppelins zien vliegen
- Een hele hoop bloembollen in huis halen (nu nog tijd vinden in de herfst om ze te planten en de tuin gaat volgende lente nog fleuriger zijn dan dit jaar 😍)
- Met mijn moeder in onze moestuin werken
- Mijn collega’s terug zien, daar op voorhand wat zenuwen over hebben (want ik ben toch wel een tijdje weg geweest) en dan merken dat dat totaal onnodig is
- Naar de wereldbeker mountainbike in Lenzerheide gaan en genieten van de mannen- en vrouwenkoers
- Heel vlot openbaar vervoer om er naar toe te gaan, waardoor ik met de trein even snel, maar vooral comfortabeler was dan Johan op de moto, die in plaats van een leuke rit vooral veel file had
- Complimenten krijgen omdat ik op één dag een heel goede omzet gedraaid heb in de winkel (o.a. dankzij twee klanten die om meer dan 600CHF aan spullen kochten, ahum). Ik kan dat niet altijd rijmen met mijn eigen koophouding – zeker tijdens de solden vind ik het gedrag van sommige mensen vrij pijnlijk (“als het maar in korting staat, is het de moeite van het kopen waard”) -, maar als het mensen zijn die vb. goede wandelschoenen + -rugzak + -broek kopen en die ook duidelijk gaan gebruiken, dan is het gewoon tof om ze te kunnen helpen om de juiste dingen te vinden.
- Mooie structuren in het ijs van de Pers- en Morteratschgletsjers
- Ondanks 1000 hoogtemeters omlaag, toch geen last van mijn knieën hebben (wat al wel eens durft te gebeuren)
- Een mooie wandeling met zicht op de Alpenpassen die ik normaal zo graag met de fiets beklim
- Mijn lunch opeten temidden van de bergen, met als enige andere aanwezigen een paar vogels
- Tijdens de wandeling in de verte een Alpenhoorn horen die vanop de top van de Grimselpas (waar de blazer de fietsers van het Alpenbrevet aanmoedigde) tot bij mij droeg
- Het concert van Hozier dat tot het allerlaatste moment een verrassing bleef (pas toen we de zaal binnenstapten had ik het door; niet dat ik tijdens het aanschuiven niet probeerde uit te vissen wat we gingen zien, maar niemand in de buurt hield zijn ticket zo vast dat ik het kon lezen, alle affiches waren van toekomstige concerten… er was echt niets te bekennen dat verraadde naar wat voor concert we gingen)
- Een goede massage om mijn rug los te werken
- Massa’s boontjes uit de tuin (en ander lekkers, maar die bonenplanten, die geven gelijk zot)
- Wanneer ik boven kom na een klim trots naar mijn broer roepen dat ik “niet ben moeten afstappen”, waarop hij heel verbaasd kijkt, omdat hij al “zo lang” aan het wachten was (jup, zelfs al blijf ik in het zadel, dan nog staat hij langer te wachten dan dat hij zelf onderweg is 😂)
- Na die dodelijke klim naar Schloss Kyburg thuis een warm bad nemen
- Met mijn broer naar een buitenzwembad gaan, gelijk twee kleine kinderen op een groot opblaasding proberen klimmen en daarna springen van 3 en 5m (waar we net moesten onderdoen voor de echte kinderen, want terwijl wij superlang stonden te twijfelen, sprongen er twee van pakweg 7-8 jaar af zonder boe of ba af 😲)
Ah, al die stiptheid en dat prima openbaar vervoer, ik zou dat zalig vinden!
Dat is echt fantastisch! Ik besef het niet altijd bewust, maar dat maakt reizen met het openbaar vervoer zoveel makkelijker en neemt zoveel stress weg (ga ik mijn aansluiting wel halen? ga ik wel op tijd toekomen?). Niet dat het hier nooit misloopt, maar het gebeurt zelden en dat is echt een luxe.
Dat is inderdaad een mooie terugblik. Zo fijn dat er zo mooi op je mail naar de studieleiding werd gereageerd. Die foto vanuit de grot vind ik prachtig en ik ben nu wel benieuwd naar dat softijs want dat is iets dat ik zelf niet bestel vermits ik er vroeger al geen fan van was. Zo fijn ook om te lezen dat je lichaam steeds wat beter wil meewerken en dat die verrassing ook echt een verrassing bleef tot het begon.
Dat softijs is ambachtelijk gemaakt met volle melk, vandaar dat het lekkerder is dan de “standaard” industriëlere versies. Ik was de eerste keer zeer sceptisch, maar omdat een vriendin zei dat het écht lekker was, heb ik het toch een kans gegeven. En jup, eerste keer dus dat ik softijs wel lekker vond 🙂 Als je ooit kan verschijnselen, gaan we eerst naar die ijsgrot en dan een echt ijsje eten 😉
Awel, dat zie ik nu eens he-le-maal zitten. Om dan vervolgens dat echt softijsje te gaat opsmullen terwijl we van een geweldig uitzicht genieten (zonder daar eerst een behoorlijk aantal hoogtemeters voor te moeten afleggen).
ooh marmotjes, zo cool.
goeie lijst.
Ja, tof he! Altijd extra contentement als ik er eentje spot 🙂
Ik zie ze daar naast de spoorweg al staan wachten, blik op hun horloge, tot het 57 is en dan: gogogogo! 😀
Zoveel lichtpuntjes zeg, en zoveel natuur, en zo fijn dat je je thesis kon uitstellen!
Ja, dat was echt een opluchting! Al hoop ik dat ik hem wel nog af krijg, want met de stress die het werk momenteel geeft, kom ik er echt totaal niet meer aan toe. Ach ja, we zien wel…
“we zien wel” is de beste instelling in tijden van stress <3