Waarom de Dagen zonder vlees niet zullen lukken en ik dat niet eens erg vind
Ik vermoed dat de meesten onder jullie de titel wat raar zullen vinden. Want nam ik mij niet amper twee dagen geleden voor om deel te nemen aan Dagen zonder vlees, om zelfs veganistisch eten uit te proberen? En eet ik eigenlijk niet sowieso al vaker vegetarisch dan vlees? Jup.
Alleen had ik eergisteren niet gedacht dat het telefoontje naar mijn grootmoeder, net thuis na het eerste ziekenhuisverblijf in haar leven, ervoor zou zorgen dat Johan en ik halsoverkop naar België zouden vertrekken. Had ik niet gedacht dat ze momenteel niet alleen kan blijven en dat ik zou beslissen in België te blijven om tijdens de week voor haar te zorgen, aangezien dat voor de rest van de familie iets minder makkelijk is (hoera voor werkloosheid in deze!).
En dus at ik gisteren rode kool met worst. En vandaag kip met appelmoes. En zal ik waarschijnlijk volgende week elke dag vlees eten. Maar dat is niet erg, zolang mijn grootmoeder maar mee aan die tafel zit. Zolang ze maar vecht om terug beter te worden. Want ook al is ze bijna 89, dat is veel te vroeg voor zo’n felle madam als zij om er plots niet meer te zijn.
27 reacties
-
Pingback: 40 dagen bloggen – Le petit requin
Voor een goede grootmoeder zou ik dat nu ook doen.
Mooi, Haaike. Goed dat je dit doet, veel beterschap voor je grootmoeder ook!
Veel beterschap voor je grootmoeder, Haaike! Je goede zorgen zullen haar ongetwijfeld deugd doen!
Wat mooi dat je voor haar komt zorgen. En zit maar niet met die dagen zonder vlees in, je bent op dat vlak sowieso al goed bezig.
Je doet al bijna het hele jaren Dagen Zonder Vlees, dus niet mee inzitten! Hopelijk voelt ze zich snel beter…
Mooi dat je dit doet. En 40 mooie dagen met grootmoeder zijn veel belangrijker dan 40 dagen zonder vlees!
Hopelijk wordt ze snel beter! Oma >>>>>>>>>>>>>> dagen zonder vlees…
Groot gelijk. Hopelijk is je grootmoeder snel weer de oude.
Veel beterschap voor je grootmoeder! Wat goed dat je er kan zijn voor haar nu.
Oh, Haaike! Ik krijg hier kippenvel van… Veel beterschap voor je grootmoeder!
Heel veel sterkte en kracht gewenst!!!
Dat is een heel goede reden. Hopelijk gaat het snel beter met je oma.
Sterkte en hopelijk gaat het snel beter met haar!
Zo fijn dat je dit voor je grootmoeder kan doen. Laat het vlees je maar smaken en hopelijk gaat het vlug beter met je oma.
Het siert jou dat je direct alles laat vallen voor haar 🙂 En who cares dat je dan wel vlees eet? Er is nu maar één iets dat telt hé. Veel beterschap aan je oma!!
Geweldig dat je dit voor haar doet!
Grootmoeders eten is het beste eten.
Dat is inderdaad het allerbelangrijkste nu, Haaike. Grootmoeders weten wel wat goed is 🙂 . Goed herstel toegewenst voor haar!
Er nog meer voor anderen zijn lijkt me een minstens even mooie vasten-uitdaging en ik ben ervan overtuigd dat jouw grootmoeder héél erg blij zal zijn met de switch van 40 dagen zonder vlees naar 40 dagen grootmoe. Ik duim alvast mee dat ze zich snel weer beter voelt.
Bedankt allemaal! Gelukkig voelt ze zich al beter, pak van ons hart!
Wat ben jij een schat. Zo maar eventjes alles veranderen om voor je grootmoeder te zorgen en dat nog normaal vinden ook, dat is pure liefde. Dagen met haar zijn inderdaad stukken belangrijker dan dagen zonder vlees. Een dikke duim voor jullie beiden!
Zo cool dat je dat doet voor haar!
Rode kool met worst! Kip met appelmoes!
Dat maakte ons moemoe ook altijd klaar, wanneer ze op woensdagnamiddag op ons kwam passen. Ook al weer zo lang geleden. Ze is nu in de negentig, en koken zit er niet meer in. Maar ik zou dat toch nog eens graag proeven zoals het toen was. Evenals de choco die ons bomma zelf maakte. Maar dat recept heeft ze mee in het graf genomen.
Heel veel sterkte daar, en geniet van elkaars gezelschap. Ook ik vind het prachtig dat je dit voor je grootmoeder doet <3
Amai, in de negentig, dat is al een mooie leeftijd! Jammer dat ze zelf niet meer kan koken. Is ze nog goed genoeg om samen met jou te koken of je uit te leggen hoe zij het net klaarmaakte?
Vrijdag heb ik samen met mijn grootmoeder soep gemaakt; op zich weinig speciaals, maar zij mixt haar soep met een passe-vite. Heerlijk om dat ook eens te doen 🙂
Mijn grootmoeder woont nu in een rusthuis, en mentaal is ze ook niet meer in staat tot koken (dat vergt toch heel wat tegenwoordigheid van geest). Maar da´s okee, de dingen gaan voorbij, en gelukkig bestaan onze herinneringen ook uit geuren en smaken.
Fijn dat je daar samen met je grootmoeder van kan genieten! Waar geluk zich al niet ophoudt: in het soep maken met een passe-vite 🙂 En ik denk dat je grootmoeder daar vast ook heel veel van geniet!
Wauw… Ik zag het al passeren op IG. Schoon van u om zo onvoorwaardelijk voor haar te zorgen!!!!