Week 2016/28 in woord en beeld
Ook deze week was ik een paar keer in Brussel te vinden: op maandag voor een gezellig etentje met vrienden. En een blik op de nieuwe constructie aan Rogier, die eindelijk afgewerkt lijkt te geraken.
Op woensdag was ik er dan weer om samen met mijn broer en zijn vriendin mee te doen aan de atletiektraining van hun club. Na de stevige “opwarming” (aan een tempo dat voor mij totaal geen opwarming meer is…), oefenden we hoogspringen. Drie keer raden wie de meest gracieuze sprongen maakte? 😉
Maar serieus: ’t was echt heel plezant om te doen en als we nog eens op een woensdag in België zijn ga ik die avond alleszins proberen vrijhouden om nog eens mee te kunnen doen!
In Antwerpen keek ik ondertussen mijn ogen uit in onze tijdelijke woning. Johans broer en zijn vrouw zijn namelijk kunstenaars en dat is te merken. Van zalige tekeningen (stiekem hebben we er al een paar uitgekozen om aan onze muren te hangen in de toekomst 😉 ) over toffe meubeltjes tot rare objecten. Zoals dat ene werk van Della Calberson waarvan ik eerst dacht dat het een placemat was tot ik het op tafel wilde leggen en de ijzerdraadjes opmerkte. Woeps 🙂
De beklimming van de Ventoux in de Tour de France deze week zorgde voor een moment van nostalgie: niet alleen beklommen zowel mijn ouders als mijn broer en ik hem meermaals, we brachten in de streek ook jaren fantastische vakanties door, getuige ook de tekening boven de tv in mijn ouderlijk huis 🙂
Toen Johan vrijdag onverwacht verlof had, besloten we ervan te profiteren om er een dagje alleen met ons twee van te maken (een uitzondering deze periode 😉 ) en naar de thermen te trekken. Niet die van Grimbergen waar we meestal gaan, maar voor het eerst die van Dilbeek, die ook heel erg de moeite zijn!
’s Avonds trok Johan naar Brussel voor een etentje met een vriend; ik ging terug naar Antwerpen waar ik met Gerhilde had afgesproken. Door haar verstuikte voet was de verplaatsing naar Brussel voor de Verbeelding boekenmeetup niet mogelijk en dus hielden we onze eigen miniversie bij Brel in Berchem. Lekker eten, heel leuk gezelschap, jups, dit was alweer een geslaagde blogmeetup. Het moge duidelijk zijn dat bloggers die online toffe mensen lijken te zijn, dat in het echt nog meer zijn!
Zaterdag werd een pak actiever met een via ferrata in Aywaille! Johan en ik gaven dit ooit als cadeau aan mijn broer en zijn vriendin en nu we toch in België waren, leek het ons wel leuk om het met ons vieren te doen. Al weerhield het toffe aspect mijn armen er niet van om nog een paar dagen stijf en half bont en blauw te zijn, amai 🙂
In de namiddag gingen we mijn grootmoeder en nonkel bezoeken en behalve bijpraten, profiteerden we er ook van om een duik in het zwembad te nemen en wat af te koelen 🙂
Hetzelfde deden we een dag later toen we vrienden gingen bezoeken. Dat en nog veel meer babbelen, rondlopen in hun mooie tuin, proeven van de Oost-Indische kers (eerste ding dat zeker op ons terras moet komen: check!), genieten van de barbecue…
Drukke, maar ontspannende dagen, zo kunnen we België tot nu toe wel samenvatten 🙂
Ik vond het ook een geslaagde blogmeeting! Druk, maar ontspannend: klinkt goed. 🙂
Dat hoogspringen ziet er wel leuk uit!
Ja, was het zeker! Die paar blauwe plekken door op de lat te vallen even daar gelaten 😉 (en die vielen sowieso in het niets bij die van de via ferrata een paar dagen later).
’t Was ook wel leuk om eens te “beseffen” hoe hoog zo’n lat op kampioenschappen wel niet ligt: ik was al blij met mijn 1m en dat is dan ochot bijna de helft van waar Hellebaut ooit over sprong 🙂
Gerhilde is een toffe, he 🙂
Ben ook fan van Oost-Indische kers. Ik moet mij altijd inhouden om niet alle bloemetjes op te eten, zodat er ook nog een paar blijven staan voor het zicht…
Haha, ik kan mij voorstellen dat ik dat probleem ook ga hebben! Nu ging het inhouden nog vrij goed, maar dat was vooral omdat het nogal raar zou zijn om vrienden hun struik volledig op te eten 😉
Ik voel me altijd zo saai als ik jouw weekoverzichten lees 😉
Zoveel activiteiten… maar wel heel toffe dingen gedaan!
Goh, moest ik schrijven over de uren dat ik geblokkeerd zit op mijn paper, zou je dat waarschijnlijk niet denken… Maar daar valt nu eenmaal niet zoveel over te vertellen, dus is het beeld hier misschien wat te eenzijdig “joepie, toffe dingen”. Om dus maar te zeggen: ik heb méér dan genoeg saaie uren hoor 🙂
Alweer een leuk verslag van jullie tijd hier. Ik was vroeger heel goed in hoogspringen, zolang het ‘freestyle’ was. Eens we achterwaarts leerden springen, zoals het hoort eigenlijk, bakte ik er niets meer van ;-).
Oh, keileuk dat jij dat nog gedaan hebt! En hoe sprong jij dan in “freestyle”, iets als schaarsprong ofzo?
Ah dzju, Brussel is moeilijk voor me maar Berchem is dan weer wel makkelijker te bereiken. Ooit komt het er wel eens van om je in het echt te ontmoeten. Die foto’s van het hoogspringen riepen meteen slechte herinneringen op. Ik herinner me immers een turnles (toen ik nog wel mocht meedoen) waarbij het de bedoeling was dat we OVER die lat sprongen. Iedereen leek dat te kunnen behalve één iemand. Drie keer raden wie
Oh, maar ik kom met plezier naar Antwerpen hoor als we zouden afspreken 🙂 Alles wat zo’n beetje binnen wandel- of fietsafstand van Antwerpen-Berchem of Centraal ligt, is perfect voor mij (dus ook Kaffeenini). Ben er die maandag nog gaan lunchen en dat was zeker voor herhaling vatbaar (al is het maar omdat ik uiteindelijk toch ging voor een bagel en de flammkuchen dus nog steeds moet testen 🙂
Ha, dat placematje, ik zou dat ook voor hebben. “Oeps, ’t is kunst…”
En hoogspringen, da’s niks voor mij. Ik heb daar te kleine beentjes voor…
Hihi, ik ben gemiddeld van grootte en raakte al maar maximum over 1m… Al ligt veel natuurlijk aan techniek, want er zijn daar jongeren die over meer springen. Maar kleine benen hebben zal sowieso niet helpen, vrees ik 🙂
amaai, dat hoogspringen, lijkt me wel belastend voor de onderrug?
Bij ons was het vooral belastend wanneer we de lat mee naar beneden trokken en onszelf zo een blauwe plek sprongen 😉
Maar inderdaad, kan mij inbeelden dat hoogspringers véél rug- en buikspieroefeningen op het programma zullen hebben staan om tegen die belasting te kunnen!