Week 2016/31&32 in woord en beeld

De nationale feestdag zorgde ervoor dat onze week met een vrije dag startte en aangezien het mooi weer was, trokken we er op uit voor een ritje bij ons in de buurt, o.a. doorheen dit mooie valleitje.

Onze boekenkast barst eigenlijk al uit zijn voegen, maar dat hield ons (of ja, een beetje Johan en vooral mij 😉 ) niet tegen om met een stapel boeken terug te keren na onze vijf weken in België. Voldoende boeken om meteen een heel vak twee rijen dik te vullen, woeps. Misschien maak ik er nog een boekenbuitfilmpje van…

Op woensdag ging er een hele hoop post de deur uit: verjaardagskaartjes, een boek voor Gerhilde in het kader van het boekenuitwisselingsproject (al bleek ze het jammer genoeg al te hebben) en een verrassingspakket voor het dochtertje van vrienden. We zijn er namelijk in geslaagd om haar tijdens het spelen op de trampoline een breuk in de pols te laten oplopen (euhm ja, misschien moeten we maar gewoon niet meer twijfelen of wij geschikt zouden zijn als ouders, auwtsch!). Uiteraard was het natuurlijk gewoon een stom ongeval, maar we voelden ons toch wat schuldig…

Na nog wat over en weer gebel ondertekenden we deze week ook het huurcontract voor het nieuwe appartement, hoera!

Bij een nieuw appartement horen ook nieuwe inrichtingsideeën: zo gaan we al zeker onze eettafel en -stoelen vervangen. We weten al quasi zeker wat we willen, maar gingen nog wat extra inspiratie opdoen. Al zorgde dat naast gekwijl over een supermooie boekenkast ook voor wat ooggerol. Want handdoeken voor 400 CHF (360 euro)… ja kijk, mooie ontwerpen mogen van mij gerust wat kosten, maar dit is toch gewoon belachelijk, niet?
Bij thuiskomst was ik blij verrast met een kaartje uit Parijs, van Lotte! Superleuk! En ’s avonds verraste Greg Van Avermaet ons op de Olympische Spelen! Euhm ja, ik loop wat achter met mijn weekoverzichten, valt het op… 😉

Zondag trokken we richting Klausenpass; hoe dat verliep, lazen jullie al.

Lang leve die Olympische Spelen trouwens, want de dag erna kon ik bijna niet stappen, zoveel pijn deden mijn enkels van de val (gelukkig duurde dat maar één dag, heel bizar). En zo ontdekte ik ook dat Martina Hingis Zwitsersduits spreekt. En wie nu denkt “ja duh, dat is toch een Zwitserse”, ik weet het wel, maar in internationale interviews spreekt ze natuurlijk altijd Hoogduits of Engels, dus mijn frank is nu pas gevallen 🙂

Ik moest eigenlijk ook wel lachen met de foto die ik twee dagen voor die val trok, toen ik tijdens het lopen stomweg gestruikeld was. Niet dat ik deze schaafwonden erg vond, ik voelde mij eerder opnieuw een klein kind dat te enthousiast rondloopt en daar dan kapotte knieën aan overhoudt.

Maar in vergelijking met mijn knieën een paar dagen ná mijn val, bleek die “foto van de dag” nogal in het niets te vallen natuurlijk 😉 .

Aangezien mijn fototoestelletje rare kuren vertoonde en niet meer echt betrouwbaar was (wat nogal lastig is als je elke dag minstens één foto wilt nemen), verraste Johan mij met een nieuw exemplaar, superlief!

Deze week ontdekte ik ook grotere vissen in de rivier vlakbij. De foto is niet echt super, maar zit er hier misschien een vissenkenner die weet welke vis dat is? Aan de “snor” te zien, vermoed ik een steur, maar ik ken er eigenlijk te weinig van (eigenlijk onnozel he, ik ken meer tropische vissen door het duiken dan vissen die hier leven…).

Op zaterdag trokken we met de fiets richting Türlersee, waar ik mij met een boek in de zon installeerde, terwijl Johan zich liet gaan met een triatlontraining.

Meer dan een beetje zot, want de dag erna had hij een zware fietstraining op de Sustenpass gepland, waarbij hij beide kanten van de col achter elkaar beklom. Ik volgde hem met de auto, want zo zwaar fietsen zag ik nog niet zitten (ook de reden dat ik ’s nachts wel opstond voor Thiam, ik moest immers niet zo fris zijn 😉 ). Dat volgen was geleden van toen we dat met het gezin vroeger regelmatig deden op de Ventoux en in de Alpen en ik was precies vergeten hoe tof dat is. Al helpt het natuurlijk wel als je onderweg zo’n foto’s kan nemen 😉