Week 2016/49-52 in woord en beeld

In december werd het hier eindelijk ook echt winter, met mooie ijskristallen op ons terras, die ik fotografeerde terwijl ik Johans vlucht van Londen naar Zürich volgde om te weten wanneer hij zou landen (ah ja, na twee weken zonder elkaar, moest het niet nog langer duren…). Lang leve flight radar! Of toch wanneer Johan effectief op die vlucht zit, wat in het terugkeren wel het geval was, maar in het opgaan – toen ik langer was opgebleven om hem te zien landen in Fort Wayne – bleek hij achteraf die vlucht gemist te hebben. Tot zover voor online romantiek 😉

Die winterdoorbraak zorgde er wel voor dat ik een nadeel aan wonen in een appartement ontdekte: op de slaapkamer een venster openzetten om te verluchten, maar vergeten de deur te sluiten, tja, dat zorgt ervoor dat je ’s avonds in een heel koud appartement thuiskomt. Gelukkig heeft zo’n appartement meteen ook het voordeel dat één chauffage op de middelste stand zetten ook meteen genoeg is om alles weer op temperatuur te krijgen (weliswaar mede met dank aan de warmte van onze onderburen 😉

December en winter, dat betekende ook dat Zürich – zoals zoveel steden – overspoeld werd door kerstsfeer: in het station stond de grootste indoor kerstmarkt van Europa met een boom van 15 meter hoog boordevol kristallen ijspegels. Beetje overdreven? Absoluut. Maar desondanks wel mooi 🙂

Ik ben niet de grootste fan van kerstmarkten – het wordt er mij al snel te druk -, al probeert deze Päcklibus er op zijn minst al voor te zorgen dat niet iedereen beladen met zijn aankopen door winkels moet manoeuvreren: je kan er immers je pakjes tijdelijk afzetten zodat je tijdens het winkelen je handen weer vrij hebt (ik probeer het positief te bekijken; de pessimist in mij ziet er vooral een aanmoediging van consumeren-tot-en-met in…).

Gelukkig zijn er ook vrolijke stemmen zoals die van het kerstkoor van Kaltbrunn, en een zicht op Zürich by night om een mens weer blij te maken 🙂

Johan en ik verbaasden ons ook over de “Deense wafels”. Dat België bekend is om zijn wafels, ja, maar Denemarken? Terwijl we bleven staan om daarover te praten, sprak de – lichtelijk beschonken – moeder van de eigenaar ons aan, die ons wist te vertellen dat het “eigenlijk geen Deense, maar Brusselse wafels waren, maar ssst, dat we dat zeker niet mochten doorvertellen”. Blijkbaar was het in de houten chalet onmogelijk om de Deense specialiteit te bereiden die ze oorspronkelijk wilden verkopen en dus gingen ze maar voor wafels. Maar ja, zij waren nog steeds Denen, dus werden het Deense wafels, tsss 😉
Al bleek dat uiteindelijk nog niet eens het zotste wat de Denen verkochten, want er was ook een kraam met een “luxe Deense hot dog” aan 250 CHF (ongeveer 230 euro). Mijn ogen rolden zo ongeveer uit hun kassen, want wie geeft er nu zoveel geld uit aan een hot dog? Nu ja, blijkbaar genoeg mensen om zo’n kraam te laten bestaan… Reden voor de prijs? De hot dog is gemaakt van Kobe-rundvlees en wie dat wil kan er – naast de standaard ajuintjes, augurken en mosterd – ook truffels of champagne bij krijgen. Ik ga nog eens even met mijn ogen rollen, vrees ik…

Verder gingen we naar een boekenlezing in een – voor ons nieuwe – boekenwinkel, waar je ook een hapje kan eten. Gezellig plekje, waar ze mij zeker nog zullen zien!

We namen voor het eerst de nachttrein, voor een bezoekje aan Emilie in Wenen. Dat bleek best wel comfortabel en in alle geval pakken beter dan de nachtbus die we een week later naar België namen.

In Wenen werd ik verliefd op de Karlskirche…

… de mooie glasramen van het stadhuis…

… maar vooral deze fantastisch bibliotheek met plafondhoge boekenkasten met trapjes en verborgen deuren! En een fascinerend barok plafond! En heel oude, supermooie wereldbollen! Heaven definitely is a place on earth…

De kerstvakantie zelf brachten we in België door: kerstavond traditioneel bij mijn ouders met mijn broer en zijn vriendin. En veel te veel lekker eten en veel te veel – maar wel heel leuke – pakjes, ook dat hoort bij de traditie 🙂

Kerstmis zelf was een rustig dagje, met tijd om wat te prullen, te lezen en te gaan lopen met mijn broer. Hij moest zich keihard inhouden, maar speelde wel haas voor mij, waardoor ik een record liep op strava. Dat dat ondertussen weliswaar al weer overgenomen is, maakt niet uit, want hoera voor af en toe sneller lopen!
Tweede kerstdag brachten we door bij Johans moeder met zijn broer en diens vrouw. En het nieuwe katje van zijn moeder, dat ze van alle kinderen kreeg voor haar verjaardag. Kijk hoe cute!

De dag erna was het tijd voor de kerstboekenmeetup, waar ik te midden van alle gezelligheid grandioos vergat om foto’s te nemen… Eentje dan maar van de Amélie Nothomb die ik kocht bij Tropismes tijdens onze twee boekenwinkelbezoekjes en van de Tolkien die ik met N. ruilde voor After you.

Woensdag was het petekindjesdag en dus gingen we met haar in de cinema naar Vaiana kijken. Het tweede petekindje bezochten we op vrijdag: hij nog te jong voor cinema’s, maar gelukkig niet voor puzzels 🙂

Donderdag hielden we een ondertussen al even traditionele kook- en eetdag met vrienden: samen recepten kiezen (wat ik dit jaar weliswaar skipte omdat ik te moe was en even nood had aan rust), samen naar de winkel en dan een hele namiddag koken en een hele avond babbelen en eten. Zalig ontspannend!

Oudejaar vierden we eerst bij mijn ouders met mijn moeders kant van de familie, waarna we naar Brussel trokken om met mijn broer en zijn vriendin naar het vuurwerk te kijken. Al mogen ze het wat mij betreft meteen weer verhuizen naar de Kunstberg, want geblokkeerd staan aan de Beurs en niets zien van het vuurwerk aan Brouckère, dat was nu precies ook niet de bedoeling. Wat niet wegneemt dat het een memorabele avond werd 🙂

Dit was de laatste week in woord en beeld op deze blog (of toch voor een tijdje). Hoewel jullie die berichten duidelijk graag lezen, vragen ze zodanig veel tijd, dat ik continu achter de feiten aanhol. Ik gaf mijzelf sowieso één week om rustig te kunnen schrijven, maar de laatste weken liep ik eerder een maand achter en dat is ook niet echt de bedoeling. Neemt niet weg dat ik dit te leuke berichten vind om ze helemaal af te voeren: er komt vanaf nu een maand in woord en beeld met de leukste foto’s en belevenissen van de maand. Wie elke “foto van de dag” wilt zien, is meer dan welkom op mijn gloednieuw instagramprofiel: haaike_lepetitrequin.