Week 2015/53 in woord en beeld
Onze tweede week in België startte met een dagje Gent, weliswaar niet helemaal zoals ik het gepland had. Ik dacht immers ’s ochtends de trein naar Gent te nemen voor wat gewinkel om daarna Johan te vervoegen voor een familie- en daarna vriendenbezoek. Bleek dat de NMBS niet echt wilde meewerken: mijn trein vertrok een minuut te vroeg (en ja, ik weet het, ik had sneller naar het station moeten vertrekken, maar dan nog: echt niet grappig!) en snel even checken wanneer de volgende reed bleek ook al niet zo evident (ge vraagt u toch af wie dat zo ophangt en dus duidelijk vindt)… Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik een uur moest wachten, dus heb ik het winkelgedeelte maar laten vallen en ben samen met Johan rechtstreeks naar zijn jongste petekindje gereden, het eerste van twee heel gezellige bezoekjes!
Dinsdag was het tijd voor mijn “klein onderhoud”: eerst richting medische pedicure, gevolgd door een bezoekje aan de kapper om af te sluiten met een onderzoek bij de dokter. Enerzijds voor onze jaarlijkse controle voor de duikclub, anderzijds ook om wat andere problemen aan te kaarten, waarbij vooral mijn rug acuut was. En jup, ik heb het zitten: er moet kine aan te pas komen, want hij zit té geblokkeerd om het zonder nog op te lossen. Nu maar duimen dat de kinesisten in Zwitserland niet zo duur zijn als de dokters…
Tussendoor knutselde ik een tweede lading kerstkaartjes in elkaar, waarbij ik het centjesidee dat ik had voor Gerhilde’s kaartje ook wel toepasselijk vond om Johans oudste petekind, die we deze vakantie niet konden bezoeken, “een centje” op te sturen.
Woensdag was een dagje pure ontspanning in de thermen van Grimbergen. Aangezien onze kerstvakantie vorig jaar zo vol kwam te zitten dat er amper nog tijd overbleef voor ons tweetjes boekten we dit dagje als rustmoment. Uiteindelijk werd deze vakantie niet zo druk, maar deugd deed het desondanks. Al helemaal omdat we ons een beetje lieten gaan door de Zwitserse prijs toe te passen en dat in België voor elk 1,5u massages betekende. Compleet decadent, maar wel heerlijk 🙂
Oudejaar brachten we door in Brussel bij vrienden, al trok ik eerst nog eventjes alleen naar het centrum. De avond zelf was zoals oudejaarsavonden moeten zijn: gezellig samen babbelen, koken, muziek luisteren…
Op Nieuwjaarsdag trokken we rechtstreeks van die vrienden richting mijn grootmoeder, waar we het jaar sportief inzetten: Johan liep samen met mijn nonkel 11km, ik deed er alleen (want veel trager) 12km. Dat zorgde er voor dat ik pas toekwam tegen dat de rest van de familie ook al gearriveerd was, waardoor er al enige ongerustheid ontstaan was. Want ah ja, Haaike die anderhalf uur loopt met een pijnlijke rug, dat kon blijkbaar niets anders betekenen dan dat ik ergens in een gracht lag te creperen van de pijn. Ik was weliswaar een beetje verloren gelopen (ondanks dat ik die streek al 28 jaar ken, ahum), maar dan nog… Ach ja, ik vat de ongerustheid maar op als een aanmoediging om wat vaker lange afstanden te lopen 😉 De rest van de dag verliep zoals de vorige: gezellig bijpraten en lekker eten.
’s Avonds gaven Johan en ik elkaar al deel één van ons boekencadeau, waarbij we elk twee boeken van de ander krijgen die we “moeten” lezen het komende jaar: één nieuw en één oud. Na onze terugrit naar Zwitserland was het op zaterdagavond tijd voor het tweede deel uit de boekenkast en dat leverde uiteindelijk volgende buit op: Johan kreeg van mij Het beleg van Lissabon van Saramago en The picture of Dorian Gray van Oscar Wilde, terwijl ik Disgrace van Coetzee en De gebroeders Karamazov (na de Misdaad en Straf van vorig jaar opnieuw een Dostojewski dus) moet lezen. Aangezien we beiden content waren met de keuze van de ander werden er geen jokers (ofte: wissel het gekozen boek in voor twee andere 😉 ) ingezet.
Zondag volgde ik voor het eerst een training van het sportschema dat we meekregen, maar amai, ik heb er op afgezien. Ik ben er nog altijd niet helemaal uit of mijn hartslagmeter tilt geslagen is of niet, maar halverwege mijn fietstocht zat ik er al compleet door (waardoor mijn zogezegde recuperatiehartslag op de laatste klim, terwijl ik keihard aan het afzien was, nogal onrealistisch leek). Ik zat thuis ongeveer twee minuten in bad toen ik blijkbaar al in slaap viel, dus ja, laten we maar hopen dat de looptrainingen minder zwaar zijn dan die op de fiets (of dat mijn hartslagmeter normaal doet). Gelukkig was er onderweg wel het zicht op de – eindelijk wat besneeuwde – bergen om mij wat moed in te spreken. Hoe leuk onze vakantie in België ook was, het deed deugd om terug thuis te zijn, dicht bij “mijn” bergen 🙂
Ha, die eerste foto! Echt compleet absurd, dat zou perfect zijn voor ‘Belgian solutions’.
Wat een tof idee om elkaar elk jaar 2 verplicht-te-lezen boeken cadeau te doen!
Wederhelft en ik hebben echt totaal verschillende leesgewoontes (hij leest bijna uitsluitend non-fictie), dat zou hier interessante wissels opleveren…
Ah, die website van Belgian solutions kende ik nog niet, grappig!
Misschien eens uitproberen met één boek en zien of de wissel iets leuks oplevert? Al denk ik dat als wij (deels) non-fictie aan elkaar zouden geven, het inderdaad een pak moeilijker zou zijn 🙂
Al die kaartjes zijn leuk gemaakt, echt tof!
Succes met je rug, die massage zal wel deugd gedaan hebben.
Oh zeg, lopen als je zo’n last hebt van je rug, dat kan toch niet goed zijn, of wel? Verzorg je maar, hé!
En zalig, die boekencadeaus!
Merci voor de bezorgdheid! Ik heb het aan de dokter (en ondertussen ook aan de kine) gevraagd en lopen mag. Tot het doktersbezoek heb ik bijna niet gelopen om op zeker te spelen; ondertussen dus weer wel en eigenlijk gaat het wel. Mijn rug doet wel wat pijn, maar niet meer dan wanneer ik gewoon zit (en soms achteraf zelfs minder). Oef 🙂
Oh, dat is een interessant idee om elkaar boeken cadeau te geven die je dan moet lezen in het komende jaar. De echtgenoot en ik lezen totaal andere boeken, het zou leuk zijn om eens van de andere genres te proeven. Ik denk dat ik jouw idee schaamteloos ga overnemen ;-)!
Hihi, doe maar natuurlijk! 🙂 Welke genres lezen jullie dan zo? Ben wel benieuwd welke boeken jullie aan elkaar gaan geven!
Ik moet van hem een thriller lezen: De Dag van de Jakhals en iets fantasy-achtig, misschien van Raymond E. Feist. Ik zou graag hebben dat hij het eerste boek van de Adrian Mole reeks leest (om te zien of hij het even grappig vindt als ik) en Oorlog en Terpentijn, omdat ik denk dat het echt iets voor hem is.
Super! Die boeken die jij moet lezen, ken ik totaal niet, dus ik vermoed dat ik qua genre meer bij jou dan bij je man aanleun 🙂 Oorlog en Terpentijn staat hier ook klaar in de kast, ben er heel benieuwd naar!
Echt een leuk idee, die boeken! Hopelijk vind je een betaalbare kinesist in Zwitserland en ben je snel beter!
Merci! De kinesist is ondertussen gevonden en valt nog wel mee van prijs gelukkig 🙂 Al blijkt het probleem dieper te zitten (kort samengevat stap ik eigenlijk al mijn hele leven verkeerd), dus zijn we daar nu op aan het werken. Maakt dat mijn rug iets trager verbetert dan wanneer ze de blokkade er gewoon zou “uitmasseren”, maar op lange termijn gaat het er hopelijk wel voor zorgen dat ik minder vaak last heb.
die boeken zijn echt een heel goed idee! Al denk ik niet dat ik het hier verkocht zou krijgen, manlief leest hoogstens 2 boeken in een gans jaar…
Starten met één boek dan? 😉 Johan leest niet zoveel als ik, maar toch wel meer dan twee boeken, dus dan is het wel makkelijker natuurlijk.
Dat van die trein heb ik al enkele keren met de bus voorgehad. Ik ben er steeds vijf minuten op voorhand en om de één of andere reden is die dan blijkbaar 7 à 10 minuten eerder langsgereden. Gelukkig hoef ik wel maar 20 minuten op de volgende te wachten in plaats van 1 uur. De trein rijdt hier wel maar één keer op het uur, dus daar sta ik steeds belachelijk vroeg te wachten om hem zeker niet te missen.
Het zijn vrolijke kerstkaartjes geworden, heel leuk. Mochten we hier boeken uitwisselen (ik vind het wel een origineel idee) dan zou ik een star wars -en een Tom Clancy boek moeten lezen.
Oh ja, bussen hebben dat wel vaker; een van de redenen eigenlijk dat ik niet zo graag met de bus rij.
Star Wars en Tom Clancy, dat zou bij mij een half risico op een leesdip inhouden vrees ik. Al zou het anderzijds wel eens echt iets anders zijn 🙂
Superleuk die zelfgemaakte kerstkaartjes! 🙂
Mmm heerlijk spa… zou ik ook graag nog eens doen.
Nu vraag ik mij echt af wat er op die taart geschreven staat – Vatel?
Haha, inderdaad Vatel. Dat is de naam van die specifieke taart (geen biscuit met bloem, maar met amandelen), vandaar 🙂