Home  >  ...leest ziet hoort

Gedicht: 33-27

Publicatiedatum

Jaja, zie titel, eigenlijk schelen wij zes jaar.
Ik ben nog zo oud en jij bent al zo jong,
en aan jouw luchthartigheid til ik soms zwaar,
en dan ben ik boos, terwijl jij gewoon je tong

uitsteekt. Want ik ben helemaal alleen en
jij met zovelen.
Alleen al met je jurken ben je vijf mevrouwen
die om beurten eens mevrouw De Coninck spelen.

Ik vind het bijna overspel om nu eens van de ene,
dan weer van de andere te houden.
Soms neem je voor een paar uur de benen
en moet ik in de kleerkast kijken wie er eigenlijk is verdwenen.

Terwijl ik zelf niemand meer ben.
Wat wou ik allemaal niet worden, stichter
van de partij voor minder verdriet,
de vaak geïnterviewde oprichter

van de vereniging voor lofzangen op jouw linkertiet.
Maar ik ben alleen
jouw niemand, jij mijn iedereen.

(Herman de Coninck, Met een klank van hobo)

Categorieën:...leest ziet hoort

Tags:

5 reacties

  1. Mooi, en vreemd om te denken aan zo’n jong koppel, waarvan hij zich al toen oud voelde. Ik heb ooit een keertje met hem op café gezeten, in Halle, bij Georgeske. Veertig jaar geleden of zo. Toen ik begin twintig was en vol bewondering. En nog steeds.

    • Oh, zo fijn, die café-ontmoeting! Heb je toen ook met hem gepraat? Of hem gewoon gezien (wat ik waarschijnlijk zo doen, gewoon een beetje kijken, maar niet durven aanspreken 🙂 ).
      Bij ons is er ook zo’n leeftijdsverschil (8 jaar) en ik herken dat wel, dat hij zich soms “nog zo oud” en mij “al zo jong” vindt 🙂

      • Wij hebben echt samen aan een tafeltje gezeten, met zijn vieren, en veel gepraat, maar ik weet niet meer waarover. Te veel Stella (toen) gedronken waarschijnlijk.
        Mijn vorige partner was 11 jaar ouder dan ik. Nu ben ik de oudste. Die factor had en heeft een invloed op onze relatie, maar slechts naast alle andere factoren (karakter, geschiedenis, afkomst, opgroeiplek enz…)

        • Ja, het is zeker niet de meest bepalende factor, al moet ik zeggen dat ik er in het begin toch iets te licht ben overgaan. Het voelde niet alsof er zoveel jaar tussen zaten tot het over kinderen ging (hij die al zeker was dat hij er wilde en ook geen “oude” vader wilde worden, ik die daar nog niet mee bezig was en plots druk voelde om zo snel mogelijk te weten of en wanneer…).