Gedicht: Evenwicht
Ik val, ik val
net niet, ik sta, ik sta mijn
mannetje, ik hou toch
stand, ik hou me
goed, herstel, o nee, ik val, ik
val opnieuw, wiebel, wankel, struikel
even, kom weer overeind, nee, nú val
ik echt, ik val lelijk tegen, glij
tegen de grond, bijna, zwaai
weer recht, sta
weer pal mijn mannetje zo stevig
op de benen, au, o nee, ik
hou het niet meer
vol, zwaai wiegend nog
even, armen wijd
en treurig grijnzend, molenwieken
piepen, knarsend struikel ik, ik val, ik val
tegen maar kom
met scheve grijns weer overeind.
(Lidy Van Marissing, Zoek de lege gebieden)
15 reacties
-
Pingback: Blogger Lovin #26 | Zwartraafje
Ondanks de val, toch mooi! En hoopvol.
Ja, dat hoopvolle is waarom ik het zo passend vond. ’t Is hier de laatste tijd weer wat wankel geweest, maar vasthouden aan “this too shall pass” heeft heel erg geholpen 🙂
💚
Volhouden, meid!
Dit komt waarschijnlijk weer wat laat, maar: je bent zo sterk, zoveel sterker dan je zelf denkt. Dat heb je in het verleden al bewezen, en dat ga je ons en jezelf blijven bewijzen, keer op keer!
Merci lieve Kathleen! En aanmoedigingen, die komen nooit te laat!
Dit keer twijfelde ik – voor een keer 🙂 – gelukkig niet aan mijn sterk zijn, maar was het eerder omgaan met een lijf dat niet mee wilt. Kwestie van wat afwisseling in de uitdagingen te voorzien 😉
Mooi gedicht! En succes met opstaan én met vallen. Want die twee kunnen nu eenmaal niet zonder elkaar.
Neen, dat is waar. Heel frustrerend het ene moment, heel leerrijk het andere 🙂
Oh geweldig, een gedicht van mijn favoriete dichteres 😀
Ooit heb ik een bladwijzer gemaakt met dit gedicht, met aan de voorkant een foto van een danseres die op het eerste zicht bijna lijkt te vallen, maar perfect haar evenwicht houdt.
Dat wens ik jou toe: de zekerheid dat je, ook al heb je soms het gevoel te vallen, steeds weer prachtig overeind komt. Veel liefs!
Oh, bedankt Becky! Voor je lieve reactie én voor het feit dat het dankzij jou is dat ik dit gedicht hier kan posten, want het is door een vermelding van jou op een vroeger blogje, dat ik het leerde kennen 🙂
Die scheve grijns, die bevalt me wel.
Hihi, ja, die geeft er meteen iets luchtigs aan he 🙂
Voor mij is ook het ‘vallende’ seizoen gestart. Ik hoopte dat het dit jaar minder erg zou zijn vermits het in de zomer niet echt minderde maar blijkbaar was dat iets te enthousiast. Gelukkig is het niet elke dag even erg maar vandaag heb ik echt even een off-dagje. Van mijn To Do-list is niets gekomen maar gelukkig zijn er leuke blogposts én mooie gedichten om me de dag door te helpen.
Ik hoop dat vandaag al een veel betere dag is!
“Our greatest victory lies not in never falling, but in rising every time we fall.”
<3