Gedicht: Ochtendgymnastiek

Met je handen reiken naar vogels
en wolken, iets hoger nog.

Armen weer naar beneden
de rug wervel voor wervel afrollen
buigen voor bloemen, drie keer

dan vasthouden, verder kijken
naar mos, naar mieren, leven
waar jouw oog op valt.

Je rug rechten, je linkerknie
optrekken, naar je hart brengen
een wens doen. Nu met rechts.

Voor vandaag:
op zebra ́s alleen op wit staan
drempels groeten met een sprong
het grasveld met een koprol.

Tot slot. Schouders los, de nek
uitsteken naar de dag.

(Monica Boschman)