Kerekewere: 18 januari
Al een hele tijd neem ik elke dag een foto, wat tot een heel archief aan dagdagelijkse foto’s leidde, die zowel de grote als de kleine momenten des levens weergeven. Vandaag blik ik terug op hoe 18 januari er de afgelopen jaren uitzag.
2012
Negen jaar geleden bracht ik deze avond door op de wielerpiste in Gent (niet Het Kuipke, wel die van het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx). Hoewel dat decor heel mooi was, verraadt het bijschrift bij mijn foto dat het vooral voor zeer veel lawaai zorgde, toch net iets minder praktisch om te luisteren naar een uitleg over fietstechniek 🙂
2013
Het lijkt ondertussen al zo ver weg, maar ik heb, na mijn architectuurdiploma te halen, wel degelijk nog een kleine drie jaar Franse taal- en letterkunde gestudeerd. En januari, dat staat bij een studie natuurlijk gelijk aan examens, in dit geval dat van Aperçu de la littérature française.
2014
Was het toevallig, was het omdat Johan in deze periode in Zwitserland solliciteerde, in alle geval had ik in 2014 blijkbaar oog voor het Duitse Sparschwein dat in de plaatselijke supermarkt in aanbieding stond 🙂
2015
Nog een jaar later genoten we van onze eerste winter in Zwitserland. Met uiteraard ook daguitstappen om in de bergen te gaan skiën. Vier jaar geleden was dat in Lenzerheide, waar ik – getuige het bijschrift – blijkbaar veel bijleerde door de vele hobbels 🙂
2016
Van winter naar zomer, van skiën naar duiken. In 2016 dook ik in Zuid-Afrika in de Atlantische Oceaan en werd er omringd door honderden speelse zeeberen. Het blijft een van mijn leukste duiken ooit (en hét bewijs dat een mens niet altijd diep hoeft te gaan om mooie dingen te zien).
2017
Na twee sportieve jaren deed ik het vier jaar geleden rustiger aan met mijn eerste deelname aan de Zürich Book Club. Ondertussen ga ik nog amper, eerst omdat de groep te groot werd om comfortabel te kunnen praten over het boek, nadien omdat het Coronavirus roet in het eten kwam strooien.
2018
2018 was nog veel minder actief, toch op fysiek gebied. Ik zat immers blijkbaar in de zetel om te kijken naar Van A tot Z met Dirk De Wachter. Mentaal was dat dan weer wel verrijkend 🙂
2019
Twee jaar geleden genoot ik van een winter, die soms veel sneeuw bracht, maar soms gewoon alles omrandde met een wit lijntje.
2020
Januari is duidelijk een leesmaand, want ook vorig jaar zat ik met een boek in mijn handen, die keer het heerlijke The book of strange new things.
Wat een heerlijke insteek voor een blogpost Haaike. En ook: elke dag een foto, dat lijkt me zò leuk. Ik vind het ook heerlijk om terug te bladeren door fotoalbums/fotoboeken van de voorbije jaren. Zo heb ik gisteren nog heel specifiek ‘knuffel foto’s’ opgezocht, omdat het wereldknuffeldag was. Graag komen lezen, dit.
Oh, dat is wel een heel gezellig thema om op te zoeken, knuffels 🙂
Ik ben gestart met die dagdagelijkse foto’s op de dag dat ik begon te werken; het leek mij wel een tof idee om mijn eerste jaar als “werkende mens” vast te leggen. Na een jaar vond ik het zo tof om daar op terug te kijken dat ik het ben blijven doen. De mooiste foto’s blijven meestal wel degene van de “grotere uitstappen”, maar ik vind het zo fijn om ook kleine dingetjes daartussenin vast te leggen of bijvoorbeeld bezoekjes aan familie, die vroeger vooral op de “grote feestdagen” gefotografeerd werden.
Oh tof, een nieuwe Kerekewere. Volgens mij ben ik bij elke editie hetzelfde aan het zeggen maar het blijft gewoon leuk hoe één datum er vijf jaar na elkaar telkens helemaal anders kan uitzien.
Hihi, van mij mag je dat elke keer blijven herhalen, want ik denk dat ook elke keer ik zo’n bericht samenstel 🙂
ha ik heb ook zo’n reeksje eens voor het eerst gedaan.
oooh zeeberen, hoe speciaal
Dat was echt een zalige duik! Die dieren zijn gigantisch speels, dus die vliegen de hele tijd van hier naar daar, echt machtig om te zien. En we moesten er maar 7-8m diep voor (en dan nog eens in helder – wel koud – water), dus dat is misschien nog iets als familieduik de dag dat jullie jongens ook kunnen/willen duiken 🙂
Wat een mooie foto van die zeebeer!
Dat was echt een gelukstreffer, die foto! Die dieren vlogen heel de tijd over en weer, zaten geen seconde stil, dus we hebben honderden foto’s, maar daarvan zijn er maar een paar waar ze er effectief deftig op staan 🙂 Om echt 100% gelukt te zijn, had zijn ene vin er nog volledig op moeten staan, maar bon, voor de amateurs die we zijn, ben ik al heel blij dat we überhaupt zo’n scherpe foto hebben 🙂