Maand in woord en beeld: januari 2021 #2

Dag 17 – Buiten sneeuw, binnen op het scherm een virtueel toerke langs een zomers Canal du Midi

Tacx (Le petit requin)

Dag 18 – Dag erna wel buiten. Met de mountainbike, al moest ik het rijden in de bossen al na een paar kilometer opgeven wegens teveel sneeuw en bijhorende afgebroken takken. Dan maar op de weg, ook schoon 🙂

Weiertal (Le petit requin)

Dag 19 – Dat ik toch wreed mooie middagpauzeloopjes kan doen 😍

Meilen (Le petit requin)

Dag 20 – Schattige snoeperij

Marsepeinen beertje (Le petit requin)

Dag 21 – Homeoffice, dus middagpauzewandelingetje in mijne côté

Kirche Wülflingen (Le petit requin)

Dag 22 – Collega’s die met energiemopjes komen aandraven 😂

Le petit requin

Dag 23 – Hele zaterdag thuis, maar pas als het donker is moed vinden om te gaan lopen, ik kan dat 🤦

Töss Winterthur (Le petit requin)

Dag 24 – Een wandeling om de hoek doen en onderweg denken dat sneeuwschoenen toch wel handig waren geweest, dat is ook de eerste keer sinds ik hier woon

Weiertal Winterthur (Le petit requin)

Dag 25 – Wanneer zelfs de uilenkoekjes te weinig slaap lijken te hebben gehad

Uilenkoekjes (Le petit requin)

Dag 26 – De notitieboekjesliefde is hier nog steeds groot. Links die voor het werk, rechts privé agenda/tracker/notitieboekje/manusje-van-alles

Notitieboekjes (Le petit requin)

Dag 27 – Thuiswerk op de dag dat de poetshulp om 16u komt, dat betekent al eens zwaar decadent gedrag, zoals stoppen met werken (ah ja, anders loop/zit ik in de weg) en gaan wandelen in de sneeuw, terwijl hij poetst 🙈

Affenschlucht Winterthur (Le petit requin)

Dag 28 – Een dag was de sneeuw al iets minder idyllisch toen het pijpenstelen goot tijdens mijn middagjogging. Gelukkig moest ik sowieso een gebouw gaan bekijken, dus of ik er al joggend of al fietsend – ik neem uit principe geen auto voor zo’n afstanden (amper 4km heen en terug) – naartoe ging, nat ging ik sowieso worden (anders was ik – eerlijk is eerlijk – waarschijnlijk niet vertrokken)

Meilen (Le petit requin)

Dag 29 – Er is nog wat werk aan mijn clean-desk-policy thuis, ahum

Homeoffice (Le petit requin)

Dag 30 – Uitgeput in de zetel hangen, maar helemaal opkikkeren van een heel goed boek en een spannend WK veldrijden bij de vrouwen

Vom Ende der Einsamkeit (Le petit requin)

Dag 31 – Koppeke leegrijden langs het water (het eindigde niet zo helder als het water op dag 27, maar overbroebelen deed het – toch voor even – niet meer). Wel zot om te zien wat een paar dagen veel regen en dito smeltsneeuw met de rivieren deden…

Tösstal (Le petit requin)

11 reacties

  1. Wat een mooie notitieboekjes. Manlief heeft ook zitten supporteren dit weekend maar ik heb mezelf toch net iets meer op mijn boek gefocust vermits ik aan een readathon meedeed en persé dat laatste boek ook nog wilde uitkrijgen.

    • 🙂 Dat is echt de grootste luxe van hier wonen, zonder enige twijfel. Hopelijk is er, eens jullie verhuizen (wanneer dat ook is), ook meer groen vlakbij!

    • Ja, het was echt zalig! Het was allemaal weer gesmolten, vandaag de hele dag sneeuwregen, maar tegen de avond is het gekanteld naar echte sneeuw, dus ik hoop dat er morgen weer ligt (al zal die 30cm van midden januari er niet meer inzitten 🙂 ). Ligt er bij jou nog?

  2. schattige snoeperij, mja, als je dat beertje lang genoeg in de ogen staart, begint die scheel te kijken en lijkt hij toch wel wat creepy hoor.

    hahaha, ik snap die cartoon. grappig

    mooie landschapsfoto’s zoals altijd

  3. Cool die smeltwaterrivier!
    En keigraaf computerscherm heb je.
    Wandelen kan zoooo’n deugd doen. Zeker in zo’n mooie omgeving denk ik 🙂

    • Ja, we hebben hier wat zotte kosten gedaan voor deftige computerschermen 🙂 Zeker nu Johan fulltime en ik twee dagen per week homeoffice doe (nog los van de privé-uren op de pc, die bij mij de afgelopen twee maand ook zwaar de hoogte ingegaan zijn), was het echt wel nodig om te investeren. Mijn rug en schouders hebben het zo al lastig genoeg, die zouden uren op een laptopschermke kijken niet blijven volhouden, vrees ik.