Silberstreifen maart
Ik wilde eigenlijk mijn mooie momenten van april posten, toen ik zag dat die van maart nog in draft stonden. Iets met dat het maar goed is dat mijn hoofd vasthangt, of ik was het ook al lang vergeten… Nu ja, ik ga er maar vanuit dat een overdosis gelukjes nog niemand kwaad gedaan heeft 😉
- Buitenstappen op kraakverse sneeuw
- In het zonnetje in een ligzetel in de sneeuw liggen met zicht op de bergen en nadien naar beneden sleeën
- Mijn bank die meewerkt om vanop afstand mijn mastercard van rekening te verhangen (iets wat niet evident is, want normaalgezien moet ik voor zo’n dingen ter plaatse gaan)
- Een kassierster verdedigen wanneer een klant zich – onterecht – kwaad maakt op haar en daar zowel van haar als van haar collega aan wiens kassa ik stond, een dankbare blik voor krijgen
- Post krijgen van Sofie
- Te horen krijgen dat ik op Kate Winslet lijk (ik zie de gelijkenis echt niet, maar ’t is wel een schoon compliment 🙂 )
- Witloofsoep te eten krijgen, waar geitenkaas aan is toegevoegd. Jummie!
- Voor het eerst dit jaar skiën in de Alpen
- Een onverwachte babbel op de bus met een Zwitserse vrouw over de Nederlandse taal
- Naar huis wandelen langs een rivier en volkstuinen
- Ontluikende bloesems
- Dit schattige, maar ook lichtelijk onrustwekkend huisje ontdekken
- Fruitbomen kopen voor in mijn tuintje
- De vrouw op de trein die stiekem lachte toen we een Zwitsers kinderboek probeerden te lezen
- Een heel goed behouden schuur uit de 19e eeuw die door mijn werk beschermd gaat worden
- Tweedehands – en daardoor betaalbaar – hout vinden voor meubels
- Ondanks dat het huren van een eigen appartement ervoor zorgt dat ik veel meer op mijn budget moet letten, toch geld (kunnen) blijven vrijmaken om goede doelen mee te steunen
- De geur van (de kwasten in) pijnboomhout
- Een doos boordevol papieren opruimen
- De bus nemen en blij worden van de zeer goedgehumeurde buschauffeur, die tegen de hele bus uitriep hoe mooi het buiten toch wel niet was, met de bergen, de sneeuw, de blauwe hemel en de lentezon
- Voor het eerst in een tijdje terug op mijn koersfiets kruipen en daar gigantisch van genieten (tot ik een hongerklop kreeg, maar dat negeren we efkes. En uiteindelijk kon ik ook daar wel mee lachen, want een mens fietst 19 jaar om dan nog zo’n beginnersfouten tegen te komen…)
- Heel de luchthaven rondfietsen om vliegtuigen te spotten
- Een groot project op het werk afwerken
- Een presentatie van dat project geven en van mijn baas het compliment krijgen dat ik dat souverän (zeker en beheersd) gedaan heb
- Mijzelf beloven dat eens ik energie over heb, ik ga onderzoeken hoe ik ervoor kan zorgen dat ik vaker presentatie-achtige dingen kan doen in de toekomst. Ik doe het namelijk graag en krijg er regelmatig complimenten over, dus blijkbaar doe ik het ook goed.
- Lammetjes knuffelen
Alweer een beetje jaloers: op het knuffelen van de lammetjes en de Zwitserse bergen! Ik vroeg mij bij de foto met de lammetjes vooral af waar het lijf en de pootjes van het onderste lammetje ergens zitten.
Haha, hij ligt zowat op zijn rug, waardoor zijn lijfje en opgeplooide pootjes achter het voorste (en grootste) lammetje verdwijnen 🙂
Mooooooh die lammetjes <3 <3 Fijne momentjes en blij dat je blij was met mijn post 🙂 Zo'n prachtige schuur!!!
Ja he! Ik was heel blij toen de gemeente mij contacteerde om het beschermingsverdrag op te stellen, was toch even een “yes!!”-momentje 🙂
Instant happiness gevoel na het lezen van dit stukje. Er is vaak niet veel nodig om gelukkig te zijn.
Nee, dat is een feit. Grote gelukken zijn fijn, maar ’t zijn de kleine gelukjes die het vaak maken he!
Allez jong, Kate Winslet!
Zalig 🙂
En zo sjiek, die schuur…
Komen ze dan bij jullie soms niet langs voor filmlokaties, vroeg ik mij zo af?
Haha, koddig he; ik zie het echt niet, maar zalig is het inderdaad wel 🙂
Ik zou het eens aan mijn collega’s moeten vragen, maar voor zover ik weet hebben we zo’n vragen nog niet gekregen. Misschien gaan regisseurs daarvoor eerder langs bij de kantonale diensten voor monumentenzorg, geen idee eigenlijk 🙂
Oh, die laatste foto! Daar word je gewoon meteen vrolijk van. Dus als we ooit nog eens een keertje afspreken dan gaan de mensen denken dat ze naast Joanne Harris en Kate Winslet zitten. 🙂
Hahaha, we kunnen misschien handtekeningen gaan uitdelen 😉
Die laatste foto is er eentje om bij weg te dromen, die brengt mij zo terug naar de tijd dat we de lammetjes van mijn pepe gingen bezoeken…
Een pluim voor jou voor het durven opkomen voor de kassierster, want zwijgen is in zo’n situaties het meest betreden pad.
Maart klinkt als een goede maand 🙂
Oh, zo tof dat je pepe vroeger lammetjes had!
Dit zijn natuurlijk de mooie momenten van maart; er waren ook slechte momenten (even kopje onder op het werk), maar tegelijk: zolang de mooie momenten overwegen, is het inderdaad een goede maand 🙂
Is er een nieuwe maatschappij Air Belgium? *trekt beschaamde ogen*
DIE LAMMETJES ZIJN ZOOOO CUTE!
Haha, niets om beschaamd over te zijn zenne, moest mijn broer-de-vliegtuigfreak het mij niet gezegd hebben, ik had ook van niks geweten. Ze bestaan overigens al langer dan dit jaar (2016 als ik mij goed herinner wat ik er na de vliegtuigen te zien, over heb opgezocht), maar door problemen met vergunningen enzo vliegen ze pas sinds dit jaar effectief 🙂