Hoe zit dat eigenlijk met die voornemens van 2018?
Begin dit jaar maakte ik opnieuw een lijstje met voornemens, zij het dan voor het eerst opgedeeld in thema’s waarvan ik er elke maand eentje uit zou kiezen als focus. Ik deelde hoe dat verliep in januari, februari en maart, maar daarna viel het wat stil. Niet dat ik niets meer deed, maar het schrijven erover kwam er niet meer van. Kwestie van het jaar af te ronden, blik ik nu even per thema terug of en wat ik er voor gedaan heb.
Hoofd en lichaam
- Gezonde voeding
Dit was geen succes. Niet dat ik continu ongezond gegeten heb, maar ik heb zowel te weinig vers gekookt als teveel gesnoept. Ook mijn ideeën voor uitdagingen (drie keer per dag groenten, een maand veganistisch eten…) kwamen er niet van. Tja, wanneer je lichaam niet meer wilt, is voldoende slapen en überhaupt iets eten, soms belangrijker dan dat dat eten vers gemaakt is. Wat niet wegneemt dat ik heel hard hoop dat mijn lijf in 2019 beter mee wilt en mij dus ook toe zal laten om er beter voor te kunnen zorgen.
- Organisatie en structuur
De bedoeling in het begin van het jaar was minder snoozen en minder tabbladen open hebben staan, zoals ik in deze update beschreef. Ondertussen merk ik dat die snooze-problemen in grote mate te maken hadden met de extreme vermoeidheid door mijn vitaminetekorten, want hoewel ik nu nog steeds regelmatig snooze, blijft het bij even 10 minuutjes doezelen i.p.v. een uur. En dat is niet omdat ik veel meer wilskracht heb, wel omdat ik gewoon minder doodop ben en snoozen dus eerder een manier is om rustig wakker te worden dan een manier om wanhopig te proberen toch nog een paar minuutjes slaap te hebben. Verder las ik ook verschillende boeken over o.a. werken en plannen, gewoontes e.d. In 2019 ga ik die verder proberen implementeren. - Sport
Lukte het mij in januari wel om elke dag te sporten en hield ik dat zelfs nog langer vol (de hele maanden februari en – op één dagje na – maart), dan zakte het later in het jaar helemaal in. Naarmate mijn vitaminewaardes meer en meer naar beneden tuimelden, kleurde ik meer en meer dagen als “niet gesport/bewogen” in en ook eens de diagnose gesteld en behandeld werd, duurde het nog even vooraleer de effecten te voelen waren en ik weer regelmatig kon sporten. Ik ben er nog niet, maar tegelijk heb ik wel, in de mate van het gezond mogelijke, gesport. En heb ik rust genomen toen mijn lichaam daar echt nood aan had, wat al even belangrijk is.
- Zelfzorg
Een maand lang mediteren, een self care challenge, een maand lang mijzelf en anderen een compliment geven, het gebeurde allemaal niet. Een dagje thermen of massage daarentegen, dat kwam er meer dan eens van. Maar vooral: ik zorgde voor mijzelf door op de rem te duwen toen het energiegebrek ervoor zorgde dat ik op het werk over mijn toeren begon te gaan. Beter voor mijzelf zorgen dan rust inbouwen toen dat broodnodig was, had ik niet kunnen doen dit jaar.
Persoonlijke ontwikkeling
- Creativiteit
Nope, hier kwam zo goed als niets van in huis. Ideeën te over, dat wel, maar tijd en energie te kort. - Een leven lang leren
Ik nam in september de specialisatiemaster aan de ETH Zürich opnieuw op, wat mij de hele rest van dit jaar en de eerste helft van het volgende bezighield en zal bezighouden. Daarnaast volgde ik eind mei een restauratiecursus steenkappen en ging ik naar twee colloquia, eentje van het Instituut voor Monumentenzorg en Bouwonderzoek van de ETH en eentje van ICOMOS Suisse, de International Council on Monuments and Sites. Nog los van wat een mens in het dagdagelijkse leven leert van anderen, op het werk, uit boeken… is dat meer dan voldoende om te kunnen zeggen dat ik veel geleerd heb dit jaar 🙂
- Kunst & cultuur
Ik ging twee keer op citytrip met de trein: naar Boedapest in juni en naar Wenen in december, twee steden die overbroebelen van de cultuur 🙂 . Daarnaast zag ik een paar mooie huisconcerten, een concert van Nick Cave, een boeklezing (en ging naar meerdere bijeenkomsten van boeken- en leesgroepen) en bezocht ik een paar mooie tentoonstellingen (oh Rosetsu!, oh Breugel!). Genoeg kunst & cultuur, me dunkt 😉 - Reizen
Naast de bovenstaande twee citytrips en die steenkapcursus ging ik skiën in de Vogezen, twee weken naar de Provence en ging ik er meerdere keren een weekendje tussenuit in de Zwitserse Alpen (Samedan, Arolla, Parpan en St. Moritz). Doe daar nog wat dagwandelingen bij en ik heb weer heel veel en heel mooie dingen mogen ontdekken dit jaar!
Bewust leven
- Buitenleven
Tja, die bedoelde focus op mijn moestuin, die kwam er niet. Opnieuw: te moe. En werken in de tuin, dat is verdomd lastig als je al uitgeput bent van een trap opgaan… Ook andere ideetjes onder dit puntje kwamen er niet of te weinig van (10000 stappen per dag af en toe, maar niet regelmatig; één dag per week offline werd één dag dit jaar, ahum…). Anderzijds deed ik, net door die energietekorten, heel veel korte wandelingetjes in de buurt deed én zorgde onze nieuwe tuin er voor dat ik zeer regelmatig buiten te vinden was. Half geslaagd, denk ik dan.
- Groen en afvalvrij leven
Mja, die zero waste month, die kwam er niet van. Integendeel, want veel snoepen en weinig vers koken, brengen net veel meer afval dan gemiddeld in huis… Ik behield wel wat ik al deed (ecologisch afwasmiddel, nooit de droogkast gebruiken, al is er eentje in de gemeenschappelijke wasruimte van het gebouw, zelfgemaakte wc-spray…), maar veel nieuwe verbeteringen kwamen er jammer genoeg niet bij. - Huis wordt thuis
Ik koos dit als thema voor de maand maart en schreef er toen ook over, maar uiteindelijk bleek dit hét thema van het jaar 🙂 . Was ik in de eerste helft immers bezig mijn eigen appartement in te richten en aan te passen, dan werd dat in de tweede helft het appartement waar mijn vriend en ik samenwonen. Veel inrichten, veel keuzes maken qua meubilair, kleuren, decoratie…, veel thuisgevoel creeëren. Jup, dit puntje mag ik zeker afvinken
- Spaarzaamheid
Een echte no spend month deed ik niet, maar ik spaarde wel bijna drie maandlonen als extra reserve. Dat is nog niet gigantisch veel, maar wetende dat ik één maandloon moest inleveren doordat ik te weinig uren werkte dit jaar en vanaf augustus slechts 80% van mijn loon kreeg door mijn – eerst voltijds, daarna deeltijds – ziekteverlof, vind ik dat best wel een mooi resultaat. Ik beschouw dit puntje dus zeker als geslaagd, al is het wel degelijk de bedoeling die buffer het komende jaar nog te verdubbelen (wat opnieuw niet evident zal worden, nu ik de eerste – thesis – helft van het jaar slechts 40% i.p.v. 60% ga werken).
Met drie van de twaalf puntjes waar er niets van in huis kwam, maar vooral zeven die wél lukten en twee die weliswaar minder goed gingen dan ik gehoopt had, maar waar ik in de mate van het mogelijk wel aan werkte, denk ik dat dit zeker geen slecht resultaat is. Al ga ik volgend jaar misschien toch weer wat vaker updates delen, want dat houdt de schwung er toch wat makkelijker in 😉
Je lichaam maakte het je dit jaar absoluut niet gemakkelijk, dus je mag hetgeen je toch behaald hebt zeker een succes noemen!
Merci 🙂 Dat is wel waar, ’t was lichamelijk absoluut niet mijn beste jaar (eerder het slechtste, als ik er zo over nadenk) en dat had uiteraard een impact.
Niet slecht, toch? Je kan nu eenmaal de omstandigheden niet allemaal kiezen.
En wel tof om met bepaalde focussen in bepaalde periodes te werken.
Op zich vond ik het ook wel een leuk idee, die focus in bepaalde periodes, maar uiteindelijk heb ik gemerkt dat het allemaal nogal door elkaar liep (deels omdat sommige dingen nu eenmaal een langere termijn nodig hebben, maar deels ook omdat mijn thema’s misschien iets te dicht bij elkaar lagen). Misschien dat ik doelen of voornemens dus ooit nog wel eens in die vorm doe, maar dan eerder als het heel specifieke dingen zijn op een kortere termijn, denk ik 🙂
Ik ben er dit jaar behoorlijk van geschrokken hoeveel zaken die psychisch lijken of kunnen doorgaan voor een gebrek aan wilskracht opgelost kunnen worden met vitaminesupplementen. Dat snoozen klinkt zo bekend… Ik ben blij dat het bij jou intussen ook veranderd is in rustig wakker worden in plaats van wanhopig proberen nog een paar minuten extra te slapen.
Los daarvan, of eigenlijk misschien nog eerder net daardoor, vind ik het heel knap wat er allemaal wél gelukt is. Van sparen over leren tot cultuur en buiten ontbijten, het klinkt als een jaar met genoeg lichtpuntjes om (op termijn, daar zit geen haast achter) vooral mooie herinneringen te bevatten. En een klets uitdagingen om te tonen dat je er intussen héél goed mee om kunt gaan…
🙂 De afgelopen anderhalve week was weer zo zwaar dat ik nu denk “goed mee omgaan, niks te goed mee omgaan”… Maar dat neemt niet weg dat je natuurlijk wel gelijk hebt dat ik ondanks uitdagingen (over de grootste heb ik nog altijd niet geschreven eigenlijk) toch wel weer wat heb kunnen bereiken 🙂
En dat van die supplementen is zo waar! In die mate dat ik afgelopen week bijna meteen weer bij de dokter op de stoep stond om mijn waardes weer te laten nemen, omdat ik zo’n gigantische terugval in vermoeidheid heb en mijzelf niet weer maanden wilde vooruitslepen vooraleer te beseffen dat er niets psychisch aan is. Alleen is het dat dit keer wel, “hoera” voor medicatie afbouwen… *zucht*
Amai, dit berichtje klinkt negatiever dan ik wilde. Sorry, ’t is lastig de laatste dagen.
Ik vind het sowieso al knap dat je zoveel puntjes hebt kunnen afvinken. Als je er dan ook eens rekening mee houdt dat je lichaam die uitdagingen nog groter maakte vind ik het helemaal bewonderenswaardig. Al hoop ik nu vooral dat je lichaam dit jaar weer wat meer wil meewerken zodat je kan doen wat je wil. Bijvoorbeeld die creatieve inspiratie uitwerken waar je in 2018 niet aan toekwam. Het begint me de laatste tijd meer en meer op te vallen dat het steeds moeilijker wordt om zo weinig mogelijk afval te maken. Vrijwel alles is voorverpakt. Ook fruit en groenten. Daar sta je dan met je herbruikware tasjes hé. Je zou denken dat je slecht bezig bent wanneer je een voorverpakte slamix koopt maar een gewone kropsla is ook verstopt achter een laagje plastic. Ik hoop dat het binnenkort verplicht wordt om alle overbodige plastic af te schaffen.
Ja, dat is verschrikkelijk he! En waarom toch? Alsof zo’n laagje plastic bij het transport en dus eventuele schokken enzo, gaat helpen…
Ooo, ik kan de boekensteun niet zien!
Je had wel een indrukwekkende lijst voornemens gemaakt, die zelfs voor een gezonde mens uitdagend waren, denk ik 🙂 Dus goed bezig hoor, zeker omdat luisteren naar je lichaam zo belangrijk is!
Ik heb de boekensteunfoto nog eens opnieuw ingevoegd (geen idee wat ik toch mis doe bij die foto’s; het blijft gebeuren dat er af en toe eentje ineens niet meer zichtbaar is, terwijl hij ervoor wel zichtbaar was…).
En ja, nu ik er zo op terugkijk, denk ik ook “neemt u anders nog wat voor, mens, ’t zal zeker lukken dan” 😉 Terwijl ik het vorig jaar niet eens zo onrealistisch vond eigenlijk 🙂