Week 2014/32

Maandag hingen we eindelijk onze lamp op in de living. Eindelijk, omdat we ze al in januari kochten, maar ze in Brussel niet opgehangen raakte voor de verhuisbeslissing en dus al maanden in een doos stond mooi te wezen. Heel heel blij ermee!

Ik deed ook van good housewife vandaag ofte check voor nummertje 1 in dit hilarische (en tegelijk triestige) lijstje 🙂 Wie maakt dat eigenlijk, zo’n lijstjes?! Want komaan, “Maintain a respectable appearance”, “Be considerate of your spouse’s needs”, “Create the perfect atmosphere”, hallo fifties housewife! En zouden er dan ook huisvrouwen zijn die geloven dat ze die dingen moeten doen om een “goede” huisvrouw te zijn, vraag ik mij dan ook af?

Dinsdag startte ik eindelijk met de oneindige hoop foto’s die zich hier ondertussen heeft opgebouwd. Bekijken, uitsorteren, eventueel bewerken… en dat x 730. Ja, wij nemen teveel foto’s, ik weet het. Dat is plezant. Totdat je ze moet sorteren toch. Maar ’t is gedaan nu. Tenminste, voor de Zürichfoto’s, er wachten er nog zo’n 4000 van Canada. En 1000 van Barcelona. En… en… en… Zucht. En toch, ooit ga ik een perfect georganiseerde fotodatabase hebben, met geprinte fotoalbums van elke reis (’t is een mooie wereld in mijn hoofd vantijd).

’s Avonds gingen we samen lopen en stopten we bij de – onzichtbare – bevers en – wel zichtbare en spelende – otters in het Sihlwald. Jammer genoeg geen foto’s ervan, fototoestelletje vergeten.

Woensdag deden we onze eerste “meetup” met een groepje duikers. Een mens moet ergens beginnen natuurlijk om een sociaal leven op te bouwen in een land waar je geen kat kent en dan is die website echt wel een handig uitgangspunt.

Donderdag integreerde ik voor het eerst het Vitaparcours in mijn looptraining. ’t Is een leuk parcours, maar er zijn een aantal stukken waar je eigenlijk niet echt kan lopen tussen de oefeningen door (steile trappen, boomwortels over het volledige pad), waardoor het een loop/wandel/oefeningentraining wordt. Goede afwisseling voor af en toe dus!

Vrijdag ging ik terug naar de ottertjes in het Sihlwald, maar dit keer met fiets en fototoestel. Uiteraard toonden ze zich nu niet 🙂
Wel confronterend is de infografiek die er getoond wordt: van 1000 otters in het wild in 1900 naar amper 150 in 1950. Vandaag zijn ze volledig uitgestorven in het wild… Om een otterpopulatie in stand te houden moet een rivier rond de 100kg vis per hectare bevatten; de Sihl komt vermoedelijk nog niet aan de helft van die hoeveelheid!

Zaterdag deden we een andere meetup: een Franstalige rondleiding in Zürich met de Free walk vereniging, gidsen waar je enkel een fooi aan moet betalen. Onze gidse was jammergenoeg nogal gehaast: ze had amper een uurtje voorzien voor onze toer, omdat ze er vlak erna nog eentje had. Het idee achter de organisatie is dus wel leuk, maar als je het gevoel krijgt dat het gewoon lopende band werk is om zoveel mogelijk fooien binnen te halen, tja… Niet dat ik nu nooit nog zo’n rondleiding wil doen, want waarschijnlijk moet je gewoon wat geluk hebben met de gids.
Heel veel hebben we dus niet gezien en al bij al ook vrij weinig dat ik niet al gezien had toen ik met Emilie en S. het centrum bezocht. Wat wel leuk is aan zo’n gids is dat ze wel wat weetjes te vertellen hebben.

Zo heeft de St. Peterkirche de klok met de grootste wijzerplaat van Europa. Jups, ook groter dan de Big Ben, al zou je dat niet zeggen als je ze ziet.

Dit is deur van Zur zahmen Taube, het huis waar Gottlieb Duttweiler geboren werd. Gottlieb wie? Die mens is de oprichter van Migros, de grootste Zwitserse detailhandel. Dat zegt jullie waarschijnlijk nog niks, maar Migros is zo’n beetje de Delhaize van Zwitserland 😉

Nieuwe ontdekking van de dag was het Lindenhof, een plein waar vroeger een Romeins kasteel stond. Dit standbeeld is opgericht ter ere van de verdeding van de Zürichse vrouwen tegen Albrecht I. Terwijl de mannen aan het vechten waren om Winterthur terug te veroveren, bleven de vrouwen alleen achter in een onverdedigde stad, het ideale moment dus voor Albrecht I om Zürich te proberen innemen. De vrouwen kleedden zich echter in een militaire uitrusting en gingen op het Lindenhof staan, waardoor het vanop afstand leek alsof er een heel leger klaarstond om de stad te verdedigen. Albrecht I durfde het dus niet aan om aan te vallen en Zürich bleef gevrijwaard van gevechten.

Na de rondleiding gingen we nog wat drinken met de rest van de groep en daarna bezochten we zelf nog de campus van de universiteit, aangezien Johan die nog niet gezien had.

Zondag deden we een fietstochtje van een kleine 35km, waarbij Johan voor het eerst op de koersfiets kroop. Na 10km wisselden we wel weer; mijn schoenen zijn nu eenmaal iets te klein voor hem en na een tijdje begint dat de bloeddoorstroming in je tenen af te sluiten. Maar ondertussen is de eerste stap richting een eigen koersfiets wel gezet denk ik 🙂

’s Avonds ging ik naar nog een andere meetup, al was die niet zo sociaal als de andere. Het was immers een leesgroep, waarbij je gewoon samenkomt om een paar uurtjes rustig te kunnen lezen (geen boekbesprekingen e.d. dus). Ik ga dat nog doen alleszins, want hoewel ik op voorhand wat twijfelde, was het eigenlijk heel plezant om bijna 3u compleet in een boek te verdwijnen. Al veel te lang geleden, dat gevoel!