Week 2016/45&46 in woord en beeld

De eerste volledige week van november startte met de eerste sneeuw! Bij ons (op ongeveer 450m) bleef het bij wat smeltsneeuw, maar de Albisketen waar we op uitkijken en die tot 800m gaat, lag er wel wit bij. Supermooi, die combinatie van felle herfstkleuren en witte winter…

Ook de rest van de week was de tegenstelling nog een paar keer aanwezig: zo zorgde een looptocht bij ons in de vallei voor pure herfstsfeer… (een looptocht die overigens absoluut noodzakelijk was om mijn hoofd wat lucht te geven na een paar uur verdwaasd naar de uitslagen van de Amerikaanse verkiezingen te kijken; een uitslag die mij nu nog altijd in diezelfde toestand kan brengen, zeker als ik denk aan de gevolgen voor het klimaat).

Op zaterdag stapten we dan weer in die herfstsfeer in de trein om een uurtje later uit te stappen in de halte “winterwonderland”. Ook wel gekend als de streek rond Arvenbüel, een nieuwe ontdekking, die ons liet genieten van de zalige stilte die sneeuw kan bieden, van geploeter om verder te geraken als je tot aan je knieën in die sneeuw wegzakt, van de schoonheid van zo’n volledig wit landschap… Heerlijke dag!

Elke dag 10000 stappen proberen halen, zorgde er deze week ook voor dat ik nog eens onder dit viaduct passeerde waar we heel in het begin vlakbij woonden. Al is het mij toen nooit opgevallen dat de weg schijnbaar in het niets lijkt te eindigen daar…
In de winkel waar ik op weg naartoe was, zorgde de kerstchocolade voor wat gefrons: ik snap de kerstman, het engeltje en de kerstboom. Maar die klok, die is volgens mij een paar maanden te laat (of te vroeg) op de afspraak, niet?

Sint-Maarten, die ons ook in Zwitserland braaf blijft vinden op 11 november, bracht gelukkig enkel normale chocolade en mandarijntjes 😉
Al was dat verre van genoeg zoetigheid om mijn gevoel bij het overlijden van Cohen te compenseren…

Gelukkig waren er genoeg dingen voor het appartement om mij op te focussen: nieuwe planten kopen, waarbij de grootste onze living even in een halve jungle omtoverden voor ze elk hun eigen plekje kregen.

De kleintjes zorgden dan weer voor een zoektocht naar leuke tweedehands potjes en recuperatie van o.a. chocopotjes 🙂

De afgelopen weken staken we de nieuwe boekenkast voor het bureau in elkaar:

En deze week werden de kasten voor in de living geleverd. Hartjes voor die houtstructuur!

Ik ging ook voor het eerst een kijkje nemen bij het Schloss Sihlberg, dat ik meestal vanuit de tram zie liggen zoals op de eerste foto. Van dichtbij bleek het een businesscenter te zijn geworden, wat jammer genoeg ook betekende dat ik niet zomaar een kijkje binnenin kon nemen.

Johan stond dan weer voor het eerst bovenop de Freitagtoren, die weliswaar een minder mooi (of vooral: industriëler) zicht op Zürich biedt dan bijvoorbeeld de Grossmünster, maar ons desondanks toeliet een blik op de besneeuwde bergen in de verte te werpen.

We hebben overigens een nieuwe manier gevonden om “samen” te lopen en toch allebei aan ons tempo te werken: ik vertrok een aantal minuten voor Johan voor een tocht van 5km met als doel hem voor te blijven. Dat zou gelukt zijn had ik 10km/h gemiddeld kunnen halen en Johan minder dan 13 km/h zou gelopen hebben… De voorwaardelijke wijs verraadt het al: ondanks dat ik maar nipt onder mijn doel zat, liep hij aan zo’n zot tempo dat hij mij toch voorbij snelde (iets wat wel grappig was om nadien op strava te bekijken). Maar toch: voor herhaling vatbaar, want dat wedstrijdelement geeft die extra push om mijn snelheid te verhogen.

En verder? Lachte ik met deze magic kapper die zijn klanten laat weten dat er ook normale kapsels geknipt worden…

… en ging ik naar een boekenavond waarbij blogster en boekhandelaar Manuela Hofstätter een selectie boeken voorstelde. En boeken en boekenbonnen uitdeelde, waardoor ik binnenkort een paar Zwitserse boeken mag uitkiezen in de winkel, hoera!