Ook vorig jaar nam ik mij een aantal zaken voor, waarbij ik de nadruk legde op gezonde en rustgevende gewoontes. Eens kijken hoe dat afgelopen is:

1. Drie keer per week minstens een half uur sporten
en
2. Vijf keer per week 10 minuten bewegen

Het grafisch overzicht van hoeveel ik sport, toont gelukkig vooral veel groen, al wilt dat niet zeggen dat deze uitdaging volledig lukte. Er waren immers 10 weken waarin ik niet aan 3 dagen sporten kwam en dat zijn toch wel wat weken meer dan vorig jaar. In 13 weken (deels overlappend met die 10) bewoog ik geen 5x per week 10min. Een vijfde tot een kwart van een doelstelling niet halen, dat is op zich niet fantastisch en toch ben ik blij met de hoeveelheid sport dit jaar. Als ik de weken bekijk waarin het moeilijker ging, dan zijn er namelijk maar een paar bij waarin het lag aan “luiheid”; bij het merendeel waren er goede redenen: begin juni ging ik bijvoorbeeld naar Rome, wat zowel fysiek als mentaal een uitputtende week was, waardoor ik erna gewoon echt nood had aan rust. Idem met de weken na de halve marathon van Brussel (die we op 2 oktober liepen) en na een zware studiedeadline (half mei). In augustus ging ik dan weer tegen de grond met de fiets en de wonden aan mijn benen zorgden ervoor dat ik mijn knieën twee weken maar met moeite goed kon bewegen. Tja, lopen, yoga… geen optie dan 🙂
Ik onthou vooral dat ik, ondanks dat het een zwaar jaar was, veel ben blijven sporten (iets waarvan ik overtuigd ben dat het geholpen heeft om mentaal niet nog dieper te vallen) én dat ik wanneer rust broodnodig was, ook geluisterd heb naar mijn lichaam! Bovendien sportte ik 177 van de 366 dagen van vorig jaar minstens een half uur per dag, wat  uiteindelijk neerkomt op 3,5 dag per week gemiddeld, wat – als je het over het gehele jaar i.p.v. per week bekijkt – zelfs meer is dan mijn doelstelling.

3. Een gewoonte maken van meditatie en yoga

Ik volgde vorig jaar enerzijds een 8 weken meditatieprogramma en anderzijds een 30-day meditation challenge. Die zorgden ervoor dat ik weliswaar niet dagelijks mediteer, maar er wel veel vaker bij stilsta. Even moeten wachten, mijn boek vergeten meenemen op de trein…: dat zijn momenten waarop ik nu automatisch op mijn ademhaling let en even kort mediteer. Op de belangrijkste momenten, zijnde als ik compleet aan het stresseren ben,  is er nog wat werk aan de winkel, maar dat komt nog wel. De eerste stappen zijn sowieso gezet.
Yoga doen gaat wat op en af: als ik veel andere sporten doe, valt het er al eens van tussen, maar dat vind ik eerlijk gezegd niet erg, omdat ik dan toch al bewogen en ontspannen heb. Ik hoop er het komende jaar weliswaar nog iets meer aandacht voor te hebben, omdat ik merk dat het enerzijds mijn armspieren (die ik bij de andere sporten weinig train) en mijn – hele zwakke – polsen versterkt en anderzijds zorgt voor meer lenigheid. Maar we zien wel, er is maar zoveel dat een mens kan doen uiteindelijk 😉

Wat de theoretisch kant betreft, las ik De moed van imperfectie van Brené Brown, Patronen doorbreken van Hannie van Genderen en Mindfulness: in de maalstroom van je leven van Edel Maex. Het ene boek was al interessanter en leerrijker dan het andere, maar ik stak desondanks van alledrie iets op.

4. Beter eten

Deze cijfers lazen jullie al, dus hier kan ik kort over zijn: ik at twee derde van het jaar vegetarisch, wat een hoeraatje verdient, omdat het zowel gezond is voor mij als voor onze planeet!

En ja, dan is er het overzicht dat er niet zo tof uitziet met 294 dagen waarin ik geraffineerde suikers at. Moest het op die dagen gaan om “een klein stukje chocolade waar ik intens van genoten heb”, dan zou het mij niet eens echt veel kunnen schelen. Jammer genoeg ging het te vaak om ofwel boefdagen (hoezo, stresseter, ikke?) ofwel dagen waarop ik mij voorgenomen had suikervrij te eten en dan toch kraakte (hoezo, verslaafd, ikke?). En dan heb ik het nog niet over de gewichtstoename… Daarom ook dat ik in 2017 specifiekere doelen gezet heb: op zich maakt het exact aantal dagen niet uit, maar “45 van de eerste 90 dagen suikervrij” werkt voor mij nu eenmaal beter dan het veel vagere “minder snoepen”.

5. Minimaliseren

Dit is moeilijk meetbaar natuurlijk, maar ik denk dat ik best wel goed bezig ben geweest: zo heb ik dit jaar voor het eerst elke avond een klein gelukje opgeschreven (en zo ook beter onthouden) i.p.v. vooral te focussen op het grote, ben ik veel vaker al eens te voet naar de 3km verder gelegen winkel gegaan (of maakte ik een ommetje op weg naar ergens) om zo wat rust en traagheid in te bouwen, heb ik een paar dingen op een rijtje gezet en beseft dat mijn hoofd niet beter kan worden zolang ik het blijf overladen met stresstriggers (ergo: studie – al dan niet tijdelijk – stopzetten), ben ik aan het leren om bepaalde verwachten en doelen te durven loslaten omdat ik ze niet meer echt wil doen, maar er vooral aan vasthoud omdat ik het ooit wilde doen…

Op het beter meetbare gebied werd er nog wat rommel buitengewerkt, deed ik een aantal boeken weg (oh ow, het kan dus toch! 😉 ) en beslisten we vanaf nu zonder eigen auto door het leven te gaan. We verhuisden weliswaar ook naar een groter appartement, wat niet echt minimaal is, maar voor mij hoeft minimalisme niet per se “zo klein en zo weinig mogelijk” te betekenen: dat groter appartement zorgt voor meer ruimte en ruimte geeft rust (ik word zot als alles op elkaar gepropt staat) én – vooral – dat we een groter terras hebben, waardoor we het komende jaar veel meer groenten en bloemen kunnen laten groeien en veel makkelijker buiten in het zonnetje gaan kunnen zitten. En die dingen zorgen ook weer voor rust en aandacht voor stilte en natuur.

6. Vaker creatief bezig zijn

Gigantisch creatief ben ik niet, dus dit zou zeker nog wel vaker kunnen (alhoewel, bloggen is in zekere zin ook creatief bezig zijn zeker? 😉 ). Maar ik ben content met wat ik deed: ik maakte meer dingen zelf, van toiletverstuiver over kaartjes tot een beetje kerstdecoratie, van een weekmenuboekje tot een agenda / bullet journal… Het mag altijd meer, maar het is ook al goed zoals het is.

7. 20 boeken lezen

Euhm ja, met 50 boeken haalde ik dit ruimschoots 🙂 . Wie de volledige lijst wil zien, kan hier terecht; de reviews staan dan weer daar.

Ik moet zeggen: ik ben blij dat ik deze voornemens gemaakt heb, want ze waren doorheen het jaar een leidraad om op terug te vallen en daardoor hebben ze ervoor gezorgd dat de stress- en paniekmomenten weliswaar niet helemaal verdwenen, maar wel beter handelbaar werden. Er zijn zeker nog punten die beter kunnen, maar het zou ook maar freaky zijn moest dat niet het geval zijn 🙂

Begin dit jaar nam ik mij een aantal zaken voor, waarbij ik de nadruk legde op gezonde en rustgevende gewoontes. Ondertussen zijn we twee maand verder, dus tijd om eens te kijken hoe het er mee gaat (ok ja, eigenlijk zijn er al bijna drie maand om, maar het kwam er even niet van om deze update sneller af te werken).

1. Drie keer per week minstens een half uur sporten
en
2. Vijf keer per week 10 minuten bewegen

Aangezien ik tegenwoordig in mijn agenda ook een grafisch overzichtje bij hou van hoeveel ik sport, toon ik jullie deze beide puntjes samen. Tot nu toe lukken beide voornemens best wel goed, op één week in januari na, waarin ik weliswaar 3x per week aan mijn half uur kwam, maar daarnaast maar één extra dag de 10′ haalde (laatste reisvoorbereidingen en een dag op het vliegtuig zijn de – lichtelijk flauwe – reden).

Die 10′ reken ik trouwens als “extra” t.o.v. de standaardbeweging die ik al heb: als ik bijvoorbeeld gewoon naar het station en daarna naar de universiteit of de bibliotheek ga, kom ik namelijk al aan een klein half uurtje wandelen. Of zelfs wanneer ik gewoon thuis ben, zal ik die 10 minuten wel halen wanneer ik alles optel (x keer naar toilet, x keer naar de keuken achter water…), maar ik beschouw dit dus echt wel als dingen die ik extra doe: een halte vroeger uitstappen om wat meer te stappen, een paar rug- of buikspieroefeningen doen… dat soort zaken.

3. Een gewoonte maken van meditatie en yoga

Ik heb voorlopig nog geen extra aandacht gehad voor yoga: dat doe ik nu gemiddeld net geen 2x per week, maar aangezien ik ook ontspan door de andere sporten die ik doe, komt het belangrijkste doel – zijnde mijn hoofd leegmaken – hoe dan ook aan bod.

Waar ik wél al specifiek aan werkte, is het mediteren: ik volgde een 8 weken meditatieprogramma, waarin elke week een andere techniek aan de beurt komt. Dat gaat de ene keer uiteraard beter dan de andere en ook de ene manier werkt voor mij beter dan de andere (zo lukt focussen op mijn ademhaling véél beter dan focussen op het moment), maar dat hoort nu eenmaal bij meditatie. Wat goed werkt, neem ik mee; wat mij minder ligt, laat ik vallen (tenzij ik merk dat er wel potentieel is: zo was het focussen op mildheid om het zacht uit te drukken niet zo succesvol, maar ging het tegen het einde van de week wel al een ietsiepietsie beter dan in het begin).

Tot zover de praktische kant van de zaak; daarnaast ging ik met het boek De moed van imperfectie van Brené Brown ook de theoretische kant op. Dat ik het leerrijk vond, lazen jullie hier al.

4. Beter eten

Aangezien ’s avonds vakjes inkleuren best wel leuk blijkt, doe ik hetzelfde ook voor de verhoudingen vlees & vis tegenover vegetarisch eten en geraffineerde suikerloze tegen suikerbevattende dagen. Laten we beginnen met het leukste grafiekje van de twee:

Met 44 van de 60 dagen vegetarisch eten (ofte ruim 70%) gaat dat aspect ook dit jaar heel vlot. Zeker februari ziet er mooi uit, maar daar zitten de Dagen zonder Vlees natuurlijk ook voor iets tussen 🙂

En dan is er het grafiekje dat ik liever niet zou tonen. Maar bon, aangezien het nogal onnozel zou zijn om hier uit te pakken met de goede dingen en de slechte te verstoppen, een blik op mijn suikerinname:

Ik kleur weliswaar streng in, in die zin dat elk beetje geraffineerde suikers meetelt, of ik dus een dag chocolade en snoep zit te boefen of enkel ’s ochtends een boterham met confituur-met-suiker eet (damn you bezoekers voor wie ik confituur kocht, omdat ik vreesde dat ze mijn zelfgemaakte suikervrije confituur niet zouden lusten 😉 ). Jammer genoeg zijn die dagen met een ieniemienie beetje suiker in de minderheid… De ene dag ben ik – niet geheel onterecht – mild voor mijzelf en bedenk ik dat ik al met genoeg andere uitdagingen bezig ben (minder afval, meer seizoensgroenten…) én dat het stresserende weken op universiteit geweest zijn (verklaart vooral februari) en dat er op reis al wel eens makkelijker iets met suiker insluipt (verklaart een deel van januari). De andere dag ben ik dan weer – óók niet onterecht – lastig op mijzelf, want serieus, zó veel dagen? En alsof suiker tijdens dagen vol stress gaat helpen, ben ik nu echt zo stom om daar nog altijd aan toe te geven?

Bon ja, ik weet dus aan welk deel van mijn “beter eten”-voornemen er nog werk is…

5. Minimaliseren

Op het meetbare gebied bleef het minimaliseren tijdens de eerste twee maanden van dit jaar vrij beperkt: ik werkte nog wat tijdschriften weg en kuiste wat papieren uit, maar meer dan dat gebeurde er niet.

Op het minder meetbare gebied zette ik wel een belangrijke stap door te stoppen met werken en mijn studie voorrang te geven. Hoewel ook die bij momenten nog voor meer dan genoeg druk zorgt (alhoewel: niet zozeer die studie als wel mijn eigen verwachtingspatronen zorgen daarvoor), wil ik niet meer weten wat dat zou geweest zijn mét werk. Ik weet het namelijk van het vorige semester en het was teveel.

6. Vaker creatief bezig zijn

Massa’s plannen voor dit puntje, maar aangezien er maar 24 uren in een dag zijn, werkte ik er nog niet echt veel uit. Ik werkte wel verder aan mijn agenda (nu nog de laatste afwerkingen) en maakte een eigen weekmenuboekje, waarmee ik normaalgezien tot 2021 verder kan.

7. 20 boeken lezen

Na twee maand las ik al een kwart van mijn doelstelling: vier van de vijf kwamen in januari op de teller. Februari was wat minder met maar één boek, maar gezien de hoeveelheid vakliteratuur (wat zelden volledige boeken zijn), ben ik al lang blij dat ik überhaupt iets ontspannends gelezen heb.

Al bij al gaat het dus best wel ok met mijn voornemens: de geraffineerde suikers zijn een drama, maar daarnaast worden er toch wel al wat gezonde gewoontes opgebouwd. Het blijft een kwestie van ermee bezig blijven, enkel zo worden het échte gewoontes waar ik op kan terugvallen wanneer paniek het dreigt over te nemen.

Gelukkig nieuwjaar! Ik wens jullie een 2016 met een paar grote, maar vooral veel kleine gelukjes, met tijd om te doen wat jullie het liefste willen met wie jullie het liefst is en met voldoende houvast voor de – hopelijk beperkte – moeilijkere momenten.

Die laatste gedachte is de drijfveer geweest bij het maken van mijn nieuwe voornemens: hoe fantastisch het afgelopen jaar op sommige gebieden immers ook was, ik heb net iets te vaak het gevoel gehad kopje onder te gaan en meegesleurd te worden zonder zelf de kracht te vinden om weer boven water te komen. En dus besloot ik, met mijn hoofdprioriteiten in het achterhoofd, om te gaan voor puntjes die een houvast kunnen vormen, die hopelijk stevige takken gaan vormen waaraan ik mij kan vastgrijpen i.p.v. dunne twijgjes die afbreken wanneer ik ze het hardst nodig heb.

1. Drie keer per week minstens een half uur sporten

Eentje van vorig jaar die ik zeker wilde behouden omdat het niet altijd even gemakkelijk is, maar wel altijd even deugddoend.

2. Vijf keer per week 10 minuten bewegen

De drie keer van het vorige puntje tellen hiervoor uiteraard ook mee, maar ik voeg dit toe, omdat ik vorig jaar gemerkt heb dat ik kleine beetjes soms niet meer de moeite vond om aan te beginnen (ah ja, ’t was geen half uur). Terwijl: eventjes ontspannen door vijf minuutjes touwtje te springen of een korte reeks spieroefeningen te doen is óók belangrijk!

3. Een gewoonte maken van meditatie en yoga

Niet dat ik van plan ben om een yoga- of zenmaster te worden ofzo 🙂 , maar ik wil er mij wel wat meer in verdiepen omdat ik merk dat het heel veel rust in mijn hoofd kan brengen maar nog onvoldoende een automatisme is waar ik op drukke momenten op terugval. Dat kan theoretisch zijn door er bijvoorbeeld een boek over te lezen, maar uiteraard ook – en vooral – praktisch hoop ik er een gewoonte van te maken.

4. Beter eten

Met beter bedoel ik zowel beter voor het milieu in het algemeen als specifiek voor mijzelf: vers en vegetarisch (het percentage van vorig jaar aanhouden zou leuk zijn), zonder geraffineerde suikers en vetten of teveel zout…. De terugval na onze suikervrije maand wees er mij door barstende koppijn, een gewicht dat omhoog schoot en een maag die zwaar protesteerde duidelijk op dat het mijn lijf alleen maar goed doet als ik gezond eet (du-uh en toch zo moeilijk). Ik ga eens proberen bijhouden hoeveel dagen op een jaar ik eigenlijk geraffineerde suikers eet, in de eerste plaats vanuit de gedachte “meten is weten”, maar hopelijk heeft het ook al wat invloed op mijn eetwijze.

5. Minimaliseren

Die minimalismemaand vorig jaar heeft op veel gebieden deugd gedaan en dat wil ik proberen verder zetten. Enerzijds op het meetbare gebied van spullen: het project “betere” kleerkast van vorig jaar gaat bijvoorbeeld zeker verder en wil ik doortrekken naar andere gebieden. Maar anderzijds ook – en eigenlijk nog wel meer – door mijzelf minder druk op te leggen, door meer te single-tasken en bewuster bezig te zijn met wat ik doe.

6. Vaker creatief bezig zijn

Geen specifieke plannen wat dit betreft, behalve misschien eens de gigantische stoflaag van een zeker fotoproject blazen (*kijkt even beschaamd de andere kant op* 😉 ). Het moeten geen grote of spectaculaire dingen zijn, maar soms is gewoon een beetje knutselen en frutselen (en dan bedoel ik vooral met mijn handen en niet op de computer) zeer ontspannend.

7. 20 boeken lezen

Vorig jaar wilde ik 30 boeken lezen, maar las ik er ruim het dubbele en haalde ik de Verbeelding book challenge met één boek per puntje. Het lijkt dus misschien een beetje raar om nu “maar” 20 boeken te willen lezen, maar dat heeft een goede reden: ik moet voor mijn studie immers heel veel lezen (maar zelden volledige boeken) en dat heeft nu eenmaal een impact op de tijd die ik overhoud voor andere boeken. Desondanks zet ik toch een specifiek aantal als doel, omdat ik bij een overdaad aan vakliteratuur wel eens uit het oog durf verliezen hoe ongelooflijk ontspannend lezen is.
De nieuwe Verbeelding book challenge van Kathleen, die morgen verschijnt, ga ik opnieuw volgen, maar in tegenstelling tot volgend jaar en om bovenstaande reden, maak ik er geen doel van. Neemt niet weg dat het natuurlijk wel leuk zou zijn om wat puntjes af te strepen 🙂

Zo, dat zijn mijn zeven – meetbare en minder meetbare – voornemens voor 2016. Wat zijn jullie voornemens?