30 day song challenge #6: Dansen

“Een weekje pauze na elke vijf nummers, dat geeft mij wat meer tijd om te schrijven en misschien al eens wat voorsprong op te bouwen”, dacht ik drie weken geleden na liedje nummer 5. Bleken er heel drukke (maar wel fijne) weken op te volgen en werden het zo ineens twee weken pauze, oeps. Maar kijk, op naar nummertje 6, een liedje dat goesting geeft om te dansen.

Nu is het eigenlijk zo dat ik helemaal geen danser ben. In mijn hoofd wel, oh, in mijn hoofd voel ik mij comfortabel genoeg om heel de dansvloer rond te zwieren en ziet dat er ook nog eens elegant uit. In realiteit, tja, dan ben ik mij veel te bewust van mijzelf, voel ik mij vooral ontzettend lomp en verword ik tot een muurbloempje dat twijfelend aan de kant met zichzelf staat te overleggen of ze nu misschien toch even zou proberen dansen.

Niet dat ik echt mogelijkheden creëerde om te dansen, want ik ben nooit veel uitgegaan: als tiener gaf ik voorrang aan fietsen en zaterdag- en/of zondagochtend om 7u op de fiets zitten, dat is moeilijk combineerbaar met lang uitgaan de avond ervoor. Als student aan de universiteit, heb ik veel te vaak voorrang gegeven aan mijn studie en ging ik dus amper naar TD’s. En tegenwoordig, tja, Johan danst niet graag, ik heb geen vriend(inn)en die graag uitgaan… iets waar ik overigens zelf dubbel in ben hoor: vaak ga ik liever rustig ergens iets eten of drinken, maar soms verlang ik er wel naar en zou ik willen dat ik het durfde, uren op een dansvloer staan. Het past vooral bij de Haaike met ongebreideld zelfvertrouwen die enkel in mijn hoofd leeft.

Veel verder dan wat meewippen met mijn voet, doe ik dus zelden. Maar er zijn wel veel nummers die mij inwendig laten dansen. Of in het echt, als ik alleen thuis ben. Zeker als ik aan het stofzuigen ben, want als ik één muzikale gewoonte echt wel overgenomen heb van mijn vader, dan is het wel luide muziek opzetten tijdens het kuisen (al dan niet via een koptelefoon, want die buren he 😉). En dat is bij mij gegarandeerd muziek die goesting geeft om te dansen. Kwestie van het saaie taakje dat schoonmaken is toch een beetje toffer te maken (al gaan we het vanaf nu wel minder moeten doen, want hoera, we hebben terug een poetshulp!). Wat er dan zoal op mijn imaginaire “stofzuiglijst” staat?

Freed from Desire van Gala bijvoorbeeld al zeker. En Daan met fantastische drumster Isolde Lasoen mag ook niet ontbreken, o.a. met Victory en Housewife (waar ook een zalig mooie rustigere versie van bestaat). Of, om het Belgisch te houden, maar dan van lang “voor mijn tijd”: Oh la la la van TC Matic. Recenter mogen Dance Monkey van Tones and I (zalig clipje), Bad guy van Billie Eilish of Riverside van Tujamo & Sidney Samson mee op de lijst.

Maar eigenlijk is er één band die duidelijk “wint” in deze categorie, namelijk Eurythmics. Want starten, dat doe ik al-tijd met Sweet dreams, negen op de tien gevolgd door Here comes the rain again. Heerlijke nummers. En geen vrouw die mijn inwendige danser meer aan de oppervlakte laat komen dan de heerlijke Annie Lennox.