40 tegen 40

Ik schreef al in de eindupdate van de 35 dingen die ik tegen mijn 35e wilde realiseren dat er een nieuw lijstje zou komen, dus bij deze: 40 doelen die ik tegen mijn 40e wil bereiken. Zoals steeds: mijn ambitie is met een grote korrel zout te nemen, want dit zijn allemaal zaken die vallen in de categorie “superleuk als het lukt, maakt niets uit als het niet lukt”.

1. 40 nieuwe landen aan mijn boekenreis rond de wereld toevoegen

Begin 2018 besloot ik een boekenreis rond de wereld te starten en na 4,5 jaar lezen (stand: 22 juni 2022) heb ik 36 landen “bezocht”. Aangezien ik al zoveel pareltjes ontdekt heb door die boekenreis, wil ik er de komende jaren wat extra aandacht voor hebben en dus proberen om 40 nieuwe landen al lezend te ontdekken. Geen evident aantal, want hoewel dat verhoudingsgewijs ongeveer neerkomt op wat ik tot nu toe al las, heb ik alle gemakkelijke landen ondertussen al afgevinkt. Dit puntje is dus een extra motivatie om te blijven afwijken van de platgetreden Nederbelgische-Anglosaksische paden.

2. Een keer 7500km op een jaar fietsen

In mijn “jonge jaren” (als 35er mag ik dat nu wel beginnen zeggen zeker? 😉) haalde ik dit al een paar keer, met als uitschieter bijna 11000 km in 2005. Maar ja, toen ging ik studeren en ging het op sportief gebied zwaar bergaf. Vorig jaar stond er eindelijk nog eens meer dan 5000 km op de teller en dat deed mij natuurlijk dromen van meer. 10000 km zou helemaal fantastisch zijn, maar wetende dat mijn lichaam niet altijd even hard mee wilt (en een e-bike dat ook maar tot een bepaald punt kan opvangen), lijkt dat mij te optimistisch als doel en dus werd het de gulden middenweg met 7500 km.

3. Een gerecht koken uit elk kanton van Zwitserland

Ik heb getwijfeld of ik het puntje “alle kantons van Zwitserland bezoeken” opnieuw zou opnemen. Uiteindelijk werden het, zoals jullie nog zullen lezen, andere varianten van “Zwitserland ontdekken”, maar besloot ik van dat puntje een culinaire reis te maken. Het moeten niet per se gerechten zijn die ik nog nooit tevoren maakte (zo was Walliser cholera een lekkere ontdekking, die gerust nog eens op ons bord mag belanden), wél moet het typisch voor een bepaald kanton zijn en moet ik het zelf (al dan niet samen met iemand) gekookt hebben. Enkel mijn voeten onder tafel schuiven telt dus niet mee 😉

4. Een nieuwe 4000er beklimmen

De afgelopen jaren beklom ik al de Breithorn en de Allalinhorn en dat waren twee fantastische ervaringen. Graag nog eentje dus, of dat nu begeleid door een gids als daguitstap is of toch in de al lang geplande, maar telkens noodgedwongen weer uitgestelde bergopleiding.

5. Een daguitstap met de nichtjes en neefjes doen

Ze is er nog maar net, mijn kersverse nichtje, dus veel daguitstap met haar zit er momenteel uiteraard nog niet in. Maar de komende jaren hoop ik dat het lukt om eens – al dan niet met haar ouders erbij – op uitstap te gaan, in België, Zwitserland of elders.

Daarnaast zijn er natuurlijk ook de petekindjes van Johan en ook met hen willen we de traditie van af en toe eens een uitstap (lukt jammer genoeg niet altijd jaarlijks) verder zetten. Het meisje is ondertussen een puber en dus tegen afloop van dit lijstje al volwassen 😱, dus dat wordt nog even nadenken (de afgelopen jaren gingen we al een keer naar een pretpark en deden we een duikinitiatie met haar). Het jongetje wordt dit jaar acht, dus met hem (en zijn broer) zijn er meer dan genoeg mogelijkheden. Minstens drie en liefst nog meer uitstappen dus, dat is het doel van dit puntje!

6. Een georganiseerde rit in de Alpen rijden

Het is alweer een paar jaar geleden dat ik het Alpenbrevet nog eens reed, terwijl ik dat eigenlijk wel heel fijn vind, zo eens met een hele grote groep samen starten aan een tocht in de Alpen (en dan bijna alleen bengelend achteraan te eindigen 😂). Het mag opnieuw het Alpenbrevet worden, maar ook andere ritten, zoals de Drielandengiro of de Marmotte, zijn zeker een optie. Bepalend zal de combinatie van aangeboden ritten en mijn conditie worden.

7. De Zwitserse nationaliteit aanvragen

Ik mag hier op zich al de rest van mijn leven blijven, maar ik zou toch ook graag de nationaliteit willen aanvragen. Ik woon hier, ik voel mij hier thuis, ik werk hier en dus voelt het evident dat dat ook op een papiertje tot uiting komt én – grote factor – dat ik hier mee mag stemmen. Eerlijk: moest ik geen dubbele nationaliteit mogen hebben, zou ik het een veel moeilijkere beslissing vinden, want België is en blijft natuurlijk wel het land waar ik ben opgegroeid en – vooral – waar mijn familie nog steeds woont. Gelukkig moet ik niet kiezen tussen het één of het ander, maar kan ik ze beide hebben. Ik sta er op zich niet slecht voor om het te kunnen behalen, aangezien ik de taal vloeiend spreek, werk heb (bij de overheid dan nog) en niet slecht scoor op andere “integratie-eisen” (kennis van het land etc.), maar evident zal het zeker niet worden (een Zwitserse vriendenkring hebben we vb. ook na 8 jaar nog niet).

8. Alleen op reis gaan

Ik ga heel graag met Johan of met familie op reis en dat zal ook het merendeel van mijn reizen blijven. Maar vb. die fietstrekking langs de Rijn op mijn eentje of een paar jaar geleden een weekje Italiaanse lessen in Bologna, dat kan ook gewoon deugd doen. Vandaar dus: minstens een keertje alleen op reis (een daguitstap telt dus niet mee, dat doe ik sowieso af en toe). Als het even kan, maak ik er een monumentenzorgreis van, want ik droom er al jaren van om eens een weekje mee te mogen helpen op de werf van een beschermd erfgoed (dan ben ik uiteraard niet alleen, maar het is wel typisch iets waar Johan geen interesse in heeft). Met Rempart in Frankrijk en Baustelle Denkmal in Zwitserland zijn er ook genoeg opties, maar omdat je daar minstens één week moet deelnemen, is het er nog nooit van gekomen. Ik zie wel waar ik op het moment zelf het meeste nood aan heb: zo’n monumentenzorgreis of toch liever een fiets- of wandeltrekking of culturele uitstap.

9. Een koe melken

Een schaap heb ik al ooit gemelkt (zodat een lammetje dat niet mocht drinken toch biestmelk te drinken kreeg), maar een koe nog nooit. Genoeg bergkoeien hier, al is het nog maar de vraag hoeveel daarvan nog met de hand gemelkt worden. Nu, ergens moet het wel mogelijk zijn om dit te doen, al is het op een kinderboerderij of iets dergelijks.

10. Vier keer op citytrip gaan

Hoewel ik heel erg hou van reizen gefocust op natuur en sport, kan ik er ook heel erg van genieten wat cultuur op te snuiven in een stad (of de beide te combineren, zoals in Marseille afgelopen maart). Ik wil heel graag ooit eens naar Praag of Istanbul (al is die laatste met de trein geen evidentie), maar zou bijvoorbeeld ook graag nog eens naar Parijs of Rome gaan. Al moet ik niet eens over de grenzen gaan, want bijvoorbeeld Solothurn wil ik ook al heel lang eens bezoeken. Of misschien lukt het wel om Keulen eens niet als pure tussenstop op weg naar België aan te doen, maar de dom en het centrum te bezoeken? Ik zie dus wel wat het wordt; doordat we vrij centraal in Europa wonen en er gelukkig steeds meer nachttreinen komen, zijn er meer dan genoeg opties.

11. Taallessen volgen

De grootste kanshebber hier zijn nieuwe lessen Italiaans, zodat ik die taal op een deftig niveau krijg. Al zou ik het ook wel heel leuk vinden om vb. een mondje Arabisch of Russisch te kunnen praten (hoewel ja, de goesting in dat laatste is momenteel nogal op een laag pitje, al vind ik de taal op zich nog steeds mooi).

12. Vier brieven schrijven

Ik ga het dan toch nog eens proberen; dit keer meteen in afgezwakte vorm: vier brieven. Kletsen op de poep als het dit keer weer niet lukt 😂

13. Vier keer naar een seilpark gaan of een via ferrata doen

We deden al eens een via ferrata in België en ontdekten vorig jaar het seilpark in Atzmännig. Dat was beide keren zodanig tof, dat ik mij afvraag waarom we het niet vaker doen. Uiteraard speelt durven hier ook mee, want vorig jaar hadden we bijvoorbeeld het plan in Leukerbad een via ferrata te doen tot het moment dat we effectief onderaan die rots stonden en besloten dat dat toch echt wel teveel van het goede was 😜. Er zijn gelukkig genoeg gemakkelijke(re) opties, zodat dit toch zou moeten lukken.

14. Een groente kweken die ik nog nooit gekweekt heb

We kweekten al verschillende soorten groenten de afgelopen jaren, maar er zijn er nog een heel aantal die we nog nooit uitprobeerden: wortels, pastinaken, artisjokken, schorseneren… Hoeft trouwens niet van nul: het mag vanaf het zaadje, maar het is ook ok als ik een plantje koop en dat verder opkweek. Zolang het maar een eetbare groente oplevert 😜

15. 20 internetvrije dagen en 20 internetvrije avonden

Teveel tijd op mijn telefoon doorbrengen, dat is hier niet zo’n probleem. Mijn laptop daarentegen, daar kan ik uren op spenderen. Niet dat dat niet mag, maar het is soms net iets te snel een reflex om er ’s avonds in de zetel die laptop bij te halen i.p.v. een boek te lezen, een gezelschapsspelletje te spelen of puur op een serie te focussen i.p.v. dat met een tweede scherm op mijn schoot te doen. Van werkdagen internetvrije dagen van maken is onmogelijk, vandaar de opsplitsing in dagen en avonden: op vrije dagen is het doel een volledig dag internetvrij, op werkdagen internetvrije avonden.

16. Naar vier concerten gaan

Even duimen dat Covid-19 meewerkt, maar als dat het geval is, hoop ik nog eens wat concerten mee te pikken. Binnenkort staat er een klassiek openluchtconcert op het programma met de Bregenzer Festspiele, dus de toon is al meteen gezet.

17. 40 dagen aan een stuk veganistisch eten

De overgang naar vegetarisch eten is ondertussen quasi volledig gemaakt (op bezoeken aan België en eens een vol-au-vent na dan toch). Veganistisch komt weliswaar ook al regelmatig aan bod en vb. koemelk kopen we eigenlijk nooit meer. Room is ook al vaak plantaardig, maar vooral bij de kazen vallen we nog heel vaak terug op dierlijke varianten. Ook eieren eten we regelmatig. Het doel is weliswaar niet om volledig veganistisch te beginnen eten, wél om het nog vanzelfsprekender in ons menu te integreren en een aantal vervangers, zoals gistvlokken, vaker te gebruiken.

18. Blindelings een land op de kaart van Europa uitkiezen en er binnen de 24u naartoe reizen

Dit stond op mijn vorige lijstje, maar lukte door de pandemie niet. Het idee blijf ik wel heel leuk vinden, dus ik hoop een nieuwe poging te kunnen ondernemen. Doel is dus dat ik bijvoorbeeld aan het begin van het weekend een land uitkies, naar het station ga en op de eerste trein stap die ernaartoe vertrekt. Ik moet niet noodzakelijk naar de exacte locatie die ik aanwijs; als ik dus bij wijze van spreken ergens een dorpje in the middle of nowhere in Denemarken zou aanwijzen, dan mag ik ook gewoon naar Kopenhagen, kwestie van het een beetje haalbaar te houden. Lukt de exacte plaats, dan om zo toffer natuurlijk.

19. Vier keer blindelings een plek in Zwitserland uitkiezen en er binnen de 24u naartoe gaan

Dit was eigenlijk “gewoon maar” de aanpassing die ik doorvoerde om het vorige puntje op mijn 35 before 35-lijstje haalbaar te maken, maar ik vond het zo plezant om een nieuw plekje in Zwitserland te ontdekken (dat ik anders waarschijnlijk nooit bezocht had), dat ik – behalve dus dat originele puntje toch proberen omzetten – ook dit wilde herhalen. Vier keer blindelings een plek op de kaart uitkiezen dus – bij voorkeur kiezen Johan en ik elk twee keer – en binnen de 24h ernaartoe reizen. In dit geval wil ik echt wel proberen naar de exacte locatie te gaan, of toch op zijn minst de dichtstbijzijnde bereikbare locatie, voor het geval mijn vinger op de top van de Matterhorn ofzo landt 😜.

20. In een sterrenrestaurant gaan eten

Nieuwe restaurants ontdekken we regelmatig, zeker sinds we een traditie ingevoerd hebben dat we quasi elke maand elk om beurt een nieuw restaurant in onze stad uitkiezen en daar op date-night gaan (iets dat we, als we ooit “alles” in onze stad ontdekt hebben, willen uitbreiden naar vb. ook Zürich of omliggende dorpen). Sterrenrestaurants zijn daar logischerwijs niet bij; dat zou een te kostelijk grapje worden. Maar nog eens een keertje in een sterrenrestaurant gaan eten, dat zou ik wel tof vinden. Of ik Johan dat in mijn ouderlijk dorp leer kennen of we het idee om met vrienden bij het Hof van Cleve te gaan eten omzetten of we bij ons in de buurt iets zoeken… maakt niet uit wat het wordt. Als het – hopelijk! – maar lekker is!

21. Vier keer een meerdaagse fiets- of wandeltocht ondernemen

Ik ga heel graag op fiets- of wandeldaguitstap, maar zo eens een paar dagen na elkaar onderweg zijn, dat is gevoelsmatig toch weer heel iets anders. Graag ben ik dus de komende jaren weer met pak en zak onderweg, zij het achterop op de fiets, zij het al wandelend op de rug. Ideeën genoeg, gewoon doen dus 🙃

22. Paddenstoelen of wilde kruiden leren plukken in het wild

Ik kweek ondertussen al een aantal jaar met wisselend succes eigen groenten en kruiden. Maar in het wild iets plukken, dat durf ik eerlijk gezegd niet. Nochtans groeit er in de bossen vlakbij veel bieslook en zijn er hier zelfs regelmatige Pilzenkontrollen, waar je je geplukte paddenstoelen kan laten controleren voor je ze op eet (ha, good times, toen ik dat de eerste keer als “schimmelcontrole” vertaalde en mij afvroeg wat er met de Zwitsers scheelt dat er maandenlang wekelijks een soort (voeten)schimmelcontrole op gemeenteniveau – à la luizencontrole – werd georganiseerd 🤣. Het bleken dus schimmels van de net iets toffere soort). Idee is dus dat ik een keertje met een gids op pad ga en leer wat ik wel en niet mag plukken en eten of paddenstoelen pluk en er nadien mee naar de Pilzenkontrolle ga.

23. 40 dagen mediteren

Ik mediteerde al en eigenlijk doet mij dat ook deugd. En toch, het blijven volhouden, dat blijkt geen sinecure. Ik ben er nog niet over uit hoe streng ik die 40 dagen ga definiëren, want 40 dagen aan een stuk is misschien iets te ambitieus, maar 40 dagen verspreid over 5 jaar is dan ook weer een beetje belachelijk. Misschien dus iets in het genre “40 dagen op 80/120 dagen”, zodat er toch enige regelmaat in zit, zonder zodanig dwingend te zijn dat ik bij wijze van spreken 10x moet herbeginnen voor het kan lukken.

24. Een actieve vulkaan zien

Eén op één overgenomen uit de vorige lijst, want ik zou het nog steeds héél machtig vinden om eens een vulkaan aan het werk te zien. Hopelijk komt die Italiëreis er dus eindelijk toch eens van 😀

25. Op de fiets stappen en mij zo ver als mogelijk door de wind laten meevoeren

Een superleuk idee van Johan, al stelde hij het al wandelend voor. Ik maakte er fietsen van, omdat je daar de wind toch net iets meer voelt. Benieuwd hoe ver ik ga geraken, want ook al heb ik wind mee, trappen ga ik hoe dan ook moeten doen. En dan ook maar even duimen dat ik niet te ver van een station eindig, zodat ik vlot weer thuis geraak 😉

26. Deelnemen aan een (versie van een) triathlon

Dit deed ik ooit al, maar is ondertussen alweer een paar jaar geleden. Eigenlijk jammer, want ik vond dat superplezant. Geen idee in hoeverre het loopgedeelte effectief haalbaar zal zijn, maar bon, het is nu ook weer niet alsof ik bij zo’n events meedoe voor de overwinning (understatement van de dag 😜), dus eventueel maak ik daar gewoon een snelle wandeling van.

27. Een vrije val doen

Eigenlijk had ik dit rond mijn 30e verjaardag moeten doen, want toen kreeg ik dat als verrassing cadeau van mijn familie. Op de dag zelf strooide het weer roet in het eten en dus werd het uitgesteld. Door omstandigheden plande ik een nieuwe poging, samen met mijn vader, pas in 2019. Ook toen kwam het er echter niet van, omdat ik moest afvallen om te mogen springen (jah, niet leuk om dat te horen te krijgen). Het was met 2kg weliswaar geen onmogelijk gewichtsverlies, maar ik had op dat moment echt geen nood aan extra stress en besloot dus op zeker te spelen en de vrije val door te geven aan mijn moeder. Zij hadden samen een heel fijne dag, dus ik ben blij dat ik het doorgaf, maar ja, zelf springen, dat is er dus nog altijd niet van gekomen 😂

28. 50m vlinderslag kunnen zwemmen

Ik kan goed schoolslag zwemmen, heb ondertussen ook mijn crawltechniek kunnen verbeteren en trek mijn plan met rugslag. Maar met vlinderslag, in mijn ogen nochtans dé machtigste zwemslag, verzuip ik zo ongeveer na drie slagen. Het is niet de bedoeling om supergoed vlinderslag te kunnen, want het is een hele intensieve slag, maar überhaupt aan de overkant van het zwembad geraken, zou al megacool zijn!

29. Vier nieuwe sporten uitproberen

Ik vond het bij het vorige lijstje echt heel leuk om eens wat nieuwe sporten uit te proberen. De meesten logischerwijs eenmalig, maar dus bijvoorbeeld squash was een blijver. Meer dan genoeg ideeën met tourskiën, schoonspringen, schansspringen (zou ik zooo leuk vinden, maar ik weet niet of ik het durf) of wie weet iets typisch Zwitsers als schwingen, steenwerpen of hornussen.

30. De treinhaltes omroepen in de trein

Noem mij gerust onnozel, maar ik zou het dus echt megatof vinden als ik in een trein zou mogen omroepen in welk station we toekomen en welke de volgende haltes zijn, à la “Dames en heren, van harte welkom in deze IC-trein met bestemming Kortrijk. De volgende haltes zijn Denderleeuw, Zottegem en Oudenaarde”. Dat durven vragen is dan weer heel iets anders. Tegelijk: nu er meer en meer treinen (in België en hier) automatische omroepsystemen krijgen, slinken mijn kansen om dat eens te kunnen doen meer en meer. Dus voilà, dit lijstje als schop onder mijn gat om eens op een conducteur te durven afstappen en te vragen of ik het één halte mag overnemen.

31. Zwemmen in de vijf grootste Zwitserse meren

Doordat ik werk in een gemeente aan de Zürichsee zit er vrij regelmatig een plons in het water in. Met dit puntje wil ik dat graag wat breder trekken en de vijf grootste meren van Zwitserland ontdekken. Kijk ik naar de totale oppervlakte van de meren, dan worden dat Lac Léman, de Bodensee, het meer van Neuchâtel, Lago Maggiore en de Vierwaldstättersee. Kijk ik naar de oppervlakte die op Zwitsers grondgebied ligt, dan zijn het Lac Léman, het meer van Neuchâtel, de Bodensee, de Vierwaldstättersee en de Zürichsee. Die laatste optie heeft al minstens 20% slaagkans, maar ik zie nog wel, al naargelang waar onze reizen en uitstappen ons de komende jaren naartoe brengen.

32. 20 boeken voorlezen

Vorig jaar zijn Johan en ik begonnen met elkaar ‘savonds voor te lezen, toen we samen Brieven aan Doornroosje lazen. Dit jaar zijn we bezig in Misschien wisten zij alles (lees ik aan hem voor) en Ze sliepen nog (leest hij aan mij voor), beide ook van Toon Tellegen. Dat vind ik zo’n leuke traditie geworden dat ik die zeker wil verder zetten. Twintig boeken gaat dat zeker niet opleveren, maar ik ga daarnaast stiekem ook voor de eretitel “tante boek” 😜

33. Een jaar lang elke dag sporten / bewegen

Ik deed dit in 2020 al een keertje en ik had daar eigenlijk zodanig veel deugd van, dat ik dat vorig jaar opnieuw wilde doen. Er kwam toen een heup een beetje ambetant doen en dat was dit jaar niet anders. Hopelijk lukt het een van de komende jaren wel nog een keertje, op dezelfde manier als toen: liefst zo veel mogelijk sporten, maar aangezien elke dag iets intensiefs doen niet haalbaar is, is bewegen op de andere dagen (een beetje spieroefeningen, een yogasessie, een klein blokje om…) een goed alternatief om bezig te blijven.

34. Nog eens kickboxen (of iets gelijkaardigs)

Een paar jaar geleden deed ik een half jaar mee aan sportlessen kickboxen. Dat hielp toen enerzijds mentaal (verdriet, stress en frustratie er letterlijk uitkloppen), maar was anderzijds fysiek ook enorm uitdagend. Ik was na elke les pompaf en stond regelmatig te trillen op mijn benen van inspanning, maar had er wel heel veel deugd van. Er zijn meerdere mogelijkheden hier in de buurt om nog eens zo’n lessenreeks of iets gelijkaardigs mee te doen (zo biedt de ene sportschool fitboxen aan, wat quasi hetzelfde is, maar dan zonder contactgevecht met andere mensen).

35. 40 dagen morning pages schrijven

Dit valt in dezelfde categorie als het mediteren: ik weet dat het mij deugd doet, maar het is moeilijk om het regelmatig genoeg in te bouwen (geen wonder natuurlijk als je jezelf ’s ochtends – om zo lang mogelijk te kunnen slapen – maar een kwartiertje tussen opstaan en vertrek gunt). Ook hier ga ik waarschijnlijk niet voor een dagdagelijks ritme gaan, maar bijvoorbeeld verspreid over een periode van twee of drie maand de cursus 30 days of morning pages volledig afwerken en 10 opdrachten herhalen, is misschien wel een goede insteek.

36. Op duikvakantie gaan

Toen we nog in België woonden, was duiken een van onze meest aanwezige hobbies: we gingen in het weekend regelmatig duiken, we gaven duikles op woensdag en deden soms ook mee aan de training op vrijdag. Dat zorgde er ook voor dat we meermaals op duikvakantie – met ons twee of met de toenmalige club – gingen. Sinds we in Zwitserland wonen, staat het duiken op een veel lager pitje. Enerzijds vind ik dat helemaal niet erg (er is hier boven water gewoon meer moois te zien dan onder water), anderzijds mis ik het ook wel om helemaal onder water te verdwijnen (het is zo rustig daar beneden!). Nog geen idee waar een toekomstige duikvakantie ons naartoe brengt – nog eens Egypte? Kroatië? -, maar ik hoop dat het lukt om eens wat tijd specifiek daaraan te wijden.

37. Vier Zwitserse (kinder)liedjes leren meezingen

Eerlijk, ik ben ook geen krak in Belgische kinderliedjes (als je zelfs niet meer zeker weet hoe de tekst In een klein stationnetje net weer gaat…), maar dit is een combinatie van wat extra Zwitserse cultuur leren en op een makkelijke manier Zwitsers oefenen. Ik ga dus vermoedelijk starten met een kinderliedje, maar kan hopelijk wel eindigen met een volwassen nummer.

38. Een sneeuwschoenwandeling bij maanlicht

We zijn al regelmatig gaan sneeuwschoenwandelen en eens wandelen bij maanlicht is ook al gebeurd, maar de combinatie nog niet. Tijd voor wat romantische sport m.a.w.!

39. 10 creatieve projecten uitwerken

Ik heb serieus getwijfeld welk aantal ik hier zou zetten. Enerzijds haalde ik de vorige keer 35 projecten, dus 40 zou moeten kunnen. Tegelijk is “creatief bezig zijn” iets waar mijn perfectionisme zich nog al eens op durft te enten, dus ik wil absoluut vermijden dat het door dit lijstje een “moeten” wordt, want dat triggert dat perfectionisme enorm. Anderzijds heb ik een aantal specifieke – iets grotere – projecten in gedachten (zo wil ik al lang een fruitkistje van mijn overgrootvader omtoveren in een poef voor bij mijn leeszetel), maar wil ik mijzelf ook niet voor de komende vijf jaar enkel op die gaan vastleggen. Een middenweg dus met 10 projecten. Enige wat niet telt is kaartjes maken – tenzij ik een nieuwe techniek toepas (zo wil ik al lang eens met embossing aan de slag) -, want dan zou het te makkelijk worden.

40. Naar de wandelwijzer op het dorpsplein gaan en vanaf daar wandelen naar een van de drie verste bestemmingen

Ik ga heel graag wandelen, zowel hier als in de bergen. Grappig genoeg zijn de bergen meestal synoniem voor “lange wandelingen” (want ah ja, als we de verplaatsing dan toch doen…) en de lokale wandelingen voor “blokje om” (kan ook wel een blokje van 5 km zijn, maar 15 km heb ik hier bijvoorbeeld – als ik het mij goed herinner – nog nooit gewandeld). Nochtans is onze regio ook meer dan mooi genoeg om eens een lange wandeling te doen en dus wil ik daar met dit puntje verandering in brengen. Op het “dorpsplein” (we wonen in een stad, maar de vroegere dorpskern van ons stadsdeel is nog perfect herkenbaar) staat een wandelwijzer, dus ik ga gewoon daarnaartoe, een van de verste bestemmingen kiezen en die proberen bereiken. Als ik heel veel goesting heb, kan ik nog terugwandelen, maar vermoedelijk kom ik gewoon met een bus of trein terug.

Voilà, dat zijn ze, mijn 40 sportieve, culturele, zotte en minder zotte plannen. Ik weet dat dit lijstje zeer ambitieus is, maar bon, dat is ook net de bedoeling ervan: losgehen met plezante ideeën en zien waar ik eindig.