Cactusvijgen- en frambozenconfituur
Fruit en ik, dat is liefde. Ik eet normaalgezien alle dagen minstens één stuk fruit; ik lust ook heel veel soorten fruit, ik hou van zomer- en winterfruit. En toen kocht ik cactusvijgen.
Serieus mensen, wat is dat? Er stond in de winkel “te eten met of zonder pitjes”. Ik had mij dus wel verwacht aan wat pitjes, maar niet overdreven. Fout, fout, zeer fout. Dat is niet anders dan pitjes. Hoe je dat kan eten mét pitjes, ik snap het niet. Ik bedoel, pitjes in druiven, no problemo, ik proef dat zelfs niet en ik slik dat door. Maar dat zijn kleine pitjes, die in cactusvijgen zijn groot, niet gigantisch, maar echt wel te groot om op te eten. En vooral met teveel. Je eet enkel pit als het ware.
Ok mens, zaag niet zo en haal die pitten er dan uit, denken jullie nu waarschijnlijk. Maar dat gaat dus ook niet, want dan blijft er gewoon niks meer over om op te eten. Fruit bestaat voor mij uit vruchtvlees met af en toe een pitje, niet omgekeerd verdorie! En alsof dat dan allemaal nog niet erg genoeg is, steken zo’n dingen ook nog. Ah ja, ’t komt van een cactus he… Tuinhandschoenen zijn dus ook vereist.
Dus vanaf nu: als jullie nog cactusvijgen willen eten, doe gerust, maar zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb!
Maar wij zaten natuurlijk wel met vijf cactusvijgen, nadat we allebei een halve hadden opgegeten en absoluut geen goesting meer hadden om zo’n onding nog ooit in onze mond te steken. Alleen haat ik één ding nog meer dan cactusvijgen en dat is goed fruit weggooien. Er moest dus iets mee gebeuren en toen floepte mijn 27 before 28-lijst plots in mijn hoofd: yes, confituur! Briljant, dit kon niet misgaan.
Ik vond online zowel een recept als alle mogelijke informatie om confituur te kunnen maken (steriliseren van potjes, kookwijzes…) en toog dus aan het werk.
Cactusvijgenconfituur
Ingrediënten
- 5 cactusvijgen, goed voor 250g
- daaruit volgt 125g confituursuiker (ah ja, origineel recept was 1kg vs. 500g en ik kan toch wel rekenen zeker)
- een kwart citroen (je perst dus een halve citroen, drinkt dat glas voor de helft op en kapt de rest bij je cactusvijgen)
Werkwijze
- schil de cactusvijgen (remember die tuinhandschoenen) en snij in stukken
- gooi in een kom met de suiker en het citroensap
- kook en zeef (ah ja, want je wilt die verdomde pitjes niet ook in je confituur)
- kook het sap verder tot het dik genoeg is
- ga op het cruciale moment naar toilet, omdat je eigenlijk al gans de tijd dringend moet, maar niet wilt gaan, want ah ja, je weet niet wanneer dat cruciaal moment gaat komen
- doe de test met het koude schoteltje en het druppeltje confituur om te weten wanneer de confituur in de potjes mag gegoten worden
- bekom geen lichtjes opgesteven confituur, maar een druppel waar je evengoed een loszittende plank mee had kunnen vastlijmen en besef dat het cruciale punt al gepasseerd is
- giet toch maar je confituur in een potje en besef ondertussen dat je je vergist hebt: die 2-1 regel tussen cactusvijgen en suiker is namelijk wel tof als je je pitjes houdt (zoals de vrouw van het recept ook doet), maar niet als je je pitjes filtert. Ik kan dus wel rekenen, maar niet logisch nadenken. Ik had namelijk geen 250g cactusvijgen, maar veel minder.
- open de dag erna het volledig opsteven potje en breek er bijna je mes op als je er iets wilt uithalen
- doe er dan in een halve wanhoopspoging wat warm water en citroensap bij, omdat dat dat kan helpen bij te hard opgesteven confituur
- heb nu een veel te lopende siroop waar je nog niks mee kunt doen en herlees de tip
- zie dat er staat warm water OF citroensap en niet EN
- geef het op
Gelukkig maakte ik diezelfde avond ook frambozenconfituur en werd dat wel een succes.
Frambozenconfituur
Ingrediënten
- 1kg frambozen (vers of diepvries, as you wish)
- 800g confituursuiker
- 10g pec
- een halve citroen
Werkwijze
- ga eerst naar het toilet
- doe de frambozen met het citroensap en een beetje water in een pot
- verwarm tot frambozenmoes en los daar vervolgens de confituursuiker en de pec in op (je kan uiteraard ook enkel confituursuiker gebruiken, maar ik nam nog wat pec om de hoeveelheid suiker iets lager te kunnen houden)
- breng opnieuw aan de kook
- test en giet de confituur in de potjes
- geniet van superlekkere, zelfgemaakte confituur
Ik had hetzelfde probleem met granaatappels. Ik wou dat eens testen onder het motto "verruim uw horizon" maar wat was dat. Ik weet nog altijd niet of het nu de bedoeling is om die pitjes op te eten, of wat anders?
Haha, ja granaatappels is ook nog zoiets! Met dat verschil vind ik dat granaatappels nog effectief lekker zijn (’t zijn inderdaad de pitjes die je moet eten) en dat de schil geen stekels heeft. Maar ik koop het ook maar zeer zelden, omdat het zo’n enorm geprul is. Ik heb dan al bijna geen honger meer tegen dat ik kan beginnen eten 🙂