De boeken van 2020
2020 was het eerste jaar dat er hier op de blog geen boekenverslagen meer verschenen. Net omdat ik op Goodreads altijd een korte review schrijf, wilde ik er op de blog iets uitgebreiders van maken, zodat het ook voor wie mij daar volgt, nog de moeite van het lezen waard zou zijn. Maar dat slokte zoveel tijd op, dat het plezier van die berichten te schrijven wat verdween. En als er één ding is dat ik niet doe, los van hoe vaak het al dan niet gelezen wordt, dan is het dingen schrijven waar ik geen zin in heb. Tegelijk vind ik het wel jammer dat er het afgelopen jaar helemaal niets over “lezen” te lezen was, dus ik denk nog even na hoe ik in 2021 een gulden middenweg kan vinden. Misschien post ik niet meer van elk boek een review, maar enkel van degene die het meest de moeite waard waren? Of misschien doe ik het aan de hand van de kwartaaloverzichten van de Verbeelding book challenge (die ik in 2020 ook vergat, al was dat niet de bedoeling)?
In alle geval: ook al verscheen er hier niets, gelezen werd er in 2020 wel degelijk. De leescijfertjes verschenen vorige week al, vandaag geef ik jullie een overzicht van de beste boeken van 2020 en de uiteindelijke stand van de Verbeelding book challenge. In 2021 is er overigens ook weer eentje, die de liefste Becky – jullie weten wel, zij van de fantastische Fair wear Friday-gastposts – en ik, met hulp van verschillende leden van de groep, in elkaar staken. Die challenge vinden jullie hier (inclusief de boeken die ik er voor las) of natuurlijk in de boekengroep op Goodreads.
Het beste van 2020
… in de categorie roman
- Melnitz van Charles Lewinsky
Een boek om compleet in te verdwijnen. Fantastisch tot leven gewekte personages (aargh, die moeder die elke fout van haar dochter om zichzelf laat draaien) tegen een bekend historisch decor, dat dan toch weer een heleboel onbekende aspecten bleek te bevatten (het Zionistisch congres in Zürich bijvoorbeeld). Heel erg genoten van dit verhaal, dat mij in mooi uitgewerkte tijdssprongen door Zürich en Baden (en met een korte verwijzing zelfs mijn eigen woonplaats) en hun – joodse – geschiedenis liet wandelen.
Kluge Kinder wissen, dass von ihnen Lebensfreude erwartet wird, und wenn sie vor der Zeit erwachsen werden müssen, wissen sie es am allerbesten.
- Das achte Leben (für Brilka) van Nino Haratischwili
Heel erg onder de indruk. Zo’n boek waarvoor elk ander boek (ik lees regelmatig fictie en non-fictie door elkaar, of één boek op de e-reader en een ander op papier) moest wijken en waarbij je een beetje verweesd achter blijft als het uit is. Familie-epossen blijken mijn favoriete manier om meer over de geschiedenis van een land (en goh, is daar bij Georgië veel over te vertellen!) te weten te komen: volledig opgeslorpt worden in het leven van goed uitgewerkte personages en ondertussen vanalles bijleren. En dan dat laatste hoofdstuk, een korte “wtf” en dan het besef: perfecte afsluiter!
Sie liehen sich gegenseitig die Gegenwart und schenkten sich zukünftige Erinnerungen.
- De acht bergen van Paolo Cognetti
Heel mooi, zacht, melancholisch boek over een vader-zoonrelatie en over een vriendschap tussen twee mannen, degene die gaat en degene die blijft, de bergbewoner en de stadsbewoner, elk met hun eigen liefde voor de bergen. Ik hield van de observaties van de bergen (ach, dat mooie Monte Rosa-massief, ik wil het wel eens van de Italiaanse kant zien ook nu). Ben er wel nog niet helemaal uit wat mijn favoriete hoogte in de bergen is. Boven de boomgrens, dat zeker 🙂
Bij mijn moeder daarentegen zag ik de vrucht van de vriendschappen die ze haar hele leven met net zoveel zorg had gekoesterd als de bloemen op haar balkon. Ik vroeg me af of je dat kon aanleren, zo’n talent, of dat je er gewoon mee geboren werd. En fo het voor mij nog niet te laat zou zijn om het te leren.
- Een halve gele zon van Chimamanda Ngozi Adichie
Heel erg genoten van dit boek. Meeslepend, confronterend en informatief. Ik wist totaal niets af van de Biafraoorlog (ah ja, hoe zou ik dat ook kunnen met een Belgisch onderwijs dat zelfs Congo grotendeels negeert, laat staan dat we het over Nigeria of andere gekoloniseerde landen gaan hebben?!), dus alleen al daarom was het interessant om dit boek te lezen. Maar zelfs los daarvan is dit gewoon een heel goed geschreven boek. Goede vertaling ook, want doordat ik dit boek cadeau kreeg (van de lieve Christine die zelf ook schrijft, lezen haar boek!), las ik het niet – zoals ik normaal zou doen – in het Engels, maar in het Nederlands. Zeer benieuwd naar meer!
Het was alsof iemand peper op zijn wond strooide: duizenden Biafranen waren omgekomen en deze man wilde iets nieuws horen over één dode blanke. Ooit zou hij hierover schrijven, over de regel van de westerse journalistiek dat honderd dode zwarten gelijkstaan aan één dode blanke.
… in de categorie kinderboek
- De rijke uren van Jacominus Gainsborough van Rébecca Dautremer
Een boek dat al evenzeer een boek voor kinderen (oh, al die diersoorten, al die details!) als een boek voor volwassenen (oh, de bijhorende teksten!) is. Ik kocht het eigenlijk als cadeautje, maar wilde het na het uitlezen eigenlijk niet meer weggeven (oplossing trouwens gevonden: ik geef deze versie cadeau en koop voor mijzelf de oorspronkelijke Franstalige). Ik verword meer en meer tot een onvoorwaardelijke Rébecca Dautremer-fan. Maar wat wil je ook met zulke mooie verhalen nog fantastischere tekeningen?
… in de categorie non-fictie
- How To Be an Antiracist van Ibram X. Kendi
Heel interessant, heel confronterend. Mooi ook om te zien hoe de auteur zijn eigen ontwikkeling schetst, omdat dat ook helpt om je eigen (juiste of foute) opvattingen te zien. De schrijfstijl varieert tussen soms bijna met handen en voeten een definitie uitleggen en op andere momenten overschakelen naar moeilijkere woordenschat, wat het ritme soms wat uit het boek haalde. Tegelijk: dit is non-fictie, dit is een boek om uit te leren, dus ritme doet er niet bepaald veel toe. In alle geval een aanrader voor wie meer over het thema wilt weten en een boek wilt waarin je zowel (historische) context als tips krijgt.
To be an antiracist is to recognize there is no such thing as Black behavior, let alone irresponsible Black behavior. Black behavior is as fictitious as Black genes. There is no “Black gene.” No one has ever scientifically established a single “Black behavioral trait.” No evidence has ever been produced, for instance, to prove that Black people are louder, angrier, nicer, funnier, lazier, less punctual, more immoral, religious, or dependent; that Asians are more sub-servient; that Whites are greedier. All we have are stories of individual behavior. But individual stories are only proof of the behavior of individuals. Just as race doesn’t exist biologically, race doesn’t exist behaviorally.
- Modern in alle Ewigkeit: Eine Reise zu den schönsten modernen Kirchenbauten der Schweiz van Andreas Nentwich & Chrstine Schnapp
Mooi vormgegeven, maar vooral inspirerend boek over een aantal moderne kerken in Zwitserland. Fijn dat de auteurs af en toe afwijken van de platgetreden paden en ook minder bekende kerken aan bod laten komen. Mijn “te bezoeken in Zwitserland”-lijstje is weer wat langer geworden, de goesting in eigen kerkenonderzoek weer wat groter.
… in de categorie graphic novel
- The arrival van Shaun Tan
Zo hard de moeite, dit verhaal van Shaun Tan! Bijna levensechte tekeningen, een verhaal dat zonder één woord zoveel vertelt. En dan dat magisch-realistisch sausje als symbool voor al het vreemde waar een immigrant mee geconfronteerd wordt. Prachtig!
… in de categorie kort maar krachtig
- De neus van Nikolai Gogol
Meermaals luidop moeten lachen. Met een neus die afvalt en vervolgens als staatsman rond gaat wandelen in de stad, met Gogol die zichzelf niet al te serieus neemt, met heel dit heerlijke kortverhaal. Heel heel erg van genoten.
De neus keek de majoor aan en fronste een weinig zijn wenkbrauwen.
- Dear Ijeawele: A Feminist Manifesto in Fifteen Suggestions van Chimamanda Ngozi Adichie
Jup, nog eentje van Chimamanda Ngozi Adichie! Absolute must-read voor wie zijn kind feministisch wil opvoeden. Of algemener, voor iedereen die interesse heeft in het thema. Meer dan de helft van het boek aangeduid als citaat, dus ja, kort, maar “boenk erop”.
‘Because you are a girl’ is never a reason for anything. Ever.
De Verbeelding book challenge 2020
Een familiesaga
Charles Lewinsky, MelnitzTwee boeken met bijna dezelfde titel of bijna dezelfde coverMarc Legendre, De Zaak Krimson #2
Marc Legendre, De Zaak Krimson #3Een boek met een hemellichaam in de titelJohn Green, The Fault in our StarsEen boek waarvan de titel start met een A of eindigt met een ZStefan Hertmans, Antigone in MolenbeekEen boek dat zich afspeelt in je laatste reisbestemming
Martin Michael Driessen, RivierenEen boek dat je als kind leuk vond maar sindsdien niet meer herlezen hebt
Henri van Daele, BuurmeisjesEen boek met een vervoermiddel in de titelDavid Byrne, Bicycle diariesEen boek met het woord “boek” in de titel
Michel Faber, The book of strange new thingsEen boek waarvan de titel ook de titel van een liedje is
Amos Oz, JudasEen boek met een specifieke datum in de titelGeorge Orwell, Nineteen Eighty-FourEen boek met een getal groter dan twintig in de titelGeorge Orwell, Nineteen Eighty-FourEen boek waarin de natuur of het milieu centraal staat
Will McCallum, Hoe je stopt met plasticEen feministisch boek of een boek geschreven door een feministeChimamanda Ngoyi Adichie, Dear IjeaweleEen boek uit de F.R.I.E.N.D.S Booklist
Emily Brontë, Wuthering heightsEen boek uit de literaire canonGerard Reve, De avondenEen boek van een schrijver die in jouw streek woontPeter Stamm, Ungefähre LandschaftEen boek met vogels op de coverJuli Zeh, UnterleutenEen boek geschreven door een auteur met dezelfde voornaam als je moeder of vaderMarc de Bel & Bianca Hugens, Er woont een konijn in mijn kopEen boek waarvan het aantal pagina’s een priemgetal is
Paul Auster, TimbuktuEen boek over klimaat(verandering). Een zogenaamde een “cli-fi”.
Jenny Offill, WeatherEen boek waarin een tweeling een belangrijke rol speeltChimamanda Ngozi Adichie, Een halve gele zonEen boek waarin een kunstenaar een belangrijke rol speeltArthur Japin, KoljaEen boek waarin zoetigheid een belangrijke rol speeltNino Haratischwili, Das achte Leben (Für Brilka)Een boek waarin handwerk een belangrijke rol speeltMaría Dueñas, Het geluid van de nachtEen boek dat zich langer dan 500 jaar geleden afspeelt
Umberto Eco, De naam van de roosEen boek dat zich rond Kerstmis afspeeltAgatha Christie, Hercule Poirot’s ChristmasEen boek dat zich afspeelt in meer dan één continentPaolo Cognetti, De acht bergenEen boek over een groot gezin
Hanne Luyten, Het huis met de gele deurEen boek dat nog gepubliceerd moet worden in 2020Paolo Giordano, In tijden van besmettingEen boek met een regenboog op de coverRob Sanders, Pride: The Story of Harvey Milk and the Rainbow Flag
Het achtste leven heb ik door jullie enthousiaste reacties op Goodreads op mijn leeslijst gezet. De acht bergen was dan weer minder mijn ding.
Ik hoop dat Het achtste leven aan de verwachtingen voldoet! 🙂 Het is heel anders dan De acht bergen, dat alleszins 🙂
Er staan een paar pareltjes tussen. Dat boek van Lewinsky zet ik op mijn lijstje.
Ben benieuwd wat je er van gaat vinden! Geen idee eigenlijk of Lewinsky in Nederland en België bekend is (al is dit wel vertaald als Het lot van de familie Meijer), maar ik heb hem eigenlijk pas hier in de rekken met Zwitserse schrijvers ontdekt.
Er staan maar liefst 7 boeken in jouw top tien die ik ook gelezen heb (en heel graag gelezen heb). Zo leuk om te zien! en natuurlijk niet geheel toevallig 😉
Melnitz is voor mij ook één van de beste boeken die ik in 2020 las ❤️
Haha, dat is inderdaad niet geheel toevallig 🙂 Bij deze nog eens dikke merci voor de boekentips, want zeker Jacominus en The arrival zouden zonder jou niet op dit lijstje beland zijn!
Trouwens, De neus kan je misschien dit jaar als Rus lezen, dan heb je er acht van de tien? 😉
Dat is nog eens een idee! Voor de Rus had ik eigenlijk ‘de idioot’ van Dostojevski in gedachten. Dat boek staat al zo lang op mijn TBR, maar ik heb precies dat extra zetje nodig en de challenge is daar ideaal voor. ‘De neus’ is natuurlijk een heel pak dunner en zou in die zin gemakkelijker zijn voor dat puntje…
Hmmm… weet je wat? ik zal ‘de neus’ bij puntje 17 zetten als jouw hoogstpersoonlijke tip 😉
Haha, goed idee! Ik snap het wel, dat extra zetje voor De idioot. Ik heb van Dostojevski nochtans al zowel De gebroeders Karamazov als Misdaad en straf gelezen en die waren allebei fantastisch (mits beetje moeite in het begin om er in te komen) en toch heb ik De idioot ook nog niet gelezen. Staat dus ook als idee bij dat puntje, al houd ik een ander kortverhaal van Gogol achter de hand als het op het einde van het jaar nipt zou worden 😉