Gedicht: Deze handen
Ik heb handen
die graag iemand zouden aaien.
Al is af en toe eens zwaaien
ook een goed begin.
(Jaap Robben, ’s Nachts verdwijnt de wereld)
Alles is zoveel, dat een klein beetje ook nog bijna alles is
Ik heb handen
die graag iemand zouden aaien.
Al is af en toe eens zwaaien
ook een goed begin.
(Jaap Robben, ’s Nachts verdwijnt de wereld)
Heel erg 2020, dit gedicht!
Ja he! Toen ik het tegenkwam, wist ik meteen: dit wordt het gedichtje om het jaar mee af te sluiten 🙂
Zo eenvoudig en zo mooi en zo toepasselijk! Kippenvel en eentje om bij te houden.
Ik kreeg er ook kippenvel van! Nochtans leerde ik het al langer geleden kennen, via een sticker in Flow. Ik vond het toen al mooi, maar toen ik er bij het opruimen een tijdje geleden op botste, voelde het zo ongelooflijk toepasselijk dat het amper voor 2020 geschreven kon zijn 🙂
Hoe mooi passend ❤️.
Ja he! Ik botste er toevallig opnieuw op toen ik wat papieren aan het opruimen was. Toen vond ik het ook al mooi, maar dit keer was het zo toepasselijk, dat ik het wel “moest” gebruiken om het jaar mee af te sluiten 🙂
Dit komt binnen…
Er spreekt zoveel verlangen uit he, uit dit gedicht.
Mooi! Dank je wel, ik ga dit gebruiken in mijn workshop poëzie 🙂
Oh, dat is leuk om te horen!
Oh, dat is er echt eentje voor deze bizarre periode. Handen die willen aaien, armen die willen omhelzen, …
Echt he! Ik prijs mijzelf heel gelukkig dat ik gelukkig wel iemand heb om te aaien en te omhelzen, maar verdorie, wat zou ik mijn broer zo graag eens stevig vastpakken! Zal bij jou met je nichtjes en neefjes niet anders zijn…
zeer actueel. Is dat recent geschreven?
Even opgezocht, want het zat al prepandemie als raamsticker bij Flow, maar geen idee hoe oud het exact was. De bundel verscheen blijkbaar begin 2016.