Reis om de wereld in 196 boeken, gelezen in 2020
Bijna drie jaar geleden besloot ik een boekenreis rond de wereld te starten, eentje waarmee ik jaren papieren reisplezier voor de boeg heb. Nadat ik in 2018 14 en in 2019 nog eens twee nieuwe landen “bezocht”, is het tijd om eens te kijken uit welke landen ik het afgelopen jaar boeken las 🙂 . Ter herinnering: een boek – fictie of non-fictie – telt mee voor een land, wanneer het boek zich in dat land afspeelt en de auteur een sterke verbinding met het land heeft (hij/zij is er opgegroeid, woont er al jaren, heeft er zijn/haar roots…).
- Israël: Amos Oz, Judas
Heel fascinerend boek, dat mij niet alleen veel bijleerde over Israël zelf, maar ook een nieuwe kijk boodt op de rol van Judas in het verhaal van Jezus. - Italië: Paolo Cognetti, De acht bergen
Aah, bergen, zoveel liefde voor bergen. In zekere zin had het zich evengoed kunnen afspelen in een ander bergen- of minstens Alpenland, tegelijk was er voldoende Italië aanwezig met zowel de berg- als de stadsbewoner om wat mee te krijgen van dat mooie land. - Marokko: Abdelkader Benali, Brief aan mijn dochter
Deze mooie brief gaat minstens evenveel over Nederland als over Marokko, maar net de combinatie van die twee en de blik op beide maatschappijen was interessant. - Georgië: Nino Haratischwili, Das achte Leben (Für Brilka)
Een van de topboeken van dit jaar. Als familie-epos op zich al de moeite waard, maar de hele geschiedenis van Georgië die erdoorheen verweven zit, was een zeer schone en interessante kers op de taart. - Spanje: MarÃa Dueñas, Het geluid van de nacht
Als verhaal was dit ietsje magerder (daarom niet minder ontspannend), maar ik leerde wel veel bij over Spanje tijdens de Franco-periode. - Rusland: Nikolai Gogol, De neus
Eerlijk is eerlijk, echt veel over Rusland heb ik niet geleerd, maar het speelt er zich wel af en Gogol is zelf natuurlijk een Rus. En ik heb heel erg moeten lachen, dat op zich maakte het lezen de moeite waard.
Zes nieuwe landen, dat is niet gigantisch veel, maar om opnieuw niet echt specifiek op zoek te zijn gegaan, vind ik dit best wel een goed resultaat. En vooral: ik leerde in de meeste gevallen wat bij over die nieuwe landen, wat toch het punt van deze wereldreis is. Dat gericht lezen, dat blijft overigens een beetje dubbel: enerzijds lees ik gewoon volgens de goesting van het moment en wil ik mijzelf niet teveel “moetjes” opleggen, anderzijds vind ik het wel jammer dat mijn “standaardmodus” in het lezen toch wel heel erg bepaald wordt door bepaalde landen (België, Nederland, USA en UK zijn duidelijk koploper). Dat gaat overigens nog breder dan enkel de landen, want als ik even niet oplet, belanden er veel te veel oude, witte mannen op mijn leeslijst, terwijl er zoveel ander literair talent rondloopt.
Al bij al las ik dit jaar wel boeken van auteurs met 19 verschillende landen van herkomst, een deel landen die ik al inkleurde tijdens deze reis rond de wereld, een deel die ik niet meetelde, omdat mijn criteria natuurlijk ook best wel streng zijn. Zo is De bijenhouder van Aleppo van een Cypriotische schrijfster, maar telde ik het noch mee als boek voor Cyprus (waar de schrijfster wel vandaan komt, maar het boek zich niet afspeelt), noch als boek voor Syrië (waar het zich wel afspeelt, maar waar de schrijfster niet van afkomstig is). Misschien ben ik daar wel iets te streng, want op die manier tellen natuurlijk maar een beperkt aantal boeken mee…
Ik ben hoe dan ook benieuwd welke nieuwe landen ik het komende jaar al lezend ga ontdekken.
Oh ja die boekenreis rond de wereld … je brengt me op een idee Haaike. Gelukkig nieuwjaar trouwens!
Bedankt Hilde, voor jou ook!
Wel benieuwd welk idee je er door gekregen hebt 😉
Het heeft me zo geïnspireerd dat ik de lees flow terug te pakken heb. Ik zal zelfs meer onthullen hier in primeur (en binnenkort op m’n blog): ik ga dit jaar nog eens deelnemen aan de #vbcbookchallenge2021.
Super, zo fijn om te horen!
Een leuke manier om nieuwe delen van de wereld te ontdekken! En zelfs al ga je niet specifiek op zoek, je ervan bewust zijn dat de wereld groter is dan alleen de Angelsaksische en Nederlandstalige wereld zorgt toch al voor wat extra variëteit. Veel leesplezier in 2021!
Ja, dat is het vooral he: dat Angelsaksische en Nederstalige eruit krijgen. Niet volledig, zo drastisch hoeft het nu ook weer niet, maar gewoon al beseffen dat er meer is.
Schitterende onderneming!
Als je rond bent met je Afrikaans jaar, kan je meedoen? (of gewoon nu al starten, dan tellen al de Afrikaanse boeken al meteen mee 🙂
Dat zou mooi zijn, maar ik heb al moeite genoeg met elke twee maanden een boek uit te krijgen voor deze uitdaging 😅 Langs de andere kant: ik ben ondertussen wel GarcÃa Márquez aan het lezen, dus dat kan ook al meetellen.. Ja, ik ga er toch eens over nadenken! Heb twee jaar geleden ook een Deense schrijfster gelezen, dus misschien is het wel tof om eens aan een wereldkaart te beginnen…
Goh ja, dat hoeft ook niet met een deadline he! Ik probeer er elk jaar te lezen, maar zonder druk van minstens x boeken of minstens x landen. Aan mijn huidig tempo ga ik minstens 9 jaar bezig zijn, rustig op mijn gemakske de wereld rond 🙂
Ja, dat is een mooi voornemen 🙂 En gewoon al het feit dat je met dat idee rondloopt, maakt dat je anders naar het boekenaanbod gaat kijken, en anders selecteert. Ja, dat is een goed idee 🙂
Ik heb ook goesting gekregen in deze reis rond de wereld in boeken!
Jeej! Sebiet kunnen we op maandag aansluitend ook een reis-rond-de-wereld-boekenclubje houden 😉
Leuk, deze update! Vind ik supertof om te lezen, zo’n blogbericht 💛📚
Met onze nieuwe vbc-challenge ga je zeker nog landen kunnen toevoegen dit jaar 😀 (boek vertaald uit Arabisch, auteur uit Balkan, zuidelijk halfrond…)
Op mijn lees-wereldkaart zijn Burundi en Senegal de laatste twee landen die ik recent toevoegde.
Binnenkort komt daar Oman bij, want ik heb besloten dat ik Jokha Alharti ga lezen als Arabische auteur (eerste vrouwelijke auteur uit Oman van wie werk vertaald werd in het Engels! en bovendien het eerste boek vertaald uit het Arabisch dat de International Man Booker prize won)
Ja, ik heb het ook al gedacht, dat de challenge dit jaar met deze boekenreis echt gaat helpen. En oh, ik vond je tip op Goodreads al tof, maar Jokha Alharti klinkt nog meer de moeite! Ik ga haar eens opzoeken, bedankt!
Aan hoeveel landen zit jij ondertussen?
Op dit moment zit ik aan 106 landen. Er zijn dus maar 6 landen bijgekomen sinds ik mijn ‘100 landen’-challenge afrondde in september 2018. Ik blijf wel regelmatig rond de wereld lezen (gemiddeld 2 boeken per maand), maar het zijn dan vaak boeken uit landen waar ik al een ander boek voor las.
Amaai, supertof dit! De opdracht dat zowel de auteur afkomstig moet zijn, als het verhaal zich daar dient af te spelen, lijkt mij dubbel moeilijk, niet?
In theorie zou ik dit ook willen doen, maar in de praktijk vrees dat ik weinig ga vinden in mijn leesgoesting. Gezien ik voornamelijk naar fantasy grijp en weinig in de reële wereld vertoef bij het lezen. Of zie ik dat verkeerd?
Ja, ik heb het mijzelf wel moeilijk gemaakt met die dubbele opdracht. Wilde er vooral mee vermijden dat ik boeken ging lezen van weeral Belgische of Angelsaksische auteurs die zich dan ergens anders afspelen. Niet dat die niet ook zinnigs over die landen te vertellen hebben (anders zou ik hier ook niets over Zwitserland mogen schrijven 😜), maar ik vond het verrijkender om ook wat diversere auteurs te lezen.
Misschien kan jij er een reis rond de wereld van maken waarbij je auteurs uit het land afkomstig moeten zijn, maar het verhaal er niet over hoeft te gaan? Dan kan je nog volop fantasy lezen, maar minder van de Angelsaksische auteurs 🙂
Ik las dit jaar:
– Zomerboek – Tove Jansson (Finland) –> aanrader!
– Ik weiger na te denken – Lotte Elstad (Noorwegen)
Oh super, merci voor de tips! Ik ga ze meteen eens opzoeken op Goodreads.
Wel leuk zo’n wereldkaart om in te kleuren! 🙂
Ik weet niet of het zou mogen meetellen en of je dat graag leest (ik denk het niet :-D) maar de thrillers van Jo Nesbø spelen zich af in Noorwegen.
Ik vind het alleszins kei-interessant om bij boeken die zich afspelen in andere landen, ook wat van hun cultuur en geschiedenis mee te krijgen. Er valt nog zoveel te ler/zen!
Jo Nesbø zou op zich mogen meetellen (want Noor én speelt zich in Noorwegen af), maar ik lees inderdaad amper nog detectives. Als puber las ik dat nochtans supergraag, maar ik heb toen een overdosis gehad, denk ik 🙂 Al denk ik soms wel dat ik het nog eens opnieuw zou kunnen proberen, misschien lees ik het ondertussen wel weer graag. Als ik dat doe, hou ik Nesbø alleszins in mijn achterhoofd, merci!