Tag: Gedicht

Zal ik weggaan? Zal ik verdrietig worden en weggaan? Zal ik het leven eindelijk eens onbelangrijk vinden, mijn schouders ophalen en weggaan? Zal ik de wereld neerzetten (of aan iemand anders geven), denken: zo is het genoeg, en weggaan? Zal...

Kleiner dan de hand van een kindje is er niets. Zoals dat in het rond graait en huilt en kraait zonder te weten naar waar, waarom. Nooit meer, totdat we dood gaan, zullen onze handen nog zo eindeloos klein zijn...

Vannacht is Tom uit het raam te pletter gevallen, maar toen ik wakker werd bleek er niks aan de hand. Zo’n opluchting hoop ik ooit met jou nog eens mee te maken. En dat je dan zegt alsof je stout...

Ik wil zwemmen in het meer, zonder dat het teveel is. (Post van Duif)

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd in d’ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven, haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt. Hij vloekte...

Nog En nog En nog Ben jij mijn liefste. Dag en nacht en dag Ben jij mijn liefste Tot vervelens toe. Ik hoor je slapen, ik hoor In de ochtend je slaap Zijn ogen opendoen. Licht loopt op kousenvoeten Door...

Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed. Toen hij zijn hoed had opgezet zei ik, nou, dit gesprek is makkelijk te resumeren. Nee, zei hij, nee toch niet, je moet het maar eens proberen. (Judith Herzberg,...

Ze wacht. Nee, denkt ze, ik wacht niet, ik dans. Ze danst, ze danst met lange, ranke passen, langzaam en aandachtig, ze houdt haar ogen dicht, ze danst door deuren en door ramen en door lange lankmoedige dagen- hout, glas...

Telkens als ik jou zie raak ik op slag van slag en alles kwijt: het noorden, mijn adem, mezelf, de tijd en vooral mijn kluts. I love you so muts. (Marc de Bel, I love you so muts)