Week 2015/21 in woord en beeld

Een week die begon met aardbeien, rode dan nog wel, op ons terras, ziet dat af! 🙂 Op deze foto waren ze nog net niet eetbaar, maar ondertussen hebben we er al twee opgesmikkeld, mmm. En zie eens hoeveel groene er daar nog veelbelovend hangen te wezen!

Le petit requin

We haalden dezelfde dag trouwens ook onze eerste groentenoogst binnen: spinazie! Ondertussen zaaiden we nog bij, want één bak blijkt eens klaargemaakt toch wel heel weinig spinazie te zijn 🙂
En kwestie van helemaal een geitenwollensoktype te zijn, wordt er hier nog steeds naarstig vers brood gebakken, lang leve de keukenrobot die we cadeau kregen van mijn ouders!

Le petit requin

Dinsdag nam ik deel aan de eerste van een serie rondleidingen door de diensten monumentenzorg van Kanton en Stad Zürich en Stad Winterthur. Interessant om te zien hoe er omgegaan wordt met erfgoed, in dit geval op het Sulzer-Areal (Superblock) in Winterthur, maar ook een goede manier om mensen in de sector te leren kennen.

Le petit requin

Woensdag kreeg ik eindelijk de telefoon waar ik al zo lang op aan het wachten was: ik heb werk!

Le petit requin

Dat werd hier thuis dan ook gevierd, met een cocktail thuis op woensdag en met een etentje in het centrum op donderdag, waarbij we nog wat nagenoten aan de oevers van het meer. Hartjes voor zo’n avonden!

Le petit requin

Zaterdag maakten we er een rustig dagje van, al wilt dat niet zeggen dat onze hersenen rust kregen. Jullie kwamen het goudvisraadsel van Einstein misschien ook tegen (zeker niet naar de foto kijken als je er nog aan bezig bent trouwens)?
Wel grappig om te zien dat Johan en ik het grafisch verschillend oplosten: ik in onderstaande logigramvorm, hij meer in één tabelletje. Uiteindelijk bleek een combinatie van de beide de beste manier om de oplossing te vinden.

Le petit requin

Het weer was zondag niet echt super te noemen, maar we besloten desondanks te gaan wandelen in de Alpen. Tijd voor de eerste lente/zomerwandeling, althans dat dachten we, want op 2400m hoogte bleek het nog altijd winter te zijn 🙂
Hoewel ik mij op een gegeven moment een beetje op mijn ongemak voelde, omdat we een (weliswaar kleine) lawine zagen aan de overkant én er nog een vijftal hoorden, was het toch een zalige en (meestal 😉 ) ontspannende wandeling!

Le petit requin

20 reacties

  1. Merci! En inderdaad, mmm! Ondertussen hebben we er nog kunnen eten en gewoon al omdat ze zelfgekweekt zijn, smaken ze precies dubbel zo lekker 🙂

  2. Wow, een post met aarbeien én sneeuw, dat vind ik behoorlijk hallucinant. Veel plezier met de job, ook.

  3. Goh, persoonlijk heb ik dan toch liever sneeuw hoor, dat ziet er tenminste nog mooi uit 🙂 Bovendien is er waar wij wonen al een tijdje geen sneeuw meer, dat is echt enkel nog hogerop in de bergen.

  4. Hehe, ik had er nog niet bij stilgestaan, maar het is inderdaad wel hallucinant te noemen. 't Is soms een land van uitersten 🙂

  5. Hoera voor de job! Hoera voor de aardbeien! Hoera voor de sneeuwwandeling (maar ook hoera voor binnenkort keiveel warme zon 🙂 )!

  6. Dikke proficiat met je job! Zo fijn, nu kun je helemaal zelf beslissen hoe lang je in het land wilt blijven 😉

  7. Een stage in een bedrijf dat gespecialiseerd is in bouwhistorisch onderzoek en monumentenwaarde. Helemaal mijn ding dus! 🙂

  8. Ja, inderdaad! Misschien gaan we ooit wel terug naar België (of naar een ander land), maar nu zal het tenminste zijn omdat we hier willen vertrekken en niet omdat we moeten. Toch wel een verschil 🙂