Winter wordt lente in de moestuin
Ik durf dit bericht bijna niet meer posten na alle fotozichtbaarheidsproblemen met de tuinversie, maar bon, wie niet waagt, niet wint 😉 . Vandaag een tweede “de lente begint”-bericht; dit keer met foto’s van onze moestuin. Want jup, wij hebben beiden, al was dat oorspronkelijk niet de bedoeling. Ik huurde dit volkstuintje (Pünt zoals het – enkel – in Winterthur genoemd wordt) vorig jaar al, toen ik nog op een appartement-met-enkel-een-balkonnetje woonde. Maar toen gingen we terug samenwonen, vonden we een huis mét tuin en ja, nu hebben we dus twee tuinen… Of dat doenbaar is, dat gaan we dit jaar zien 🙂 . Hopelijk wel, want ze hebben beiden natuurlijk verschillende doelen: thuis is het een relaxtuin met bloemen en bomen; hier een pure moestuin met serre.
Hoewel ik de moestuin vorig jaar dus al had, is dit het eerste jaar dat hij effectief gaat bewerkt worden. Die gezondheidsproblemen vorig jaar zorgden er immers voor dat ik niet verder kwam dan een vijftal courgette- en pompoenplanten buiten en een aantal tomatenplanten binnen. De rest: een wildernis van onkruid en gras (het stuk van achteraan tot aan de tegels die voorbij de boord komen werd door de vorige huurders immers gebruikt als grasveldje met tuinzetels). In het najaar betaalden we daarom twee tuinmannen om heel het stuk om te spitten; dit voorjaar begonnen we met de aanleg van bedden (waarbij “we” in dit geval slaat op: ik bedenk en bereken, J. graaft 😉 ).
Aan de ene kant van de serre hebben we zes bedden, die volgens het systeem van wisselteelt elk jaar een andere familie gewassen (peulgewassen, koolgewassen, bladgewassen, vruchtgewassen, wortelgewassen en aardappels) zullen bevatten. Omdat ik op zijn minst tot het begin en mogelijks tot het einde van de zomer weinig tijd ga hebben (thesis krijgt nogal voorrang uiteraard), heb ik J. de keuze gelaten welke groenten we gaan planten. Het zou immers nogal belachelijk zijn dat ik vijfentwintig verschillende soorten wil zetten, maar hij wel degene is die dat allemaal moet in orde brengen en onderhouden. Waarschijnlijk gaan we dus voor één tot twee soort gewassen per bed: aardappelen, ajuinen (wortelgewassen), courgettes & pompoenen (vruchtgewassen), salades (bladgewassen), kolen (koolgewassen) en boontjes (peulgewassen). Paprika’s, aubergines, spinazie, spruitjes e.d. komen er dan volgend jaar bij. Op de op onderstaande foto dichtstbijzijnde strook staan een aantal fruitbomen; daar gaan we een mix van gras met wilde bloemen zaaien.
Op de eerste foto bovenaan was een stapel stenen te zien, die we als paadjes tussen de bedden gaan leggen. De grond is hier namelijk heel zwaar, waardoor er bij natte grond een kilo aan je schoenen blijft plakken (en dat is echt maar een beetje overdreven 😜 ). In onze vorige moestuin probeerden we karton met houtsnippers, maar daar groeide het onkruid binnen de kortste keren weer door, de houtschilfers zakten heel snel weg in de grond… op zich een leuk idee, maar in de praktijk toch niet zo ideaal dus. Zo’n stenen zijn misschien niet de meest ecologische keuze, maar ’t is niet alsof we ze gaan betonneren, dus dat valt ook nog wel mee.
Voor de serre hebben de vorige huurders een soort bak gemaakt, daar gaan we wat bloemen inzetten die bijen aantrekken. Links van de serre is een vrije strook waar we een kleine compostbak gaan maken.
Achter de serre hebben we nog een zevende bed, waar een paar bessenstruiken op staan en waar we nog twee fruitboompjes gaan zetten (de rij die we net aan de lange zijde van de moestuin plantten, zoals twee foto’s hierboven te zien is, staat immers te dicht en moeten we verplaatsen: drie ervan gaan we naar de tuin bij ons appartement brengen; twee naar dit bed, want ze allemaal nog meer opschuiven zou teveel verlies aan oppervlakte per bed geven). Tussen die struiken en boompjes gaan we aardbeiplantjes zetten. Het metalen rooster dient nu als compostbak, maar werkt totaal niet goed, omdat het niet afgesloten is (creëer maar eens hitte dan), dus dat zijn we nu beetje per beetje aan het leegmaken en gaat nadien weg.
Tot slot nog een blik in de serre zelf, die dit jaar puur voor tomatenplanten zal dienen, maar die in de komende jaren ook zal dienen om zaadjes op te kweken (dit jaar gaan we gewoon plantjes kopen). Het is er nu nog wat rommelig: zo moet de groene container voor afval dat niet op de composthoop mag (snoeiafval van de fruitbomen, al in zaad geschoten onkruid…) nog een plekje buiten krijgen (ofwel waar nu de stenen gestapeld liggen, ofwel aan de andere korte zijde van de serre) en moet het onkruid eens gewied worden.
In de andere richting gekeken is er al meer opgeruimd: het gereedschap hangt merendeels op, al gaan we nog extra haken voorzien voor de snoeischaar, de gieter en het emmertje. De bloempotten moeten, net zoals die bij het appartement, uitgesorteerd worden. En die metalen platen aan de zijkant, die verhuizen binnenkort naar het bed voor de salades: dat zijn immers metalen slakkenhekken, die samen een bak gaan vormen, waardoor het hele bed beschermd is (i.p.v. per plantje te werken met een plastieken kraag). Die bak verhuist elk jaar mee met de salades.
Voila, nog meer dan genoeg werk dus! Het plan is om tegen de overgang naar de zomer een update van beide tuinen te geven; hopelijk is er dan – vooral in de moestuin – meer groen te zien 🙂
Er is een tijd geweest dat ik zelf droomde van een grote moestuin en misschien een serre. Dat lijkt lang geleden :-). Geen groene vingers hier. Maar wel leuk om te lezen hoe jullie plannen maken voor die van jullie.
Foto’s perfect zichtbaar, geen stress :-).
Hihi, soms is dromen beter dan uitvoeren he 😉 Dat is wel het voordeel van deze tuin: de dag dat we het om welke reden dan ook niet meer willen of kunnen doen, stoppen we gewoon met huren en kan iemand anders er plezier aan hebben 🙂
Jippie ik zie alle foto’s!! Heerlijk om alles weer te zien bloeien, of alsinds om je er op te verheugen 🙂
Ja he! In de moestuin is het nog wat kaal natuurlijk (dat zal volgende lente wel beter zijn, wanneer we een heel jaar rondgemaakt hebben), maar in de tuin is het zo heerlijk! Overal springt er weer iets nieuws boven de grond; een van de bomen staat vol in bloesem nu, dus gisteren waren we aan het ontbijten met gezoem van bijen en hommels! Raar eigenlijk hoe ik dat niet heel erg miste toen ik in de stad woonde, maar er nu zo enorm van kan genieten 🙂
Oh, ik dacht dat jullie een moestuin gingen maken bij het ‘nieuwe’ huis! Leuke moestuin en serre, en goed plan om het niet té ambitieus aan te pakken.
Hier zijn er ondertussen al enkele voorbereidende werken gebeurd, maar er is niks zo berekend en uitgemeten als bij jou, en eigenlijk ook niet strikt volgens het wisselteelt-principe. Dat lijkt allemaal zo complex met momenten…
Moest ik deze moestuin niet al gehuurd hebben, dan zouden we er waarschijnlijk eentje bij het huis gemaakt hebben. Als het teveel werk is om deze te onderhouden, dan gaan we dat waarschijnlijk ook doen, maar hebben uiteindelijk om een paar redenen toch deze gehouden, o.a. omdat we zo een grotere oppervlakte hebben, die we in onze tuin maar moeilijk zouden kunnen bereiken (niet puur naar aantal m2, wel omdat we veel meer zouden moeten omspitten – stukken waar we, wanneer we dit appartement zouden verlaten, weer gazon van zouden moeten maken – en omdat een deel van de tuin veel schaduw en minder vocht heeft door de grote eikenbomen).
Dat wisselteeltsysteem neem ik eigenlijk bijna letterlijk over van De moestuin van mme Zsazsa: daar staat duidelijk in beschreven welke gewassen elkaar al dan niet mogen opvolgen en welke groenten bij welke familie hoort (en is nog een reden om zéker plaats voor zes bedden te willen, dat maakt het hele systeem meteen een pak simpeler 🙂 ). Hoe bepalen jullie dan wat waar komt?
Tot nu toe hebben we eigenlijk alles quasi door elkaar gezaaid, zonder veel na te denken (lees: te weinig tijd om er vooraf over na te denken). Voorlopig hebben we ook nog geen ongedierte gehad, maar ik ga volgende week (dan heb ik een weekje vakantie) toch maar eens een tekening van onze tuin maken denk ik!
Hoe maken jullie de bedden? Gewoon ‘in je hoofd’ afbakenen, of met stenen afbakenen of verhogen?
Ik vind netjes afgebakende bedden veel mooier, maar het is ook wel meer werk.
Een pro moestuinier ben ik nog niet, maar ik wil er wel nog in evolueren 🙂
Wij hebben ze verhoogd, omdat ik op verschillende plaatsen las dat dat veel voordelen heeft (betere drainage, grond blijft losser omdat er niet op gestapt wordt…). We hebben nu op de paadjes ertussen stenen gelegd, maar die zijn dus eerder om de paadjes goed toegankelijk te maken dan om de bedden zelf af te bakenen. ’t Is inderdaad wel even serieus werken om ze op te hogen, maar daarna kan je dat wel voor “altijd” blijven behouden.
Een pro moestuinier ben ik ook verre van hoor! Verder dan wat na-apen wat in De moestuin van Mme Zsazsa staat, kom ik nog niet 😉
Wel grappig zo’n nette, georganiseerde tuin. De mijne is zowat het tegenovergestelde: een wildernis. ‘Schijnbare chaos’ heet dat in de permacultuur. Maar niets op tegen, hoor. Wel, een kleine tip: zet in elk bed twee of drie soorten groenten, kruiden of bloemen door elkaar. Als je maar één soort groenten op een rij zet dan heeft dat het effect van een rayon groenten of fruit in de supermarkt: de klanten (in dit geval de slakken, vogels, insecten…) vliegen erop af. Plant bijvoorbeeld sjalotten, radijsjes en of wortelen tussen de salades. Is nog mooi ook. Maar dat wist je misschien al.
Dit is natuurlijk ook wel extreem, zo netjes zal hij ook wel niet blijven 🙂 Was niet de helft gras en de andere helft een jungle van paardenbloemen en ander onkruid, dan zouden we ook niet zo drastisch tabula rasa gemaakt hebben (want ja, bodemgewijs is het natuurlijk minder interessant om er zo ruw door te gaan). Maar hoewel ik vb. paardenbloemen zeker nuttig vind (eetbaar en goed te gebruiken als meststof), hadden we, zoals het er vorig jaar uitzag, meer meststof dan plaats om effectief groenten te zetten 🙂 (dat alles nog los van het feit dat de moestuinleiding klaagde over hoe de tuin er vorig jaar bij lag en dreigde ons contract op te zeggen; alleen al daarom moesten we dus wel zo drastisch te werk gaan).
Die mix gaan we proberen in de mate van het mogelijke (tussen de aardappelen gaan we vb. sowieso al tagetes planten), want ik weet inderdaad dat dat het beste is. In onze vorige moestuin hadden we verschillende soorten groenten per bed (behalve – ook weer – aardappelen en ajuinen, maar met wat bloemen was dat ook opgelost en we hadden bij beiden een heel goede oogst). Maar dit jaar zal het eerder neerkomen op wat bloemetjes hier en daar dan verschillende soorten groenten, kwestie van het qua tijd ook doenbaar te houden. Nu ja, biologische wisselteelt is misschien niet zo ecologisch als permacultuur, maar ’t is toch al iets 🙂
Over permacultuur wil ik trouwens in de toekomst wel graag meer lezen, maar momenteel ontbreekt de tijd/goesting ervoor, dus hou ik het met het wisselteeltsysteem bij wat ik al ken. Neemt niet weg dat het zeker niet de bedoeling is om elk jaar te gaan frezen en wel de bedoeling om vb. mulchen toe te passen. Ik zal dit jaar al eens bij jou komen kijken voor wat eerste inspiratie 🙂
Ik kreeg dit keer ook meteen alle foto’s te zien. Joepie! Zelf hebben we geen moestuin. Dat is niet echt haalbaar met dat lichaam van me. Maar mijn ouders hebben er wel eentje en ik vind het altijd leuk om te zien wat dat stukje grond allemaal oplevert. Het is immers helemaal niet zo groot en toch hadden ze vorig jaar heel veel aardbeien en boontjes maar ook sla, pompoenen en courgettes. Hopelijk krijgt jullie moestuin dit jaar ook een kleurrijke oogst.
Oh, heerlijk, zo’n oogst! Vorig jaar had ik maar een paar courgettes en tomaten, maar bij onze vorige moestuin hadden we ook veel verschillende dingen. Ik hoop inderdaad dat dat dit jaar ook weer lukt. En zelfs indien niet: het is ook gewoon al leuk om er mee bezig te zijn en dingen te zien groeien 🙂
amai sjiek project, veel succes ermee
Merci!
Het is waarschijnlijk te laat maar ajuinen kan je makkelijk tussen andere dingen planten, en houden ongewenste bezoekers dan op afstand, bv tussen wortels houdt hun geur de wortelvlieg weg. En tussen de kolen veel (eenjarige) kruiden zetten, dat brengt koolvliegen in de war.
En zeg wtf, hoe netjes is dat daar al zeg!!! Ik ben nog maar net begonnen en het onkruid dreigt het van me te winnen! Goe bezig!
Ja, normaal zouden we ajuinen inderdaad afwisselen met andere wortel-, bol- en knolgewassen, maar dit jaar hebben we in dat bed enkel ajuinen geplant (kwestie van het werk qua wanneer wat planten een beetje te beperken). En ze combineren met andere gewassen zou ik echt wat moeten uitzoeken wat wel en niet mag om dan volgend jaar op die bedden te planten (bijvoorbeeld salades, prei en kolen komen er best niet achter). Die kruiden tussen de kolen, dat ga ik eens opzoeken, merci voor de tip!
En hier ziet het er inderdaad nog goed uit qua onkruid, maar ik heb een beetje schrik voor wat we woensdag gaan vinden na bijna twee weken afwezigheid. Want eerst wat regen en nu die warmte… het gaat er niet meer zo goed uitzien, vrees ik 🙂