35 before 35 – Update 3
Vandaag word ik 32, wat wilt zeggen dat het tijd is voor een update van de 35 uitdagingen die ik mijzelf gesteld heb. Voor de lezers die vrezen dat ik mijzelf teveel dingen opleg: dit zijn “magjes/willetjes”, geen “moetjes” 😉 . Ik heb nog drie jaar te gaan en ben ondertussen anderhalf jaar bezig (aangezien ik vlak na mijn 30e verjaardag in zeer woelige waters terechtkwam, waren gezellige lijstjes toen wel het laatste van mijn zorgen en startte ik het een goed half jaar na die verjaardag op).
3. Gemiddeld 35 boeken per jaar lezen
Zat ik bij de vorige update aan 60 boeken, dan kwamen er daar op het einde van het jaar nog twee bij; het volledige overzicht van 2018 vinden jullie hier. Dit jaar zit ik voorlopig aan een mooie 25 boeken, iets minder dan de afgelopen jaren rond deze tijd, maar wetende dat ik een thesis aan het schrijven ben, is het veel meer dan ik verwacht had. Die 35 komt ook dit jaar dus waarschijnlijk wel in orde (en indien niet heb ik vorig jaar al voldoende marge opgebouwd 😉 ).
4. Gemiddeld elk jaar 2500km fietsen, 500km lopen en 30km zwemmen
In 2018 heb ik uiteindelijk:
- 1650 km gefietst
- 145 km gelopen
- 15 km gezwommen
In 2019 staat de teller voorlopig op:
- 724,9 km gefietst
- 52,7 km gelopen
- 2 km gezwommen
Mja, ik wist op voorhand dat dit doel (te) ambitieus was, maar door gezondheidsproblemen sportte ik nog een pak minder dan ik gehoopt had. En dit jaar, goh, gezien de thesis valt het wel mee, maar écht veel kilometers zijn het natuurlijk ook niet. Ik houd nog in beraad of ik mijn doelen iets realistischer ga maken of niet, al wil ik misschien eerst een jaar voorbij laten gaan waarin ik én gezond ben én “enkel” werk i.p.v. werk en studie te combineren.
6. Alle kantons van Zwitserland bezoeken
Vorig jaar bezocht ik al de helft van de 26 kantons (nl. Zürich, Graubünden, Appenzell Innerrhoden, Sankt-Gallen, Schwyz, Luzern, Wallis, Neuchâtel, Bern, Uri, Zug, Genève en Vaud) en daar kwamen er sindsdien drie bij:
14. Jura
Mijn thesis bracht mij de afgelopen maanden naar een heleboel nieuwe plekjes in kanton Jura. Ik deed een tour d’églises langs de kerken van Rebeuvelier, Courfaivre, Cornol, Grandfontaine, Soubey en Beurnevésin en de kapellen van Montcroix en Berlincourt. Archiefonderzoek bracht mij naar Porrentruy en de opening van de Jeanne Bueche-promenade naar Delémont, wat in beide stadjes tot een kleine wandeling leidde.
15. Schaffhausen
Een herstelling aan een rugzak bracht mij twee keer naar Stein-am-Rhein, waar ik in het zonnetje genoot van de overgang van Bodensee naar Rijn en keek naar mooie huizen. Ik ging er telkens met de trein naartoe en keerde met de fiets terug, kwestie van praktische dingen een sportieve draai te geven 😃
16. Ticino
Vorige week had ik nood aan een dag weg van alle stress in mijn hoofd en dus stelde ik Johan voor om te gaan wandelen in de bergen. Het weer wilde echter noch aan onze kant van noch in de Alpen zelf mee en dus trokken we naar de andere kant ervan. Goed voor een dagje “vakantie in Italië”-gevoel onder een hete zon (alleen al Buongiorno i.p.v. Grüezi zeggen tegen andere wandelaars 😜).
12. Een Zwitserse C-permit behalenIk heb ze! 😄
13. De 4 officiële talen van Zwitserland spreken
Dit zal voor na de thesis zijn, want ik kan het momenteel echt niet opbrengen om ook nog oefeningen Italiaans te doen (laat staan Reto-Romaans te starten). Gelukkig heeft die thesis wel een serieuze boost gegeven aan die ene officiële taal die ik al spreek, maar hier weinig gebruik: Frans!
14. 5 verloren contacten opnieuw opnemen en 5 nieuwe mensen leren kennen
In de vorige update vermeldde ik al dat ik opnieuw contact had opgenomen met iemand uit het middelbaar en begin maart spraken we af in de buurt van Chur voor wat een hele dag wandelen en tetteren zou worden. Heerlijk dat we de draad konden oppikken waar hij ongeveer 10 jaar geleden bleef liggen. En aangezien ze volgende winter terug in Zwitserland komt werken, hoop ik dat dit een jaarlijks vervolg krijgt.
In diezelfde update schreef ik ook dat het wel klikte met iemand uit de opleiding die ik volg en ondertussen zijn er daar nog een paar bijgekomen. Het is natuurlijk nog afwachten in hoeverre dat contact stand houdt eens we afgestudeerd zijn, maar bon, mijn doel was “mensen leren kennen” en niet “levenslange vrienden maken”. Ik zou het mijzelf makkelijk kunnen maken en zeggen dat ik met heel die studie zeker aan vijf mensen kom, maar als ik kijk naar degenen waar ik echt goede babbels mee gehad heb, die al eens verder gingen dan de studie zelf, dan kom ik aan vier, wat ik eigenlijk verrassend veel vind (wetende dat ik niet gestart ben met de ene helft van de groep en niet ga afstuderen met de andere helft).
19. 35 creatieve projecten uitvoeren
Mja, ik weet niet of ik te streng ben voor mijzelf of dat ik gewoon echt te weinig tijd voor creatieve dingen maak (*repeat on* komt wel na de thesis *repeat off*). Na de eettafel – die ondertussen een bureautafel werd – uit de eerste en de hangpotjes voor luchtplantjes uit de tweede update, maakte ik dit keer een aantal kaartjes en knutselde ik pootjes om de versterker en de dvd-speler op elkaar te kunnen zetten, zonder dat die eerste zijn verluchtingsmogelijkheid verloor.
20. 35 nieuwe recepten uitproberen
Ik maakte tot nu toe 8 nieuwe recepten en proefde er nog verschillende andere (maar wanneer J. ze klaarmaakte, tel ik ze hier niet mee). Sindsdien kwamen daar nog volgende gerechten bij:
9. Enchilada’s met avocado-koriandersaus, uit: The Oh she glows cookbook
10. Salade met broccoli, boontjes, edamamebonen en kokos, uit: Plenty more
11. Risotto met asperges, erwtjes en champignons
12. Arancini ofte risottoballetjes
13. Aspergesoep
21. In 35 nieuwe restaurants gaan eten
Gaan de nieuwe recepten traagjes vooruit, dan komt het met die restaurants (en dan heb ik het nog niet over tavernes en broodjeszaken) normaalgezien dik in orde, o.a. met dank aan twee reizen:
16. Salka Valka (Reykjavik)
17. ROK (Reykjavik)
18. Holy Cow
19. Five Spices
20. San
21. Au Père Tranquille (Parijs)
22. Les Rupins (Parijs)
23. Chez papa (Parijs)
25. Nieuwjaar vieren in een andere tijdszone
29. Mijn 1000e blogbericht posten
De teller staat met dit bericht op 631, nog 369 te gaan dus, ofte gemiddeld 123 berichten per jaar de komende drie jaar. Het afgelopen half jaar schreef ik er 86, dus aan dat tempo én – vooral – zolang de schrijfgoesting er is, komt het in orde 🙂
30. 35 brieven schrijven
Nummertje één ging ondertussen de deur uit. Zo fijn om nog eens een brief (i.p.v. een kerst- of verjaardagskaartje) vol te pennen!
31. 5 nieuwe sporten uitproberen
De “realistische eerste kanshebber” valsschermspringen ging bijna gebeuren, maar gaf ik uiteindelijk toch door aan mijn moeder. Enerzijds jammer, maar anderzijds ben ik vooral blij dat zij het heeft kunnen doen. En mijn beurt komt nog wel 😜
32. 35 films kijken
Bij de vorige update stond de teller op 14 films. Sindsdien keek ik naar:
15. Beautiful boy
16. Yes man
17. Girl
18. Over the hedge
19. Im Labyrinth des Schweigens
20. The Hours
21. Friends with money
22. Clueless
23. Final portrait
34. 35x “zomaar”-acties doen
Mja, dit blijft toch een moeilijke om te beoordelen. Al ben ik misschien vooral te streng, want bijvoorbeeld de vijf give-aways voor mijn blogverjaardag, zijn dat “zomaar” -acties? Enerzijds denk ik van wel, want ik heb zelf gekozen daar iets rond te doen (’t is niet zoals kerst ofzo), maar anderzijds blijft het natuurlijk opgehangen aan een gebeurtenis en is het dus niet echt zomaar. Of een vrouw met kind en fiets-met-aanhanger helpen om van de trein te geraken, iemand met één product voorlaten in de winkel… zo’n dingen vind ik gewoon beleefdheid, geen actie… (en houd ik dus ook niet bij).
Voila, na anderhalf jaar en met nog drie jaar te gaan zijn er twee puntjes afgewerkt. Dat klinkt heel weinig, maar veel puntjes kunnen ook helemaal niet zo snel afgevinkt worden, omdat ze meerdere dingen omvatten of hoe dan ook tot het einde lopen. Al zijn er evengoed nog een pak puntjes waar ik nog helemaal niets voor deed; wie weet gebeurt dat wel tegen de volgende update, ergens rond 22 december 🙂
Je bent heel goed bezig, vind ik. En super stoer van je mama dat ze dat durft! Dat zie ik de mijne echt niet doen ;-).
Haha, dat zeiden ongeveer al haar vriendinnen ook 🙂
Gelukkige verjaardag trouwens 🙂
Bedankt 🙂
Proficiat met je verjaardag. Je bent geboren in het jaar dat wij getrouwd zijn. 😃 En wat een straffe plannen.
Oh, leuk! En straf ook, 32 jaar samen, dat is al niet niets meer he 🙂
Goed bezig! Die enchiladas zien er lekker uit. Ik heb dat kookboek hier staan, maar nog veel te weinig gebruikt. Misschien moet je eens solliciteren bij Angela Liddon, want jouw foto doet mij daar meer zin in krijgen dan die in het boek zelf :-). En last but not least: gelukkige verjaardag!
Haha, hoe zalig zou dat wel niet zijn? 🙂 Merci, voor de wensen en het compliment!
Fijne verjaardag! Die enchilada’s zien er echt super lekker uit! Ik heb al veel fijns gelezen over het kookboek dus heb het maar gelijk op mijn verlanglijst gezet 😀
Toffe doelen trouwens en zo te zien ben je ook goed bezig!
Merci!
We hebben nog veel te ontdekken in dat kookboek, maar tot nu toe is elk recept dat we al uitgetest hebben de moeite waard geweest 🙂 Op mijn verjaardag hebben we de portobelloburgers gegeten, ook heel lekker!
Gelukkige verjaardag!!
Ik vind die blog-give-aways toch wel vallen onder “zomaar” acties hoor. Je bent inderdaad (en niet alleen hiervoor) te streng voor jezelf!
Cava, ik zal ze laten meetellen dan 🙂 Al vraag ik mij nu wel af op welke andere gebieden je mij te streng vindt? 🙂 (niet dat je geen gelijk hebt, al vind ik het puur in dit bericht nog heel goed meevallen, eigenlijk 🙂 )
En: bedankt!
Goh, hoe moet ik dat uitleggen. Ik ken je niet goed, uiteraard, maar mijn gevoel bij wat je schrijft op je blog, is dat je streng bent voor jezelf. Dat je niet snel tevreden bent met wat je doet. Dat je perfectionistisch bent. Dat je er weinig moeite mee hebt om jezelf te analyseren en streng te beoordelen. Je hebt een bepaalde verwachting voor jezelf, je wil een bepaald niveau bereiken, en daar ga je dan heel veel voor doen.
Lijkt me.
Ik kan fout zitten.
En ook: er is ook niks mis mee, als je daar zelf niet te ongelukkig van wordt. En als je al doende de dingen doet die je graag doet.
Want het mag niet gaan ten koste van wat je graag doet, vind ik.
Kan oppervlakkig klinken, maar “levensplezier” scoort hoger in mijn lijstje dan de perfectie of het hoogst haalbare bereiken. En smoor ik elke discussie vaak in de jolige opmerking “perfectie is saai”. Wat het niet is natuurlijk. Ik heb alleen geleerd, in alle ellende die mij en mijn gezin de laatste jaren overkwam, dat levensvreugd voor mij het hoogst haalbare goed is. Ik wil doen wat ik graag doe. Punt. Niet dat dát gemakkelijk is hoor, want onze samenleving saboteert me daarin nogal vaak. Maar toch. Ik vraag me toch wel vaak af wat het fucking nut is van waar wij als mensen allemaal mee bezig zijn.
Oei. Ik had geen idee toen ik begon aan deze reactie, dat ik bij existentiële levensvragen zou uitkomen.
Goeiemorgen! Geniet van je dag! (past toch wel bij het voorgaande)
Je hebt absoluut gelijk. En het is eigenlijk best wel confronterend dat iemand die mij inderdaad niet zo heel goed kent, dat toch zo snel opmerkt. Op zich scoort levensplezier bij mij ook veel hoger dan perfectie bereiken. En in verschillende levensgebieden kan dat “bereiken van het perfecte” mij eigenlijk ook weinig schelen en kan ik wél zeer veel levensvreugde vinden. Maar zeker op gebied van werk en studie zorgt het vaak voor heel veel stress: ook al weet ik rationeel dat het niet nodig is, door mijn persoonlijkheid/opvoeding/mensen die ik tegengekomen ben, voelt het emotioneel nog altijd alsof ik pas goed genoeg ben als ik het allerbeste doe wat ik kan. Maar dat vraagt natuurlijk veel te veel energie om haalbaar te zijn en dus om mij gelukkig te kunnen maken.
Tegelijk is het ook niet altijd zo makkelijk om er uit te geraken: zo wil ik eigenlijk liefst een andere job (want de huidige is inhoudelijk interessant, maar de structuur – waarbij ik per kwartier moet bijhouden wat ik gedaan heb – werkt niet voor mij en triggert teveel dat perfectionisme). Alleen blijkt het echt niet evident om iets anders te vinden (echt al tig sollicitaties verstuurd, maar ik word meestal zelfs niet eens voor een gesprek uitgenodigd…), waardoor ik dan toch maar vasthoud aan wat ik nu heb, want beter “iets” dan “niets”. En start ik dan een studie om te proberen mijn werkkansen te verbeteren, maar triggert die thesis momenteel heel veel “faalmomenten” van vroeger (die dat rationeel gezien niet altijd waren, maar toen wel zo aanvoelden en nu voor blokkages zorgen), waardoor het plezier er op dit moment compleet af is, maar het tegelijk ook niet evident is om het dan “maar gewoon” niet te doen. Puur naar levensvreugde op dit moment de beste keuze, maar op langere termijn? Mja, die existentiële levensvragen, die zijn hier momenteel dus ook zeer aanwezig. Want zijn al die paniekaanvallen van de laatste weken, al die stress, het wel waard? Kan ik niet iets anders doen dat makkelijker gaat? Maar wat dan? En laat onze maatschappij dat wel toe, want huur en eten moeten nog altijd betaald worden natuurlijk…
Ik begrijp je dilemma’s maar al te goed. Als je het een tijdje geleden had over die spagaat tijdens het vallen van de fiets, die spagaat moet een mens soms virtueel wel beheersen om het leven wat leefbaar te houden. De balans tussen werk, persoonlijke ontwikkeling, relatie, huishouden… het is zoveel. En dan twijfel ik tussen “het is zoveel” en “we leggen onszelf zoveel op”. Ik zit momenteel ook verstrikt in die denkoefening hoor. Ik heb een paar keer gesolliciteerd, ben daar compleet gedesillusioneerd van teruggekomen. Ik volg outplacement, de lieve man die me begeleidt, duwt me eigenlijk in een richting die ik niet meer uitwil. Wat ik vroeger deed, past het beste bij mij, blijkbaar, maar ik wil dat niet meer doen! Ik ben er zo op uitgekeken! Ik wil iets anders! Maar wat? Wat ik graag doe, zal wellicht niet genoeg geld opbrengen om er de huur en het eten van te betalen. Ik stel alle beslissingen nog wat uit, maar veel tijd rest me niet meer.
Dus ja… ik begrijp waar je gewrongen zit.
Veel existentiële vragen, ja. Waar het moeilijk antwoorden op bedenken is waar we gelukkig van worden.
Pfoe, lastige beslissingen inderdaad ook bij jou… Hopelijk lukt het om toch iets te vinden waar je je goed bij voelt! Je hebt het ongetwijfeld al lang en breed bekeken, maar is halftijds doen wat je deed (om geld op te brengen) en halftijds doen wat je wil doen (om voldoende plezier te hebben) een optie?
Gefeliciteerd met je verjaardag!
En ik vind ‘magjes’ een mooi woord!
Bedankt!
Ja, is een mooi woord he! En het drukt ook zo goed uit wat dit lijstje is. Want ik krijg soms wel de opmerking dat ik mijzelf zoveel opleg met mijn lijstjes, terwijl die eerder een soort herinnering zijn om regelmatig leuke dingen te doen, dingen die mij deugd doen. En doe ik ze niet, dan is het ook ok, dan zal ik wel iets anders aan het doen geweest zijn 🙂
Een dagje te laat… Gelukkige verjaardag! En ook Goe bezig!!
Bedankt!
Fijne update! En nog een late gelukkige verjaardag; ik ben het compleet uit het oog verloren. Het is nochtans een datum die ik niet zou mogen vergeten 🙂
Merci! En jij hebt echt wel een belangrijkere verjaardag om aan te denken he, die dag 🙂
Jeeeej voor lijstjes, en “magjes/willetjes”, geen “moetjes” 😉
Nog een late gelukkige verjaardag! Ik heb er op de dag zelf effectief aan gedacht, maar een mail sturen leek me zo onnozel en ik heb eigenlijk geen andere manier om je te contacteren so there, dan nu maar!
Merci! 🙂
Dzju, heb ik helemaal je verjaardag gemist. Ik ga hem zo meteen op mijn verjaardagskalender zetten zodat dat niet meer kan gebeuren. Van sommige mensen ken ik hem uit het hoofd maar van een deel mensen die ik online leerde kennen zit hij precies nog niet helemaal opgeslagen in dat kopje van me. Hopelijk heb je een fijne verjaardag gehad. Ja, ik weet dat die wens wel heel heel laat komt maar ik loop dus ook weer schandalig achter met mijn blogfeed. Jouw uitdaging deed me beseffen dat het aantal DIY-projecten hier de laatste tijd vrij laag blijft (op kaarten na) en dat ik dit jaar vooral kaartjes heb verzonden in plaats van lange brieven.
Ik vind dat je goed bezig bent met je indrukwekkende challenges en je hebt helemaal gelijk wat die laatste betreft. Eigenlijk doe je dat soort zaken vrij vaak maar denk je al snel dat ze ’te klein’ zijn om ze af te vinken. Misschien moet je gewoon wat minder streng zijn want vaak zijn het net die kleine zaken die een groot verschil maken.
Haha, ik vind het fijn als mensen er op de dag zelf aan denken, maar eigenlijk vind ik mensen in de dagen / weken nadien ook heel tof 🙂 Zo blijf ik mij jarig voelen, dus merci 😉