Gedicht: Verzet
Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen
(Remco Campert, Betere tijden)
Ja, dit blijft een prachtig en raak gedicht!
Het doet me denken aan mijn leraar Latijn. We leerden over culturen in verval en in opkomst, hypocresie enz….Hij tekende curven van hausecurves naast elkaar elkaar kruisend: de ene cultuur komt op en raakt in verval en in dat verval zitten al de kiemen van de volgende cultuur die opkomt maar je merkt het nog niet want lijn zit nog onder die in verval.
Gelinkt was dus kritisch zijn en hoe kon je in verzet gaan? Als je deel uitmaakt van een maatschappij kan je niet uit die maatschappij stappen als die je niet aanstaat. Zelfmoord plegen helpt niet. De opdracht die we kregen was houtwormen zijn. Je maakt deel uit van wat je wil wijzigen, je bent 1 ecosysteem. Maar je knaagt van binnenuit. En met veel houtwormen samen…maak je behoorlijk wat verandering. Maar de verandering gebeurt dus ook het effectiefst van binnenuit, niet als buitenstaander.
het zijn lessen en discussies die ik nooit vergeten ben.
Wat een mooi beeld, van die houtwormen! Dat klinkt als een heerlijke leraar ook, hoe hij zijn vak gebruikt om veel breder te gaan. en je zo lessen meegeeft die je je leven lang niet vergeet.
ja een heerlijke leraar. Een van de enige mannen op een vrouwenschool…de enige die met voornaam genoemd werd “Piet”. Ik kende Piet al van toen mijn zus bij hem zat, ik keek al uit om bij hem te zitten. Mijn eerdere leraren Latijn waren oudleerlingen van hem, geïnspireerd door hem en zijn stijl overnemend.
Teksten werden niet voorgelezen, ze werden geroepen, gedeclameerd, met drama, met passie….we kregen punten voor “vragen stellen” op huiswerk en examens want in je vraag kan je zien hoever je zelf al moeite deed en redeneerde
vb “vertaal dit eens, ik kan dat niet vertalen” of ” Ik zit vast met die vertaling want ik denk dat dit woord het onderwerp is maar dat klopt niet met de naamval ” …
Grap is door je vraag zo precies mogelijk te stellen (en meer punten te krijgen) vond je vaak het antwoord.
Er was ook altijd een optionele sectie “leef je uit”: tekening bijsturen, knutselwerk, gedicht, whatever.
Piet stierf een paar jaar nadat ik afgestudeerd werd. Al dansend op school tijdens het proclamatiefeest van oa zijn zoon. Veel te jong, maar een prachtige dood zou hij zeggen: “al dansend”. Zijn begrafenis was overweldigend. Generaties oudleerlingen waren daar. Echt serieus. En organisaties waar hij vrijwilligerswerk bij deed enz enz. Een kerk en een kerkplein vol. En vast iedereen wist daar wat het betekende om houtwormen te zijn.
Amai, ik word er al wat emotioneel van, terwijl ik hem nooit gekend heb. Wat mooi dat er zoveel mensen naar zijn begrafenis kwamen, dat zegt heel veel over de impact die hij gehad heeft.