Tag: Gedicht

We zwaaien uital wat niet op de rug kande tuba, de moestuin, de badkuipdie bij gebruik als een walvis door het huis zong de boot vertrekt ook zonder ons aan boordwe binden onze heimwee aan bolderswapperen naar de kade waar...

Ik weet het weldit is gestolen tijdwaarin ik nog evennet niet slapen wil langs jou om met trage handenmijn dromen los te knopenen neer te halen. Dat ik ze dan nog natrillendals vlindervleugels in winterluchtover je heen wil leggen. met...

Ik val, ik val net niet, ik sta, ik sta mijn mannetje, ik hou toch stand, ik hou me goed, herstel, o nee, ik val, ik val opnieuw, wiebel, wankel, struikel even, kom weer overeind, nee, nú val ik echt,...

Zoals met de gek uit het grapje die zich voortdurend met een hamer op het hoofd sloeg, en naar de reden gevraagd, zei: ‘Omdat het zo prettig is als ik ermee ophou’ – zo is het een beetje met mij....

Omdat geen enkel kind verplicht zou mogen worden om veel te vroeg het land van grote mensen in te moeten… Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zijn...

Was liefde van glas, ze zou zingen kunnen en vullen, laven, warmen en verkoelen, rinkelen en tingelen tot ogen blinken van plezier was liefde van glas, je zou haar schilderen kunnen in alle kleuren die bestaan, en zonnesplinters vangen tot...