Tag: Gedicht

Deze dagen zetten een kommain onze volle zinnenvan drukte.Stil. Zeggen ze. Adem.Zoek de verte. En toch.Laat je raken.Door nabijheid en mensen.Door schoonheid en stilte.Zeker nu. Vooral nu.Luister. Zeggen ze. De kommaen hoe ze zin geeft. (Marlies Verdoodt)

Hoe kwijt kan iets zijnwanneer ik het met dichte ogennog steeds kan zien? (Jaap Robben)

Verzet begint niet met grote woordenmaar met kleine daden zoals storm met zacht geritsel in de tuinof de kat die de kolder in zijn kop krijgt zoals brede rivierenmet een kleine bronverscholen in het woud zoals een vuurzeemet dezelfde luciferdie...

In het evenwijdig levenRuikt het naar snelstromend waterEn veert de aardeOnder mijn gejaagde voet Het is eenvoudig:Buigen en afzettenEn in geen tijdBen ik acht meter hoog En dan landen:Langzaam dalen enBevend zwevenOver eindeloos gras Overdag draag ik mijn vreugdeDiep in...

Mijn oma weet verhalenvan heel erg lang terug.En als ze die vertellen wil,gaat dat niet zo vlug. Maar op de televisieis soms een grappig speldat ik niet zo goed volgen kan:dat gaat weer veel te snel. En dus houd ik...

Ik heb handendie graag iemand zouden aaien. Al is af en toe eens zwaaienook een goed begin. (Jaap Robben, ’s Nachts verdwijnt de wereld)

ik blijf hangenik blijf haperenlet-ter-gre-pen stapelenmijn gedachten dwalendoor de woordenbrij ik kom heus weluit mijn woordenmaar de woordenniet uit mij (Derek Otte)

Er was eens het water Waar was het? Aan de rand van het water Waar het aan land komt Waar zeg je? Waar het water aan land komt Van wie? Waar ons water ons land wordt, bedoel je Waar ons water ons land is en ons zand ons zand is Daar was het Waar de wolken en de...

… zag jij misschien dat ik naar jou,dat ik je zag en dat ik zag hoe jijnaar mij te kijken zoals ik naar jouen dat ik hoe dat heet zo steels,zo en passant en ook zo zijdelings –dat ik je...