Tag: Gedicht

Was liefde van glas, ze zou zingen kunnen en vullen, laven, warmen en verkoelen, rinkelen en tingelen tot ogen blinken van plezier was liefde van glas, je zou haar schilderen kunnen in alle kleuren die bestaan, en zonnesplinters vangen tot...

Opgevoed in zwijgzaamheid. Het is sindsdien mijn vak: woorden zoeken die zwijgen. Die je niet hebt, maar alleen kunt krijgen. Misschien leerde ik het van mijn moeder. ‘Jongen, je weet wel,’ zei ze toen ik ging trouwen. Ik heb er...

Ik hou van haar. Veel te intens. Het zal vanzelf wel minder worden. Ze wordt wel weer zomaar een mens. Het mens. Met afspraken. En orde. De duizend en zoveelste zoen komt wellicht ergens naast mijn oor. We zullen het...

Op de wanden Van mijn hart Pleeg ik Elke dag Graffiti. Hoor mij roepen Hoor mij tieren Hoor mij brullen Hoor mij gieren Hoor mij tilt slaan Hoor mij stilletjes luidkeels Doodgaan. (Sabien Jagers)

Ik ben moe, ik heb vandaag je borst tien keer niet aangeraakt, lieve woorden niet gezegd, gedacht aan je nagels in mijn rug die een eeuwigheid achter mij ligt en waaruit ik vanmorgen ben opgestaan als uit een bed. Ik...

Vertraag. Vertraag. Vertraag je stap. Stap trager dan je hartslag vraagt. Verlangzaam. Verlangzaam. Verlangzaam je verlangen En verdwijn met mate. Neem niet je tijd En laat de tijd je nemen – Laat. (Leonard Nolens, Laat alle deuren op een kier)

Ik was verbaasd, verliefd, verrukt, ik heb je als een bloem geplukt. Eeuwig zul je bloeien want ik heb je in mijn ziel geplant. (Toon Hermans)