35 before 35 – Update 8

Met een beetje vertraging – ik werd 34,5 op 22 december (wat wel zeer officieel klinkt, het is niet dat we dat vieren natuurlijk 🙃) – is het vandaag tijd voor een nieuwe halfjaarlijkse update van de 35 uitdagingen, die ik graag tegen mijn 35e wil behalen (hier updates 1, 2, 3, 4, 5, 6 & 7). Zoals steeds: dit zijn dingen die ik “wil”, niet “moet” doen. Van zodra ze aanvoelen als moetjes, zwier ik ze van de lijst of pas ik ze aan. Ik ga in deze update enkel in op de puntjes waar er ondertussen enige vooruitgang / verandering geweest is of waar ik een aanpassing gedaan heb.

3. Gemiddeld 35 boeken per jaar lezen
Ik las in 2021 70 boeken, dus dit was amper een uitdaging te noemen. En daarmee heb ik dit puntje eigenlijk ook al volledig behaald, want zelfs als ik bij wijze van spreken geen enkel boek zou lezen in 2022, heb ik desondanks nog een gemiddelde van meer dan 35 boeken per jaar (niet dat ik van plan om te stoppen met lezen uiteraard; er staan er nu al weer 7 op de teller).

4. Elk jaar 2500km fietsen, 250km lopen en 30km zwemmen
Het fietsen was in 2021 een groot succes met 5300km op de teller (nog steeds ver verwijderd van de 10000km die ik er ooit deed, maar er is tegenover de voorbije jaren een duidelijke positieve tendens en dat is het belangrijkste, want ik heb er zo ongelooflijk veel deugd van).
Ik schreef al in update 7 dat het lopen onhaalbaar ging worden en dat bleek ook effectief het geval, want ik eindigde met 58km op de teller en een loopverbod van de dokter. Ook het zwemmen haalde ik niet, al deed ik in de tweede helft van het jaar wel een serieuze inhaalbeweging. Had ik eind juni amper 2,7km gezwommen (door sluitingen van de zwembaden en door kleinere ingrepen aan mijn heup), dan eindigde ik toch met een mooie 20km op de teller. Zonder pandemie en heupproblemen was die 30km dus wel haalbaar geweest.

Uetikon am See (Le petit requin)
Een deel van die fietskilometers legde ik af met de e-bike en dat bleek dé fietsontdekking van 2021. Plots is 70km pendelen niet compleet onmogelijk en in de beste weken (qua weer, qua heuppijn) reed ik zelfs 2x per week met de fiets naar het werk. Dit soort uitzichten helpt daar natuurlijk ook wel bij 😃

13. Drie officiële talen én Zwitsersduits spreken
Ik volg Italiaanse les en in die zin dus volop bezig met dit puntje. Of ik tegen mijn 35e vlot Italiaans kan spreken, is nog iets anders, maar op zijn minst is er duidelijke vooruitgang tegenover voor dit puntje. Zwitsersduits blijft een twijfelgeval, ik spreek het al wat beter dan vroeger, maar oefen eigenlijk veel te weinig (op het werk blijft het bizar om plots Zwitsersduits te gaan spreken, terwijl dat wel dé plaats is waar ik goed zou kunnen oefenen).

19. 35 creatieve projecten uitvoeren
De teller stond de vorige keer op 19 projecten en daar kwam nog het volgende bij:

  • Een bureau laten maken
    Een gevolg van de vele uren homeoffice was dat we een tweede bureau wilden hebben, zodat niet telkens een van ons aan de eettafel moet zitten. We gingen op dezelfde manier te werk als bij het eerste bureau dat we een paar jaar geleden lieten maken: ik bestelde stalen poten in een atelier in Frankrijk (dezelfde als toen, zodat – als de bureaus ooit in dezelfde ruimte komen te staan – ze weliswaar niet identiek zijn, maar qua stijl bij elkaar passen), we kozen in een lokaal houtatelier recyclagehout en bespraken met de meubelmaker hoe we wilden dat de tafel er uit zag. Ging ik toen simpelweg voor een bestaand tafelblad uit kersenhout (als ik het mij goed herinner), waarvan ik de “ouderwetse” randen liet afsnijden (maar wel oude aantekeningen op de onderkant behield), dan kozen we nu losse planken uit kastanjehout, die de meubelmaker verzaagde, opnieuw samenpuzzelde (vandaar de spiegelingen in de houtlijnen) en verlijmde. Het blijft een beetje kantje boordje om dit mee te tellen, maar aangezien ik wel degelijk een deel van de creatieve arbeid deed, zij het dan eerder in het bedenken dan in het uitvoeren, past het wel. Hoe dan ook: fan van beide tafels! 😃
  • Twee cadeaupakketjes knutselen (niet alles erin was zelfgemaakt, maar wel een deel)
  • Kerstversiering knutselen
  • Twee keer een hoop kaartjes
  • Geen idee of het echt als “creatief” project bestempeld kan worden, maar ik besefte plots dat we de afgelopen jaren telkens twee fotokalenders samenstelden, eentje voor mijn ouders en eentje voor Johans moeder. Aangezien dat al zeker sinds het begin van deze uitdaging het geval is, mag dit zeker wel meetellen als “twee projecten”.
  • Agenda voor 2022
    Mijn werkagenda hou ik digitaal bij, maar mijn privéagenda heb ik nog altijd het liefst op papier. Heeft ook het voordeel, dat ik thuis geen “werkinput” krijg wanneer ik mijn agenda opensla. Enkel “uitzonderlijke” werkafspraken schrijf ik er in, zoals vb. wanneer ik veel vroeger of later dan normaal moet werken of wanneer ik mijn vrije dag wissel.
Agenda (Le petit requin)
Mijn huidige agenda

Daarmee komt de teller op 28 te staan; ik ga dus nog serieus mogen knutselen het komende half jaar. “Gelukkig” ben ik drie maand quasi aan de zetel gekluisterd en komt er dus een hoop sporttijd vrij. Afhankelijk hoeveel energie ik heb, kan die hopelijk ook met wat geknutsel opgevuld worden.

20. 35 nieuwe recepten uitproberen
De vorige keer stond de stand op 25 recepten; ondertussen maakte ik nog volgende recepten:

26. One pot pasta tomaat-mascarpone (het werd een aangepaste versie, omdat ik paprika en quornblokjes toevoegde, maar de basis was wel degelijk dit recept)
27. Gratin van aardappel en koolrabi met vegetarische schnitzel (de schnitzel is uiteraard niets nieuw en ook niet bepaald een recept te noemen, de gratin wel)
28. Kleurige couscoussalade met halloumi, uit: Honger! (ook dit recept volgde ik niet 100%, omdat we geen komkommer in huis hadden, maar wel koolrabi uit de moestuin. Waarop ik besliste om zowel de bietjes als de koolrabi kort even aan te bakken i.p.v. ze volledig rauw te eten, zodat het minder een lauwwarme als wel een echt warme maaltijd werd)
29. Halloumiburger met gegrilde watermeloen (Johan had hier eerst geen goed oog in, maar vond het uiteindelijk toch voor herhaling vatbaar. Al ga ik dan wel de tomaten-meloensalsa opdelen in twee porties: de ene kruiden met gerookte paprika, zoals in het recept, en de andere met gewone of pikante paprika, want gerookte paprika en ik, dat blijft een moeilijke combinatie)
30. Risotto op rozen, uit: Honger!

32: Hemelse prei met gnocchi, uit: Honger!
33. Kleurrijke granensalade, uit: Honger!
34. Over de geit en het groene blaadje, uit: Honger! (allemaal om te lekkerder en zo is ook nogal duidelijk welk kookboek hier het vaakst uit de kast komt 😃)

Nog één recept te gaan, dus dat moet zeker lukken.

23. Minstens één nieuw wereldwonder zien
> Minstens één nieuw werelderfgoed zien
Zolang de pandemie woedt, liggen de wereldwonderen buiten mijn bereik. Ooit wil ik er wel graag nog enkele bezoeken (hoewel ik al pakken selectiever geworden ben wat “verre reizen” – en dus “vliegtuigreizen” – betreft, dus die 10 wereldwonderen die ik ooit wilde zien, dat hoeft niet meer zo per se), maar voorlopig is dat gewoon geen optie. Daarom dus een haalbaarder alternatief, namelijk dat ik nog een nieuw werelderfgoed ga bezoeken. In Zwitserland bezocht ik de meeste al, maar ik heb nog wel enkele opties. Ook een bezoekje aan België zou een gelegenheid kunnen zijn, want daar is ook nog veel moois te ontdekken.

26. Boven 3500m wandelen
Eind augustus stonden we bovenop de Allalinhorn, goed voor 4027m! We begonnen aan de klim vanaf Mittelallalin op 3460m hoogte en wandelden dus quasi de hele tijd boven 3500m. Uitdaging geslaagd, denk ik dan 😃

Monte Rosa massief (Le petit requin)
En vooral, oooh, het was daar zo schoon boven!

28. Een artikel of boek publiceren
In november verscheen een artikel van mijn hand in het jaarboek van de Schweizerische St. Lukasgesellschaft für Kunst und Kirche, een vereniging rond kerk en kunst. Thema was de kerk waar ik mijn thesis over schreef, dus ik ben meer dan blij dat die thesis, waarvan ik lang dacht dat ik hem nooit zou kunnen afwerken, niet alleen voltooid raakte, maar ook de mogelijkheid bood om een artikel te schrijven. Dat ze ook mijn eigen foto’s gebruikten, was een schone kers op de taart.

Jahrbuch St. Lukasgesellschaft (Le petit requin)

29. Mijn 1000e blogbericht posten
Dit is bericht 850, dus de kans dat ik in het komende half jaar nog 150 berichten ga schrijven, is onbestaande (zelfs als ik tijdens mijn revalidatie veel zou schrijven, is ca. 30 berichten per maand nogal overkill 🙃). Nu ja, ik wist op voorhand dat dit doel zeer ambitieus was, maar anderzijds schatte ik ook correct in dat 750 berichten te makkelijk zou zijn. 900 zou nog wel een mooi tussendoel vormen…

33. Blindelings een land op de kaart van Europa uitkiezen en er de dag zelf naartoe vertrekken
> Blindelings een kanton op de kaart uitkiezen en er de dag zelf naartoe vertrekken
Ik zou dit puntje supergraag ooit nog in de originele versie uitproberen, maar eerlijk: op dit moment is zomaar random naar een land vertrekken gewoon niet haalbaar. Welke regels gelden er? Volstaat mijn certificaat met booster om in te reizen of moet ik nog een test doen? Moet ik een test doen bij terugkeer? Nog los van de vraag of het besmettingsgewijs überhaupt slim is om veel te reizen, is dit puntje alleen al door die praktische beslommeringen gewoon niet haalbaar. Ik heb lang gehoopt dat het wel weer ging kunnen, maar gezien de huidige situatie heb ik besloten het om te vormen, zodat ik toch iets in de trant van het originele idee kan doen. Op zich ben ik al in alle kantons geweest, maar uiteraard in de verste verte nog niet in alle dorpen en steden, dus ook hier is de kans groot dat ik iets nieuws ga ontdekken.

MTB Pass da Costainas (Le petit requin)
En als ik hier opnieuw beland, vind ik het ook niet erg 😍

Vermoedelijk leunt deze update dicht tegen de eindupdate op mijn 35e verjaardag in juni aan, want van de dik vijf maanden die mij nog resten, ga ik er drie moeten revalideren. Wat sporten betreft, is er dus amper iets te verwachten: zwemmen zal al minstens totdat de wonde genezen is, niet mogen, al vermoed ik dat ik dat daarna wel het snelste ga kunnen oppakken. Fietsen lukt hopelijk ergens in de zomer terug en lopen, tja, als dat tegen 2024 terug kan, ga ik blij mogen zijn, denk ik.

Dat is natuurlijk het lastige aan zo’n hele lange termijn-doelen: ik had begin 2018, toen ik deze lijst opstelde, geen idee dat er dit jaar een heupoperatie op het programma zou staan, dat er een pandemie zou uitbreken, dat ik mijn thesis pas in 2021 zou afwerken en ondertussen 90% i.p.v. 60% zou werken… In die zin is een jaarlijstje iets planbaarder, anderzijds geeft zo’n langetermijnlijst wel de mogelijkheid iets zottere ideeën (vb. alle kantons bezoeken zou in één jaar te ambitieus geweest zijn) uit te proberen. Ik denk er nog even over na 😉

12 reacties

  1. In 2020, 2021 (en 2022?) was het al niet evident om jaardoelen te maken, want wie weet wat Corona allemaal brengt. Laat staan dat je dus in 2018 een glazen bol had.
    Maar toch een goed resultaat (tot nu toe) vind ik.

  2. Van mij mag je gerust proberen om toch voor die 1000 blogposts te gaan, want ik kom hier altijd graag lezen. : )
    ‘Honger’ stond op mijn wensenlijstje voor Kerstmis, ook al dankzij de watertandende foto’s op je blog, maar mijn Secret Santa koos een ander -ook heel leuk- cadeau, dus ik ga het boek zelf eens moeten aanschaffen, denk ik.
    Ik duim voor een goede operatie en een vlot herstel nadien.

    • Haha, die 1000 gaat echt niet lukken, maar wel heel lief dat je het toch allemaal zou willen lezen 🙂
      Heb je jezelf Honger ondertussen cadeau gedaan? Ik heb meerdere leuke (vegetarische) kookboeken in de kast staan, maar dit is echt wel hetgene dat het vaakst gebruikt wordt. Plenty en Plenty more vb. hebben ook superlekkere recepten, maar dat zijn er vaak toch eerder voor een weekenddag-met-veel-tijd (zowel om nog wat extra kruiden te gaan kopen als om het te koken 🙂 ), terwijl veel van de recepten in Honger ook gewoon op een weekavond kunnen.

      • ik heb echt altijd nood aan een uurtje of twee rust in ’t weekend…dan kruip ik in zetel met laptop en da’s meestal dat ik een aantal posts vooruit schrijf. Zeker als ik in de oostkantons ben, kan ik wel een paar uurtjes bloggen. Gisteren er ook weer 6 gedaan. Dus ik blog nooit op weekdagen, maar plan vooruit in ’t weekend. Voor mij is dat wat hergenieten/verwerken van wat ik gedaan heb. ….toffe wandeling…foto’s zitten nabekijken en dan in blogpost gooien voor de week erop. In Februari ziek geweest en anderzijds wat drukke weekends en je zag opeens hele gaten in mijn blog vallen.

        • Lees ik dat nu juist, dat jij ca. 6 blogs op 2 uur schrijft? Amai, dan moet ik echt wat efficiënter leren zijn, want daar doe ik dus echt veel langer over 🙂

          • mja, dat hangt ervan af, maar de kwaliteit is er ook wel vaak naar. (en de weinige lezers ook). Veel ” ‘k dump wat foto’s en schrijf dan 2 lijnen tekst erboven” posts. en de posts met uitspraken van mijn kinderen of de count your blessings hou ik continu in icloud op notitie van mijn telefoon bij en doe ik gewoon copy paste.
            Mijn perfectionisme uit zich niet zo echt in het bloggen, zal ik dan maar toegeven. Daar overheerst de dwang om iets te posten en te delen

          • Goh ja, ik zou dat perfectionisme soms wat meer moeten loslaten. Mijn “maand in woord en beeld”-blogposts zijn op zich ook niet meer dan “wat foto’s dumpen met 2 lijnen tekst erboven”, maar eer ik foto’s uitgesorteerd heb, copyright erop, alt-tekst voor slechtzienden ingevoegd en dan de zinnetjes geschreven heb… Denk dat het pakken gezonder is om zoals jij dat perfectionisme op sommige gebieden te kunnen loslaten 🙂

  3. Die hemelse prei met gnocchi is, wel, hemels, amai, dat staat hier één keer per maand op het menu, no more waterige prei met bechamelsaus van vroeger meer voor mij 😀
    Het leven kan zoveel onverwachte wendingen nemen, het doet me eraan denken dat ik ook nog ergens een “40 voor 4O” lijstje heb zweven, ik durf er bijna niet naar gaan kijken, volgens mij staan er dingen als vliegen met een helikopter (of was het een luchtballon?) op en dat spreekt mij nu totaal niet meer aan, ik ben veel meer in mijn cocon gekropen de voorbije jaren en dat is completely fine.

    • Ja, absoluut! Aan dit lijstje heb ik enkel maar kleinere aanpassingen gedaan, op basis van de huidige situatie, maar op mijn life list heb ik al veel grondiger geschrapt of toegevoegd. Mag ook gewoon mee evolueren, zo’n lijstjes.
      Ik heb gelukkig geen waterige prei met bechamelsaus-trauma 😉 maar effectief, zo’n verschil dat dat maakt om die prei langzaam te laten garen. Superlekkere groente!