35 before 35 – Eindupdate

Twee weken geleden ben ik 35 geworden; tijd dus voor de eindupdate van de 35 uitdagingen, die ik graag tegen mijn 35e wilde behalen. De tussenupdates vinden jullie hier: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 & 8.

1. Een telegram versturen

Begin dit jaar stuurde ik nieuwjaarswensen per telegram. Ik ben wel stomweg vergeten na te vragen of ze ooit zijn toegekomen, dus dat hoop ik dan maar 🙃 Het werd uiteindelijk een moderne versie van een telegram, aangezien het in België (en heel veel andere landen) niet meer mogelijk is de typische ouderwetse telegram te versturen.

2. Tatoeage (laten) ontwerpen en plaatsen

Dit is niet gelukt. Het idee is er op zich nog steeds, daar niet van, maar het is nu ook weer niet zo dat ik “absoluut nu onmiddellijk” een tattoo moet hebben, waardoor het effectieve uitwerken van het idee te vaak ondergaat. Ik heb ondertussen wel al concretere voorstellingen, maar zo ongeveer tegen dat ik die had, zat mijn heupoperatie er oorspronkelijk aan te komen en kort voor een zware operatie een tattoo laten plaatsen, leek mij niet zo’n slim idee. Eer ik dan wist dat die operatie niet meer in het voorjaar ging plaatsvinden waren we al bijna midden mei en ja, in die anderhalve maand is het dan ook niet meer gelukt. Is ook cava, het komt als het komt 🙂

3. Gemiddeld 35 boeken per jaar lezen

Dit was eigenlijk een gemakkelijke, want dit zijn mijn aantallen gelezen boeken van de afgelopen jaren (2017 tel ik niet mee, aangezien ik mijn lijstje eigenlijk pas begin 2018 en niet vlak na mijn 30e verjaardag maakte, maar ook dat jaar zat ik ruim boven 35 boeken):

• 2018: 62 boeken
• 2019: 61 boeken
• 2020: 60 boeken
• 2021: 70 boeken
• 2022 tot nu toe: 32 boeken

Die “per jaar” beschouw ik gewoon per kalenderjaar, omdat ik geen zin heb/had exact telkens van 22 juni – 21 juni bij te houden hoeveel boeken ik gelezen heb. Zelfs ik heb grenzen waar het precisie van lijstjes betreft 😜 Idem trouwens voor andere jaarlijkse puntjes, zoals ook het volgende.

4. Elk jaar 2500km fietsen, 250km lopen en 30km zwemmen

De afgelopen jaren had ik volgende kilometerstanden op de teller staan:

	Fietsen	Lopen	Zwemmen
2018	1650 km	145 km	15 km
2019	2100 km	150 km	20 km
2020	4114 km	255 km	20 km
2021	5300 km	58 km	20 km
2022 (stand eind juni)	2093 km	2,5 km	12,5 km

Goh ja, kan ik dit doel als “geslaagd” beschouwen of niet? Puur op basis van de cijfers niet, want ik haalde bij het zwemmen nooit mijn doel, bij het lopen maar één keer en bij het fietsen drie keer (ervan uitgaande dat ik voor dit halve jaar dus ook maar de helft van de cijfertjes moet halen). Anderzijds was er bijna altijd wel een reden voor:

• 2018 kampte ik met zware vitaminetekorten, waardoor ik een periode niet kon sporten (het waren namelijk tekorten van het genre dat drie trappen naar mijn appartement opstappen, zorgde voor een kwartier op adem komen in de zetel of een wandelingetje van 4 km heen en weer naar de winkel voor een dutje onderweg na 3 km…) en nadien heel traag terug moest opbouwen.
• 2019 slorpte mijn studie veel tijd op, met niet alleen een semester les, maar ook veel thesiswerk (de thesis afwerken deed ik pas later, maar al het archiefonderzoek, alle kerkbezoeken ter plaatse etc. vonden in 2019 plaats).
• 2020 lukte het fietsen en lopen goed, maar strooide de pandemie bij het het zwemmen roet in het eten.
• 2021 was dat nog steeds het geval en begon vooral mijn heup enorm op te spelen, wat zeer veel invloed op het lopen had.
• 2022 lukt dat zwemmen weer beter (hoewel ik voor 30 km nog een tandje zou moeten bijsteken), gaat dat fietsen vlot, maar staat het lopen logischerwijs nog steeds op een laag pitje. Nu mijn heup minder pijn doet, zou ik het wel graag nog eens willen proberen, tegelijk heb ik ook schrik dat dat voor achteruitgang gaat zorgen en dat is het mij dan ook weer niet waard.

Dus ja, gezien de omstandigheden – gezondheid, studie, pandemie – heb ik het eigenlijk niet eens zo slecht – en wat fietsen betreft zelfs goed – gedaan. Ik tel het dus toch gewoon mee als “geslaagd” puntje 😉

5. Mama worden

Jullie zouden het wel gemerkt hebben, moest dat het geval geweest zijn 😂 Neen dus. Er zijn veel redenen voor, zowel voor het indertijd op de lijst zetten als voor het feit dat het er tot nu toe niet van gekomen is. Dat is ook ok, want het is zonder twijfel de moeilijkste vraag van mijn leven (omdat ze zo allesbepalend is), dus achteraf bekeken was het ook niet iets voor deze lijst, die toch echt wel focust op het soort “tof als het lukt, maar who cares als het niet lukt”-doelen.

6. Alle kantons van Zwitserland bezoeken

Dit doel behaalde ik vorig jaar al en was duidelijk een van de leukste puntjes van deze lijst. Ik ontdekte Zwitserland vroeger al graag, maar dankzij dit puntje ben ik ook naar anders “wat verwaarloosde” kantons gegaan (de niet zo bergachtige kantons dus vooral 🙂), terwijl er ook daar meer dan genoeg moois te zien is. Eigenlijk vond ik dit zelfs zo leuk, dat ik twijfel of ik voor een volgende challenge gewoon nog eens exact hetzelfde ga doen!

[freehtml5map id=”0″]

7. Een kleurenanalyse laten doen of make-upadvies inwinnen

Eind maart lukte het eindelijk om de al sinds 2020 (rara wie spelbreker was) geplande beauty shoot bij Druantia te doen. Een half uurtje opgemaakt worden met uitleg over de functie van de producten en hoe ze best aan te brengen plus een half uurtje fotoshoot zorgde ervoor dat ik ver buiten mijn comfortzone ging (want how jong, make-up en aandacht aan uw uiterlijk besteden, wat is dat voor ijdel gedoe seg. Dixit het stemmetje in mijn hoofd, dat dat nochtans nooit denkt als een ander datzelfde doet…), maar het was wel plezant. Ik zal wel nooit iemand worden die dagdagelijks make-up aanbrengt (dat hoeft uiteraard ook niet), maar het is wel leuk nu iets beter te weten hoe of wat.

8. Een meerdaagse wandeling of fietstocht doen

Dit lukte meerdere keren, met als grootste uitschieter mijn fietstocht langs de Rijn (waarover ik hier verdorie nog altijd niet geschreven heb…). Ik ging daarnaast ook o.a. vier dagen op fietstocht tot in de Jura, deed een vijfdaagse wandeltocht rond de Dents du Midi en een driedaagse in het Binntal. Meer dan geslaagd dus!

9. Een logo maken voor mijn blog

Tja, het idee is er nog steeds, maar ik merk dat ik in mijn vrije tijd zoveel te doen heb, dat ik er gewoon niet aan toe kom. En als ik dan moet kiezen tussen effectief bloggen of dit plekje opfrissen, dan krijg het eerste toch altijd voorrang. Misschien komt het er ooit van, misschien ook niet, ik zie wel…

10. Een actieve vulkaan zien

Dit had ik heel graag gedaan, maar met enerzijds een pandemie die reizen “nogal” bemoeilijkte en anderzijds meerdere uitgestelde Italiëplannen, kwam het er jammer genoeg niet van (zo ook deze zomer weer, want eigenlijk wilden we twee weken naar het zuiden van Italië – met ook Etna, Stromboli en Vesuvius op het programma -, maar door het verplaatsen van mijn operatie, moest ook de reisperiode aangepast worden en midden augustus in de stikkende hitte in het zuiden gaan wandelen en fietsen, nope, dank u wel, liever een andere keer). En ja, ook al is dat zuiden van hieruit veel dichterbij als vanuit België, zo om de hoek nu ook weer niet dat ik snel even een verlengd weekendje vulkanen kan plannen (toch niet als je er niet naartoe wilt vliegen). Het komt wel en we hebben in de plaats heel mooie andere plekken ontdekt, dus het maakt ook niet echt uit.

11. Een dag typisch Belgische of Zwitserse dingen doen

De clichés die ik eigenlijk wilde uittesten – vb. eens een dagje naar carnaval Binche of naar Schwingen gaan kijken -, die kwamen er uiteindelijk niet van. Andere clichés wel, deels weliswaar niet samengebundeld in één dag (zo las ik wel degelijk Heidi, at meermaals fondue en rösti, las Belgische strips en at vlaai, maar niet op één dag…), maar met o.a. een dag WK wielrennen in België, incl. schorgeroepen stem, meerdere Ronde van Vlaanderens met wafels, Tour de Suisse-dagen in de buurt en in de bergen en bergwandelingen met ’s middags Bündner Gerstesuppe in een Alpenhut, denk ik dat ik best wel wat clichés verzameld heb 😉

12. Een Zwitserse C-permit behalen

Die zit ondertussen al drie jaar in mijn portefeuille! Nog twee jaar en dan kan ik misschien zelfs voor staatsburgerschap gaan 😅

13. Drie officiële talen én Zwitsersduits spreken

Mja, dit is een moeilijke. Het hangt ervan af hoe strikt je “spreken” interpreteert, want ik volgde een cursus Zwitsersduits en durf het al eens vaker zelf te spreken, maar vb. op het werk spreek ik nog steeds Hoogduits. Ik volgde ook een cursus Italiaans, dus mijn kennis daarvan is zeker verbeterd, maar ik ben nog niet op het niveau dat ik echt kan zeggen dat ik Italiaans spreek. Anderzijds: ik spreek vloeiend Hoogduits, ik spreek zeer goed Frans en ik versta Zwitsersduits probleemloos, dus in het kader van “niet te streng / perfectionistisch zijn” vind ik die drie in combinatie met een minimondje Zwitsersduits en Italiaans ook niet slecht.

14. 5 verloren contacten opnieuw opnemen en 5 nieuwe mensen leren kennen

Dit lukte al een tijdje geleden. Bij sommige van de “verloren contacten” ging het om een eenmalige “opflakkering”, maar met een vroegere klasgenote sprak ik ondertussen wel meermaals af. Bij die nieuwe mensen zat er weliswaar – zoals ik stiekem misschien wel gehoopt had – niemand bij waar ik al eens spontaan mee afspreek of die hier zomaar eens binnen springt, maar er zijn er wel een aantal goede kennissen geworden en dat is ook al niet slecht.

15. Kamperen

Mijn Rijnfietstocht bestond, op twee nachten na, enkel uit kamperen en ook in de Alpen gingen we een keertje kamperen. Geslaagd dus!

16. 10 km in 1u lopen

Ha, dit moet het life list-doel zijn dat ik al het vaakst op dit soort lijstjes gezet heb. Mijn heup gooide uiteraard roet in het eten. En toch, toch blijf ik ergens wel hopen dat ik het misschien ooit 1x in mijn leven ga kunnen 🙃

17. Een nieuw werelddeel bezoeken

Pandemie en niet meer zomaar op een vliegtuig willen stappen… tja, het is nogal evident dat dit er niet van gekomen is 😉

18. Een iglo bouwen

Het is bij een halve iglo gebleven (te ambitieus gestart met een veel te brede basis), maar het mag wel meetellen.

19. 35 creatieve projecten uitvoeren

Bij de vorige update stond de stand op 28, maar ging ik er vanuit dat drie maanden revalidatie en dus veel zeteltijd makkelijk voor zeven bijkomende projecten ging zorgen. Die revalidatietijd kwam er niet en dus was er ook niet meer knutseltijd dan normaal. Desondanks lukte het, want ik maakte nog volgende creaties:

• Hoes voor onze poef genaaid en hoes voor kussen voorbereid (mijn moeder gaf ons allebei naailes, al deed Johan, die de kussens uiteindelijk effectief in elkaar stikte, het meeste werk, deels omdat hij kort na onze naailes nog verlof had)
• Stempelhoekje gecreëerd in onze bureau/logeerkamer

• Leeshoekje decoratief afgewerkt
• Een geboortecadeautje voor mijn kersvers nichtje gemaakt
• Vijf give-awaypakketjes samengesteld (die na meer dan een jaar eindelijk de deur uit geraakten, sorry!!!)
• Vijf verjaardagspakketjes samengesteld
• Kaartjes gemaakt

20. 35 nieuwe recepten uitproberen

De teller stond de vorige keer op 34 en ondertussen maakte ik biryani uit het kookboek Honger! Nadien kwamen er nog meerdere nieuwe recepten op tafel, maar heb ik ze niet meer specifiek bijgehouden. In alle geval niet alleen een lekker puntje, maar ook eentje dat mij af en toe een schop onder mijn gat gaf om eens iets nieuws uit te proberen of het koken niet altijd aan Johan over te laten 😜

21. In 35 nieuwe restaurants gaan eten

Dit lukte al midden augustus en ondertussen kwamen er daar – niet in het minste dankzij onze date-nights met telkens een nieuw restaurant – nog meerdere bij. Het mag ook al eens makkelijk zijn, denk ik dan 😉

22. Deelnemen aan een long course triathlon

Tja, zie de uitleg bij de 10km lopen in 1u. Als ik dat niet kan, hoe zou een marathon er dan ooit ingezeten hebben? Ook hier: ik droom er nog steeds van, al vrees ik dat het een droom is van de soort die ik beter zou opbergen.

23. Minstens één nieuw wereldwonder zien

Grappig, bij de laatste update veranderde ik het oorspronkelijke doel “minstens één nieuw wereldwonder zien” nog door “minstens één nieuw werelderfgoed zien”, want “zolang de pandemie woedt, liggen de wereldwonderen buiten mijn bereik”. Bleek ik niet eens zo lang daarna naar Zeeland te gaan en zag ik daar de Brouwersdam en de Oosterscheldekering (die ik, ondanks een paar jaar regelmatig duiken in Zeeland, nog nooit deftig zag, want ah ja, onder water aan het kijken natuurlijk). Het werd dus toch een wereldwonder, namelijk eentje van de ingenieurswereldwonderen van de American Society of Civil Engineers.

24. Een feest geven

Mja, dit is een moeilijke. In mijn hoofd werd dit namelijk een verjaardagsfeest of iets dergelijks waar al mijn familie en vrienden op waren uitgenodigd. Ik zou het heel makkelijk op de pandemie kunnen steken dat dat er niet van kwam, maar als ik eerlijk ben, speelt hier vooral angst. Weinig vrienden, veel te vaak onzeker over die vriendschappen… het maakt het niet zo evident om mij bloot te stellen en iedereen tegelijk uit te nodigen (1-op-1 afspreken is nochtans geen probleem). Daarentegen nodigde ik wel de collega’s van mijn beide teams en één ander team uit voor een barbecue bij mij thuis. Dat zorgde er enerzijds door verschillende – nochtans vooral vakantiegerelateerde – annuleringen voor dat net die angst getriggerd werd, maar anderzijds ook dat we toch met 10 collega’s een gezellige avond bij mij thuis hadden. Echt een feest? Nope, dat misschien niet. Angst even durven loslaten door op verzenden te drukken? Jup, 100%. En dus ga ik het gewoon laten meetellen.

25. Nieuwjaar vieren in een andere tijdszone

Dat was het geval in IJsland!

26. Boven 3500m wandelen

We beklommen met de Allalinhorn onze tweede vierduizender, startend vanaf bijna 3500m wandelen. Uitdaging dubbel en dik geslaagd dus.

27. Motorijbewijs halen

Dit kwam er niet van. Enerzijds weet ik, door de hoeveelheid hobbies die ik al heb, dat dat motorrijden geen heel regelmatige hobby gaat worden. Moest je even makkelijk een moto als een auto kunnen huren, zou ik het misschien wel doen, maar een moto kopen – en daar dus ook een garageplaats voor moeten huren, verzekering voor moeten betalen etc. – voor wat een handvol ritjes per jaar zou worden, dat is mij dan te kostelijk (t.t.z. ik kan het in absolute cijfers wel betalen, maar als ik grote uitgaves doe, wil ik dat die in verhouding staan tot wat ik er ga uithalen en dat zou hier dus niet het geval zijn). Bovendien zou het dan nog eens een vervuilende hobby zijn, want hoe machtig ik snelle wagens en moto’s – en het bijhorende geluid – nog steeds vind, het is natuurlijk wel een hobby waarbij je een hele dag benzine zit te verbruiken. Ook daar weer: voor een keer een ritje, zou ik daar niet zo’n probleem van maken, maar al die tijd en al dat geld steken in een rijbewijs en een moto voor “een keer een ritje”, mja… De combinatie van die beide factoren zorgde er dus voor dat dit puntje niet lukte, maar ik vind het ook niet erg. Vijf jaar is lang, een mens zijn prioriteiten veranderen dan al eens. En wie weet staat hier binnen nog eens vijf jaar toch een moto voor de deur, we zien wel!

28. Een artikel of boek publiceren

Ik schreef voor een tijdschrift een artikel over Jeanne Bueche, een van de eerste Zwitserse vrouwen die architect werd en bovendien de eerste die kerken (ver)bouwde.

29. Mijn 1000e blogbericht posten

Ik wist op voorhand dat dit een zeer ambitieus doel was (maar 750 berichten zou dan weer te gemakkelijk geweest zijn). Het werden er uiteindelijk 878, dus verre van slecht. Die 1000, die komt er sowieso wel aan, ’t zal gewoon een beetje langer duren 😀

30. 5 brieven schrijven

Dit puntje was absoluut geen succes. Oorspronkelijk was het doel 35 brieven, maar dat was echt te hoog gegrepen. Ik zwakte dit doel dus al serieus af naar 5 brieven, maar uiteindelijk werd het er slechts eentje. Enerzijds logisch, omdat mijn operatie wegviel en daarmee ook de tijd waarin ik gehoopt had rustig brieven te kunnen schrijven, anderzijds vind ik dit toch wel jammer, omdat ik het zelf altijd zo fijn vind om brieven te krijgen. En ik weet wel: ik schrijf regelmatig kaartjes (die soms halve brieven zijn met wat ik er allemaal op schrijf), ik schrijf veel op deze blog en ik schrijf soms ellenlange mails, dus dat telt natuurlijk ook allemaal wel. Maar toch, dat mooie briefpapier dat ik hier heb liggen, dat zou toch echt wat vaker uit de kast mogen komen.

31. 5 nieuwe sporten uitproberen

Na de vorige update stond de stand op 3 (bobsleeën, speleologie en langlaufen), dus er was een inhaalbeweging nodig. Ik had voor Johan zijn verjaardag eigenlijk een tourskitour (hmm, zeg je dat zo?) gepland, maar door het weer gingen we uiteindelijk voor een dagje thermen. Het tourskiën kwam er door andere winterplannen niet meer van, maar staat wel op het programm voor volgende winter. Maar daarmee was een vierde puntje er dus nog steeds niet van gekomen… Ik besloot dus eens te gaan piepen bij de lokale Klubschule (een opleidingsinstituut dat taal-, sport- en andere lessen aanbiedt) en boekte een proefles reggaeton. Compleet buiten mijn comfortzone, want dansen en ik, dat is niet bepaald een supercombinatie. Het bleek verrassend plezant of toch zolang we één beweging per keer oefenden. Toen die allemaal na elkaar uitgevoerd moesten worden, draaiden mijn hoofd en mijn lijf als vanouds in de knoop 😂 Ach ja, ik heb het toch eens uitgeprobeerd.

Nummertje vijf dan nog en aangezien de tijd tot mijn operatie (en daarmee ook tot het einde van deze challenge, want sporten zou er niet meer hebben ingezeten) begon te dringen, besloot ik Johan zijn aanbod om eens te gaan squashen aan te nemen. Dat deed ik ooit wel al eens, maar aangezien we toen met drie op het terrein stonden en geen van ons wist hoe het eigenlijk moest gespeeld worden, kon dat amper squash genoemd worden. Het zorgde er – achteraf bekeken onterecht – vooral voor dat ik het maar “iets stoms” vond, dat ik “echt niet wilde spelen”. Maar bon, dat doen zo’n challenges dan met een mens: als ik die vijf nieuwe sporten nog wilde halen, dan was squash een van de beste opties, wegens zonder veel gedoe te organiseren. We planden de sessie een week voor mijn operatie in met het idee “als ik er mijn heup mee kapotmaak, is het dan hoogstens maar voor één week”. Ahum ja, twee dagen later werd die operatie afgezegd, maar ondertussen drie maanden verder spelen we quasi wekelijks squash, heb ik een eigen raket en geeft mijn heup om onverklaarbare redenen geen kik.

Meer dan geslaagd m.a.w.!

32. 35 films kijken

Ook dit lukte al een tijdje geleden. Op zich zorgde dit puntje er niet echt voor dat ik vaker naar films keek, maar het was – temidden van toch wel zeer veel actieve puntjes – wel leuk om er ook iets passievers tussen te steken.

33. Blindelings een kanton op de kaart uitkiezen en er de dag zelf naartoe vertrekken

Oorspronkelijk was het plan om blindelings een Europees land uit te kiezen, maar met alle onzekerheid rond certificaten en andere maatregelen, had ik geen zin om voor een spontaan reisje van een weekend vermoedelijk vijf keer blindelings te moeten kiezen vooraleer ik op een land zou uitkomen waar ik zomaar binnen zou mogen. Ik maakte er dus een kanton van, Johan zwierde google earth op de tv en draaide, terwijl ik mijn ogen al dicht had, een paar keer aan de kaart, zodat ik geen idee meer had waar noord en zuid waren. Mijn vinger landde recht op een natuurpark – daar moet een mens voor in Zwitserland wonen, denk ik 😜 – in een regio die ik amper kende. Op naar kanton Solothurn dus voor een wandeling van dik 13 km met een klim naar de Roggenflue, fantastisch zicht op de besneeuwde Alpen, klaterende watervallen en als afsluiter een mooie ruïne. Absoluut voor herhaling vatbaar!

34. 35x “zomaar”-acties doen

Nadat ik in het begin te streng was voor mijzelf en te weinig bijhield wat ik eigenlijk deed, ging dit puntje nadien wel heel vlot. Fijn om te doen, maar niet per se eentje om te herhalen, omdat ik die dingen eigenlijk sowieso wel deed (vb. eens de winkelkar doorgeven en het muntje erin laten, een fietser achter mij teken doen voor putten, de post naar de buren brengen e.d.) en het meer moeite was om ze bij te houden dan om ze te doen 😂

35. Een journaal op tv of radio voorlezen

Ik zou dit nog steeds supercool vinden, maar het is nu niet bepaald evident om zoiets ergens te kunnen doen. Ik kwam wel eens op de radio, maar zeggen waarom je een nummertje wil laten draaien is toch nog iets anders dan een journaal voorlezen. Vermoedelijk komt dit er wel nooit van, maar hey, moest er iemand mogelijkheden kennen: ik kan naar het schijnt mooi voorlezen 😉

Met in totaal 24 geslaagde puntjes (ok, ik geef het grif toe, met hier en daar een misschien iets te vlotte deliberatie 😉) heb ik verrassend veel van deze lijst gedaan gekregen (en die 10 niet geslaagde, daar kan ik ook perfect mee leven). Of er een nieuw lijstje zou komen, daar bestond geen twijfel over, wel of het doelen tegen mijn 36e of tegen mijn 40e zou bevatten. Op zich laat een jaarlijks lijstje natuurlijk veel beter toe om wat korter op de bal te spelen (vb. minder zotte sportieve dingen als er een operatie gepland staat), maar anderzijds, besefte ik, vind ik het gewoon leuk om eens compleet los te gaan met ambitieuze ideeën, die op één jaar tijd nooit te realiseren zouden zijn, én heb ik natuurlijk altijd de vrijheid om puntjes – om welke reden dan ook – aan te passen. Er komt dus binnenkort een nieuw lijstje online: 40 tegen 40.