35 before 35 – Update 7
Afgelopen dinsdag vierde ik mijn 34e verjaardag, wat ook betekent dat ik nog één jaar heb voor de 35 uitdagingen, die ik graag tegen mijn 35e wil behalen. Tijd dus voor een nieuwe halfjaarlijkse update (hier updates 1, 2, 3, 4, 5 & 6). Zoals steeds: dit zijn dingen die ik “wil”, niet “moet” doen. Van zodra ze aanvoelen als moetjes, zwier ik ze van de lijst of pas ik ze aan 😉. Ik ga in deze update enkel in op de puntjes waar er ondertussen enige vooruitgang / verandering geweest is.
1. Een telegram versturen
Dit is gewoon nog een kwestie van doen. Er ging wat opzoekwerk aan vooraf, omdat telegrafie in veel landen ondertussen gewoon niet meer bestaat. Ik dacht de oplossing gevonden te hebben met de Duitse post, maar die versturen enkel nog binnen Duitsland (ik weet al naar wie ik hem wil sturen en dat is niet naar Duitsland 🙂). Ik heb eergisteren een goed alternatief gevonden, dus binnenkort vertrekt er een telegram.
3. Gemiddeld 35 boeken per jaar lezen
Ik las deze week al boek 30 van dit jaar uit (de lijst van wat ik al las, staat hier), dus het zou al heel erg moeten tegenvallen dat dit niet meer lukt.
4. Elk jaar 2500km fietsen, 250km lopen en 30km zwemmen
Dankzij onze e-bike heb ik ondertussen al meer dan 3000km op de teller, dus dat fietsen komt dik in orde. Het gaat natuurlijk niet helemaal gelijk op met gewoon fietsen, want twee keer per week 70km van en naar het werk fietsen, dat zou er met een koersfiets niet inzitten. Anderzijds, het is nu ook niet dat ik op een brommer zit en niet moet trappen, dus ik doe die kilometers wel degelijk.
Voor het zwemmen ga ik een serieuze inhaalbeweging moeten doen, want tot midden april kon ik helemaal niet zwemmen (in tegenstelling tot in België waren de binnenbaden hier tot voor kort enkel open voor scholen en clubs, dus was het wachten op de opening van de buitenbaden). Nu is mijn huidige afstand van 2,7km in ruim twee maand ook niet bepaald een fantastisch resultaat, maar daar zaten dan weer twee kleine ingrepen aan mijn heupen (inclusief telkens tijdelijk zwemverbod om ontsteking van de wonde te voorkomen) voor iets tussen. Puur conditioneel moet het kunnen, dus nu is het vooral zaak regelmatige trainingsmomenten in te plannen.
Bij het lopen ligt het jammer genoeg ook anders. Ook daar moet ik met 55km op de teller nog veel inhalen, maar zolang mijn heup en rug tegenwerken, zit lopen er niet in. De kans dat die 250km nog gaat lukken, wordt dus langzaamaan onbestaande. Gelukkig kan ik wel nog relatief pijnloos fietsen.
6. Alle kantons van Zwitserland bezoekenBij de vorige update stond de teller op 22 kantons; sindsdien bezocht ik de vier overblijvende kantons en ben ik rond!
De kantons Obwalden en Nidwalden bezocht ik midden april samen, toen we een weekendje naar Engelberg gingen. Ons hotel lag in Engelberg zelf en dus in kanton Obwalden, maar diezelfde dag nog wandelden we kanton Nidwalden binnen toen we naar Untertrübsee stapten. Ook op zondag skieden we de hele tijd van het ene kanton naar het andere; voldoende om beide als “bezocht” te mogen inkleuren.
Twee weken later ging ik met een vriendin wandelen. We startten in kanton Bern, in Laupen, maar eindigden in het stadje Murten in kanton Freiburg.
Toen Johan in mei onze vierdaagse fietsvakantie gedetailleerder aan het plannen was, nadat we grofweg “langs de Rijn en dan de Jura in” vastlegden, besefte ik nog niet dat we ook het laatste kanton, dat nog op mijn lijstje ontbrak, zouden aandoen. Uiteindelijk fietsten we er niet enkel door, maar bleek ook een van onze overnachtingen in een enclave van kanton Solothurn te liggen.
[freehtml5map id=”0″]
Dit vond ik echt een van de fijnste puntjes van deze lijst; het is nu niet dat ik ervoor nog niet op ontdekking gegaan was in Zwitserland, integendeel zelfs, maar dankzij dit puntje ging ik meer dan normaal naar andere dan de pure bergkantons.
7. Een kleurenanalyse laten doen of make-upadvies inwinnen
Tja, ik heb nog steeds een boeking voor een beauty shoot met make-upadvies, maar Corona bleef hier maar roet in het eten gooien. Ik kreeg deze week wel een mailtje dat er nieuwe data gezocht worden, dus hopelijk lukt het een van de komende maanden.
13. Drie officiële talen én Zwitsersduits spreken
Langzaamaan durf ik al wel wat vaker iets in het Zwitsersduits te zeggen, maar echt vlot spreken doe ik het jammer genoeg nog steeds niet. Het is lastig om het op het werk te oefenen, omdat ik natuurlijk nog veel langzamer en twijfelender ben dan in het Hoogduits. Eigenlijk heb ik gewoon een mij onbekende Zwitser nodig, die het nog niet gewoon is dat ik Hoogduits praat, maar ja, laat dat Coronagewijs nu net niet de makkelijkste optie geweest zijn het afgelopen jaar. Komt hopelijk nog wel.
Wat de derde officiële taal betreft, komt het wel dik in orde, want eind augustus start ik met lessen Italiaans!
18. Een iglo bouwenStrikt genomen werd het geen echte iglo, omdat we te ambitieus van start gingen en er door de grootte van de basis niet in slaagden er ook een dak op te krijgen. Wie weet lukt dat nog komende winter, maar voor dit puntje volstaat onze “poging tot” ook wel, vind ik.
19. 35 creatieve projecten uitvoeren
Er ging een verrassingspaket naar Ierland op de post, ik knutselde opnieuw een agenda in elkaar (zij het dan niet helemaal from scratch zoals de vorige jaren, omdat ik dit keer wel een notitieboekje kocht) en ging twee keer de creatieve toer op toen ik brood bakte. Voor de rest deed ik niet bepaald veel; in januari en februari – toch typisch de maanden om binnen bezig te zijn – schreef ik mijn thesis en sindsdien ging mijn aandacht vooral naar buitenactiviteiten, zoals fietsen en moestuinieren.
Bij de vorige update stond de teller op 15 projecten, bij deze dus op 19. Ik weet wat te doen het komende jaar 😉
20. 35 nieuwe recepten uitproberen
Stond de stand de vorige keer op 18 recepten, dan kwamen er daar het afgelopen half jaar zeven nieuwe recepten bij. Als ik dit tempo kan aanhouden, moet het lukken om nog eens tien nieuwe recepten uit te proberen.
19. Speltschotel met champignons, witloof en koriander
20. Venkelstoofpotje met vegetarisch gehakt
21. Pasta met geroosterde romanesco en bloemkool, uit: Honger
22. Bärlauch Blümeli (“Daslook-bloemetje”) met salade
23. Geroosterde kool met kikkererwten, uit: Honger!
24. Bloemkoolcouscous met geroosterde asperges en een gepocheerd ei, uit: Honger!
25. Carbonara mit zonder spek, uit: Honger!
28. Een artikel of boek publiceren
Mijn artikel is ingediend én goedgekeurd, dus ergens dit najaar verschijnt er voor het eerst een publicatie van mijn hand, namelijk in het jaarboek van de Schweizerische St. Lukasgesellschaft für Kunst und Kirche. Supercool vind ik dat 😀
29. Mijn 1000e blogbericht posten
Dit bericht is nummertje 813. Nog 187 ofte ruim 15 berichten per maand te gaan dus, wat – zeker aan mijn huidig blogtempo – zeer onrealistisch aan het worden is. Nu ja, ik wist op voorhand dat 1000 zeer ambitieus was (maar 750 vond ik dan weer – ook terecht – te gemakkelijk). Wie weet vind ik deze winter wel tijd en goesting voor een 30 dagen bloggen of dergelijke en lukt het toch nog; ik zie wel waar ik eindig.
30. 35 brieven schrijven
> 5 brieven schrijven
Dit puntje heb ik wat minder ambitieus gemaakt, want 35 brieven is gewoon teveel en past eerder bij hoe vaak ik zou willen schrijven dan bij hoe vaak ik kan schrijven. Als ik eerlijk ben met mijzelf, is een mailtje nu eenmaal vaak toch makkelijker. Bovendien schrijf ik hier ook al veel, wat weliswaar niet hetzelfde is, maar natuurlijk wel veel tijd “inneemt”. Dus ja, ik hou het puntje erin, omdat ik er wel nog een paar wil schrijven, maar 35 is zo overdreven veel dat dat enkel maar demotiverend werkt.
31. 5 nieuwe sporten uitproberen
Ik probeerde er al twee uit en afgelopen winter kwam daar langlaufen bij. Plezant, maar moeilijker dan ik op voorhand dacht (die dunne lattekes, dat manoeuvreert zoveel moeilijker dan dikkere skilatten seg!). Het werd dus een mengeling tussen bambi-op-het-ijs, iet of wat vlotter vooruitgaan, met mijn hoofd achterover tegen de grond kletsen en dan toch weer in gang geraken. Ofte: zo’n beetje de normale gang van zaken wanneer ik iets compleet nieuws uitprobeer 😉
Nog twee nieuwe sporten toevoegen in het komende jaar is niet min qua uitdaging, maar ideeën zijn er zoals steeds wel in overvloed: parachutespringen en tourskiën staan bovenaan, maar ook ijsklimmen of squash zijn meer en minder uitdagende opties (die laatste deed ik weliswaar lang geleden al eens, maar met drie en zonder enige clou van de regels, dus dat viel eerder onder de noemer “random op een balletje slaan” dan “squash spelen”).
34. 35x “zomaar”-acties doenDe vorige keer stond de teller op 33 en daar voegde ik er zeker twee aan toe:
- Aanduidingen geven voor een onbekende fietser die in mijn wiel kroop (putten aanwijzen, teken doen dat we mensen gaan inhalen…). Spreekt voor mij voor zich, maar omdat hij er mij bij een rood licht expliciet voor bedankte, besloot ik het toch in dit lijstje op te nemen.
- Post halen voor de buren. Onze bovenburen zijn beide heel slecht te been en kunnen niet zelf hun postbus leegmaken. Normaal doen andere buren dat op dagdagelijkse basis, maar toen de vrouw van dat gezin eerst op reis was en daarna haar elleboog brak, namen wij het voor meerdere weken over.
Waarschijnlijk zal ik nog wel meer kleine dingetjes gedaan hebben, maar als ik zo’n dingen niet onmiddellijk opschrijf, vergeet ik ze gewoon weer. De 35 “zomaar”-acties heb ik, na een langzame start omdat ik alles als vanzelfsprekend beschouwde, nu toch gehaald 🙂
Ik vind dat je heel goed op weg bent. Complimenten. En soms iets bijstellen is vooral heel erg verstandig.
Enne: nog gefeliciteerd met je verjaardag.
Bedankt! Ja, ik heb het moeten leren, dingen “mogen” bijstellen en dat niet als falen zien. Eens ik besefte hoe absurd het is om leuke dingen zelf te verpesten door te hoge doelen, ging het wel makkelijker 🙂
Murten, kanton Freiburg, wat ziet dat er daar mooi uit zeg!
Fietsen en aanwijzingen geven aan een volger, ik vind dat zó moeilijk. Ik heb al zoveel werk om mezelf in veiligheid te houden, dat aanwijzingen geven lukt me dus echt niet. Ik heb onlangs besloten dat fietsen voor de 1000km voor Kom op tegen kanker niets voor mij is, ik kan het niet, in groep fietsen. Met twee vind ik al een uitdaging.
Nog een late gelukkige verjaardag, lieve Haaike!
Bedankt Anne!
In groep rijden is ook echt niet evident! Ik denk dat ik daar het geluk gehad heb, net als met aanwijzingen geven, dat ik al heel jong in zo’n groepen ben beginnen rijden (vanaf mijn 11e), wanneer dat allemaal nog veel vanzelfsprekender is en je dat quasi spelenderwijs leert. Ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik nu nog even comfortabel in een groep zou kunnen rijden, want dat doe ik, sinds we naar Zwitserland verhuisd zijn, amper nog (maximaal met zes, maar dat is natuurijk heel iets anders dan een peloton van 50 man).
En Murten was heel mooi! Ben blij dat ik er eens geweest ben, want dat is een regio waar ik eigenlijk nog nooit geweest was (altijd die neiging om naar de “hoge Alpen” te gaan), terwijl het er heel mooi was. Alleszins wel een tussenstop op een eventuele camper-tour-de-Suisse waard 😉
Een late dikke proficiat met je verjaardag!
Ik vind het indrukwekkend, al die dingen die je de laatste maanden gedaan hebt. Zeker in vergelijking met hoe het leven hier voortkabbelt, wij zijn county Dublin nog niet eens uit geraakt 🙂 Ik hoop dat je intussen zelf al wat Ierse post mocht ontvangen.
Ik vind het super dat je doelen ook effectief bijstelt als ze niet meer passen. Hier gebeurt het soms nog dat doelen die als leuke uitdaging startten veranderen in een verplichting voor mezelf, dus zo’n reminder dat dat niet de bedoeling is, is altijd fijn. X
Bedankt Katrijn!
Ik heb dat ook echt moeten leren, dingen “mogen” bijstellen en dat niet als falen zien. Eens ik besefte hoe absurd het is om leuke dingen zelf te verpesten door te hoge doelen, ging het wel makkelijker 🙂
gelukkige te late verjaardag, gij jonge snotneus ;D
ooh heb je die potjes gebruikt voor je iglo?
die telegram versturen, zo’n zalig idee dat dat is, zo origineel.
Nieuwe sporten: al ooit curling geprobeerd? Je winterfoto’s doen me daar opeens aan denken. Is best lollig.
Hahaha, snotneus 😀 Merci 😉
Dit was nog de iglo zonder potjes; het is er niet meer van gekomen om er nog eentje met potjes te proberen, maar dat is volgende winter wel zeker de bedoeling.
En nee, curling heb ik nog nooit geprobeerd. Wel een tof idee om dat eens uit te proberen, want dat ziet er altijd zo grappig uit!
Oops, veel te laat natuurlijk voor verjaardagswensen maar ik hoop toch dat je van een heerlijke verjaardag hebt kunnen genieten. Zelf ben ik ondertussen weer een jaartje ouder geworden (én op een andere tram overgestapt). Tof dat je je lijst weer hebt kunnen aanpassen. Misschien moet ik zelf ook weer eens wat meer nieuwe recepten uittesten want ik heb ondertussen zoveel vertrouwde favorieten dat ik minder vaak iets nieuws test. Met de creatieve projecten komt het hier dan weer wel in orde én ik hoop later deze week een antwoord te kunnen schrijven voor mijn pennenvriendin. Een brief vraagt inderdaad meer tijd en energie dan een mail maar ergens vind ik het nog steeds iets hebben omdat ik me dan echt op slechts één ding focus en niet op de vier andere tabs die nog openstaan op de laptop.
Dank je wel, Liesbet! Jij ook een late gelukkige verjaardag! Het stomme is dat er hier een half afgewerkt pakje klaar ligt, dat ik je eigenlijk voor je verjaardag wilde sturen, maar dat is er door drukte (wel fijne drukte, maar toch) nog niet van gekomen. Ik hoop het je binnenkort eindelijk te kunnen sturen!
Zo tof dat het jou wel lukt regelmatig te schrijven! Ik denk dat ik het mijzelf daar soms ook te moeilijk in maak; ik wil dan meteen een brief mét nog wat lekkers én nog wat extraatjes en ja, dan wordt het zoveel werk dat de brief zelf er dan niet eens nog van komt. Nu ja, hopelijk komen die vijf er wel van 🙂
Dat is echt zo herkenbaar. Vaak ben ik zo bezig met wat ik voor iemand wil knutselen of wat ik aan een brief wil toevoegen van kaartjes/stickers/… dat ik het voor me uitschuif. Terwijl het schrijven van de brief zelf op zich wel vrij vlot vooruit gaat. Met die scrapbooking al helemaal want zo’n projectje vraagt behoorlijk wat tijd. Deze maand heb ik er vrij veel op mijn lijstje staan vermits er in augustus vrij veel jarigen zijn. Ik ga me dus niet meteen vervelen.
Ik zou eerder ambetant worden dat er iemand in mijn wiel hangt dan die persoon ook nog is aanwijzigingen te gaan geven haha 😀 Nu met een koersfiets is dat anders neem ik aan.
’t Is laat, maar ik wens je alsnog een gelukkige verjaardag!
Hahaha, waarom word je ambetant van iemand in je wiel? 🙂 Al heb ik dat inderdaad wel op de koersfiets geleerd, dus misschien daarmee dat ik het op geen enkele fiets ambetant vind als dat gebeurt.
En: merci 🙂
Omdat die dan profiteert van het feit dat die achter mij uit de wind kan hangen 😀 Dan ga ik expres trager rijden ofzo. Zo van “als ik hard moet trappen dan gij ook he makker!” Oeps!
Hahaha, “dan gij ook he makker” 🙂 Besefte wel dat mijn reactie “ik vind dat op geen enkel fiets erg” toch ook wel van de conditie van de dag afhangt. Bij die snelle e-bike kan ik amper verwachten dat er iemand op een koersfiets kop gaat doen, dus dan vind ik het nooit erg. Rij ik zelf op de koersfiets, maar ben ik in goede doen, dan vind ik het wel cool dat ik de hele tijd kop kan doen (al helemaal als er een man in mijn wiel hangt 😉 ), maar begin ik zelf moe te worden, dan wil ik ook wel dat ze overpakken en kan ik mij er ook wel aan ergeren als iemand dat niet doet 🙂